พอกลับมาเชียงใหม่ได้ไม่กี่วันพี่ชาติแกก็โทรมาขอให้ผมแวะไปดูลูกสาววัย 2 ขวบของแก
ที่จังหวัดเชียงรายให้แกหน่อยครับ
“กูฝากไปดูหลานหน่อย...ได้ยินมาว่าเอื้องมันจะเอาผัวใหม่...กูเป็นห่วงลูก!”
แกพูดอย่างกังวลเพราะข่าวที่เห็นกันตามสื่อทางหนังสือพิมพ์
เรื่องพ่อเลี้ยงทำร้ายลูกเลี้ยงนั้นมีให้เห็นอยู่บ่อยๆ การที่พี่ชาติเป็นห่วงลูกสาวแกก็น่าเห็นใจครับ
เพราะนับตั้งแต่พี่ชาติเลิกกันกับเอื้องเมียเก่าของแก พี่ชาติก็ยังคอยติดต่อ และส่งเสียลูกสาวแกอยู่ตลอด
ก่อนไปบ้านเอื้องผมแวะไปหาพี่สาว(คนโต)ที่อยู่ในตัวเมืองเชียงรายก่อน
เผื่อโชคดีแกจะได้ขับรถพาผมไปแต่ด้วยความเร่งรีบผมดันลืมโทรไปบอกพี่สาวก่อนว่าจะไปหา
พอไปถึงเชียงรายหลานสาวสองคนก็บอกว่าพ่อกับแม่ไม่อยู่ไปสัมมนาที่ต่างจังหวัดกันทั้งคู่
เลยต้องต่อรถทัวร์ไปเองแต่อำเภอนี้เป็นเภอใหญ่และมีเขตติดต่อกับประเทศเพื่อนบ้าน
รถทัวร์ทั้งปรับอากาศและรถทัวร์ธรรมดามีวิ่งตลอดทั้งวันจึงหารถไปไม่ยากนัก
ระหว่างทางผมก็เอาที่อยู่เบอร์โทร และแผนที่ออกมากางดู
นึกในใจว่าแกช่างใช้คนได้ถูกงานจริงๆครับ
เพราะผมเองก็ชอบการเดินทางซะด้วยสิขอให้บอก 555
นั่งรถไปก็อดคิดถึงตอนที่มาเชียงรายกับพ่อแม่
ในตอนที่ครอบครัวผมมาเยี่ยมพี่สาว(คนโต)ที่เชียงราย
มาเยี่ยมเมื่อไหร่ถ้ามีเวลาว่างพี่เขย พี่สาว ก็จะพาพ่อ-แม่ และผม
พาขับรถเที่ยวไปตามสถานที่ต่างๆ ทุกทีที่มาเที่ยว
ผมเลยได้ถือโอกาสเปิดหูเปิดตาไปด้วยและสามารถจนจดจำเส้นทางได้รางๆ
ว่าจุดนี้คือที่ไหนเป็นเส้นทางไปที่ไหนถ้าจะไปตรงนั้นต่อรถไปยังไง
ทั้งในตัวเมือง และอำเภอรอบนอกฯลฯ
ผมมาเที่ยวเชียงรายหลายครั้งก็จริงแต่ผมกลับไม่เคยเขียนถึงจังหวัดนี้เลย
นั่นก็เพราะทุกครั้งที่มายังไม่เคยมีโอกาสได้เถลไถลไปไหนเองอย่างใจหวังซักทีนี่ครับ 5555
ส่วนหลานสาวสองคนถึงแม้จะเป็นหลานสาว แต่ก็มีอายุน้อยกว่าผมแค่ 1 ปี กับ 2 ปี เท่านั้น
เรียนมหาลัยฯ กัน ปี 2 ปี 3 กันแล้ว นานๆ มาที ผมกับหลานสาวจึงไม่สนิทกันเลย
บ้านพี่เขยก็เป็นหมู่บ้านจัดสรรอยู่ในตัวเมืองมองไปทางไหนก็น่าเบื่อไปหมด
ไม่ค่อยมีกิจกรรมให้ทำ(เพราะไม่มีผู้ชายล่ะสิ 5555)
ทำให้หลายๆครั้งที่พ่อแม่พาผมมาภาคเหนือ และเมื่อพี่สาวคนโตจะรับพ่อแม่ไปพักที่เชียงราย
ผมเลยขอค้างที่บ้านน้าแก้วต่อ(บ้านไอ้ดอม)อยู่ที่เชียงใหม่ไม่ได้ไปเชียงรายก็เพราะสาเหตุนี้
เพราะยังไงก็เป็นบ้านตาบ้านยาย บ้านเก่าของแม่ แถมมีไอ้ดอมไว้คุยแก้เหงา
เพราะถึงมันไม่อยู่ก็มีผองเพื่อนของมันอีกตั้งหลายคนอบอุ่นกว่าเยอะ!5555
(เพราะว่ามีผู้ชายไง5555)
นั่งไปหลับไปจนพนักงานเก็บเงินก็มาสะกิดบอกว่าถึงหมู่บ้านที่ผมจะลงแล้ว
พอลงจากรถผมก็โทรหาเอื้อง(เมียเก่าของพี่ชาติ)
“ฮัลโหล!...ขอสายเอื้องหน่อยครับ”
“เจ้า...ไผโทรมาเจ้า”
“ผมวินน้องอ้ายชาติน่ะครับ.......”
พอเอื้องรู้ว่าเป็นผมก็บอกเดี๋ยวขับรถมอเตอร์ไซค์ออกมารับ
เพราะพี่ชาติโทรมาบอกแล้วว่าแกฝากให้ผมเอาของมาให้หลาน
(แต่จริงๆอยากให้ผมมาเห็นกับตามาสอดส่องดูมากกว่าว่าลูกสาวแกสบายดีไหม พี่ชาติแกฉลาด 555)
ไม่นานนักเอื้องก็ขับมอเตอร์ไซค์ออกมารับโดยมี “น้องอ้อ” ลูกสาวคนโตของพี่ชาติวัย 2 ขวบ
นั่งยิ้มหน้าเป็น หน้าตาสดใสด้วยความน่ารักสมวัยอยู่หน้ารถ
แค่ได้เห็นหน้าหลานผมก็สบายใจ เหมือนกับว่าได้ทำหน้าที่ๆ ลูกผู้พี่ไหว้วานมาได้ครึ่งทางแล้ว
“น้องอ้อไหว้อาวินเร็วๆ ลูก!”
แต่เด็กมันยังเล็กมากๆเลยได้แต่ก้มหน้างุดๆ ไม่กล้ามองหน้าผม
ไม่สู้คนเหมือนเจ้าโชติคนน้องที่ยอมให้ผมอุ้มไม่มีงอแง
น้องอ้อหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูกระเดียดมาทางเอื้องเพราะหน้าตาน่ารัก ตัวป้อมๆ ผิวขาวจั๊วะ ตาแป๋วแว๋ว
ผมก็เข้าไปทำทีจะอุ้มแต่น้องอ้อก็ไม่ยอมให้อุ้มร้องเรียกแม่ๆ ตลอด
“สงสัยจะยังบ่คุ้นน่อ”
“หวัดดีครับน้องอ้อ…นี่อาวินนะ...อ้ะนี่พ่อชาติให้อาเอาตุ๊กตาหมีมาฝาก...”
เป็นตุ๊กตาหมีที่ผมหอบมาตั้งแต่กรุงเทพครับ
ทั้งๆ ที่เวลาเดินทางไกลๆ ผมไม่ชอบเลยกับการที่ต้องหอบหิ้วของชิ้นใหญ่ๆ ทุลักทุเล
แต่เพราะเป็นธุระของญาติสนิทอย่างพี่ชาติผมถึงต้องทำ
พอเห็นตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ทีนี้น้องอ้อถึงกับยิ้มร่ากระโดดเข้ามาอุ้มอย่างดีใจสุดๆ
พร้อมหัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบใจตามประสาเด็กไร้เดียงสา
เอื้องก็ถามไถ่ว่าเดินทางยากไหม นั่น โน่น นี่ ตามสมควร
ตอนนี้เอื้องดูมีน้ำมีนวลกว่าที่เจอกัน 2 ปีก่อนที่สมุทรปราการครับ
คงเพราะตอนนี้เอื้องเป็นคุณแม่ลูกสองแล้วเลยยิ่งอวบอัดมีเสน่ห์แบบแม่หม้าย
คุยกันซักพักเอื้องก็ชวนกลับบ้าน
ผมก็คิดว่าดีเหมือนกันจะได้จำบ้านเอื้องได้เผื่อครั้งหน้าจะขับรถมาเอง
ผมเป็นคนขับแล้วให้เอื้องบอกทางให้ บ้านของเอื้องอยู่ลึกเข้าไปทางภูเขาอีกหลายกิโลเมตร
ตลอดทางก็จะเห็นตลาดมีชุมชน อยู่สลับไปตลอดทาง
สิ่งที่ทำให้ผมนึกแปลกใจก็คือสภาพสังคมของแถวนี้
เมื่อยิ่งขับลึกเข้าไปเท่าไหร่ผมก็จะเห็นแต่ตัวหนังสือภาษาจีน ไม่ก็ตัวหนังสือพม่า และอักษรล้านนาโบราณ
มีให้เห็นอยู่ตามซุ้มประตูวัด ตามบ้านเรือน และตามสถานที่ชุมชนตลอดทาง
มาคิดๆ ดูอีกที ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าคำไหร่ เพราะละแวกนี้ ใกล้สามเหลี่ยงทอง
อยู่ใกล้ชายแดนพม่า ทั้งคนเมือง คนจีน คนพม่า คนไทใหญ่ อาศัยตั้งบ้านเรือนอยู่รวมๆ กันเป็นชุมชน
ระหว่างทางเอื้องขอแวะซื้อของที่ตลาดสด ผมก็เดินอุ้มหลานและตุ๊กตาหมีเดินตามต้อยๆๆ
ดูๆ ไปเหมือน พ่อ-แม่-ลูก ยังไงยังงั้นเลยอ่ะ (นึกขึ้นมาแล้วขำ 5555)
แต่แป้บนึงก็ขำไม่ออกครับเมื่อ!!! กำลังอุ้มหลานมองนั่นนี่เพลินๆ
อยู่ดีๆ ก็มีมือหนาๆ ใหญ่ๆ แข็งๆ มาจับไหล่ผมซะแรง!!! เล่นเอาหัวใจผมหล่นวูบ!!!
“เฮ้ย!!!...มึงเป็นไผ!!!...ตึงมาวุ่นวายกับเอื้อง!!!”
ตอนนั้นผมรู้สึกแค่ว่าหัวใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม!!! 5555
ผู้ชายคนนั้นเหมือนมาดเหมือนนักเลงอ่ะครับตัวหนาใหญ่ หน้าดุ เสียงดัง
อายุประมาณ 40 เห็นจะได้ ตอนนี้จ้องมองผมด้วยทีท่าหาเรื่อง!!!
“เอ่อผมๆ!...”
รู้แต่ว่าผมกำลังตกใจกำลังอ้าปางค้างพูดอะไรไม่ออกครับ 555
ดีที่เอื้องอยู่ใกล้ๆเข้ามาช่วยได้ทันพอดี!
“อ้ายโก้!!!”
เสียงเอื้องร้องแหวดังแหลมสูง! จนไอ้คนนักเลงตัวใหญ่ชะงักมือไปตามเสียงของเอื้อง!
“นั่นอ้ายโก้จะยะอะหยังก้ะ!!!...จะไปมาเป็นนักเลงแถวนี้เน้อ!!!”
แล้วเอื้องก็เข้ามากันผมไว้ทำให้ผมสลัดหลุดจากเงื้อมมือของ “อ้ายโก้”
นักเลงคนนั้นได้อย่างหวุดหวิด!
“ก่อมันอยากลองดี!...มันบ่าฮู้ก๊าว่าเอื้องจะแต่งงานกะอ้าย!...ไอ้ลูกหมา!!!”
“อ้ายโก้!!!...หยุดๆๆ!!! ...อ้ายจะบ้าไปแล้วก๊า!...ป้อจายคนนี้เปิ้นบ่าได้มาวุ่นวายกับเอื้อง!
...เปิ้นเป๋นอาของน้องอ้อ!...เป๋นน้องจายผัวเก่าเอื้อง!...เปิ้นมาเยี่ยมหลาน!...เข้าใจ๋ก่อ!!!”
พอเอื้องบอกสถานะว่าผมเป็นใครปุ้บ! นักเลงโตตัวใหญ่หน้าดุคนนั้นถึงได้มีท่าทีอ่อนลงไป
แล้วเกาหัวแกรกๆ อย่างเก้อๆ
“แต๊ก๊า!...อ้ายก่อนึกว่าเป็นบ่าวบ้านไหนมาวุ่นวายกับน้อง!...ก่อเลยว่าจะสั่งสอนซักกำนึ่ง!”
“นิสัยนักเลงบ่เกยหาย!...ต่อไปจะยะอะหยังก็ถามกันเหียก่อนเน้อ!...บ่าใจ้อะหยังๆ ก็ใช้กำลังเหมือนพวกนักเลงจะเอี้ยะ!!!”
เอื้องต่อว่าต่อขานไปหลายดอก จนคนในตลาดมองมากันเป็นตาเดียวด้วยความสนใจ!
พอต่อว่า ว่าที่สามีใหม่เสร็จเอื้องก็ลากผมออกมาที่รถพร้อมขอโทษผมเป็นการใหญ่
“อาวินอย่าไปถือเปิ้นเลยเน้อ...อ้ายโก้ตึงจะดูง่าวๆไปหน้อยแต่แต๊ๆ เปิ้นเป๋นคนดีบ่มีพิษภัยกับไข!!!”
ผมก็ยิ้มๆทั้งที่ในใจตอนนั้นยังขยาดไม่หาย! นึกว่าจะโดนต่อยคว่ำคาตลาดสด
ด้วยข้อหามาจีบสาวซะแล้วตู 555
พอไปถึงบ้านเอื้องผมก็เข้าไปไหว้พ่อแม่และพี่สาวของเอื้อง
ทุกคนทำหน้าเหมือนฝืนๆครับ
ก็ไม่แปลกเพราะการจบกันของพี่ชาติกับเอื้องทำให้ฝ่ายนี้เสียใจมากแค่ไหน อันนี้ผมเข้าใจ
บ้านเอื้องฐานะธรรมดา เป็นบ้านไม้สองชั้นหลังไม่ใหญ่นัก
อยู่กัน 5 คน พ่อ แม่ เอื้อง พี่สาวของเอื้องที่เป็นสาวใหญ่วัยสามสิบ และก็น้องอ้อ
ผมเลยเข้าใจพี่ชาติตอนนั้นขึ้นมาทันทีว่ากลัวเอื้องจะเลี้ยงลูก 2 คนไม่ไหวเพราะเหตุนี้
เพราะบ้านเอื้องถึงแม้จะไม่ถึงกับยากจน แต่ผู้หญิงคนนึงต้องเลี้ยงลูก 2 ขวบ กับ 1 ขวบ นั้นคงลำบากน่าดู
เพราะไหนจะต้องทำงานไปด้วย
คิดขึ้นมาแล้วก็สงสารลูกผู้หญิงเพศแม่จังครับ เพราะไม่ว่าเรื่องอะไรๆ ก็ต้องอดทน
ต้องทนอุ้มท้อง ต้องทนรับสภาพเรื่องผัวไปมีเล็กมีน้อย ต้องทนเหนื่อยดูแลผัวขี้เหล้าไม่รู้จะกลับถึงบ้านกี่โมงกี่ทุ่ม
ตอนนั้นผมเลยไม่รู้สึกมีอคติกับเอื้องอีกเลยครับ เห็นใจมากกว่า
ถึงพ่อแม่และพี่สาวของเอื้องจะมีท่าทีแข็งๆ ฝืนๆ กับผมบ้าง ผมเลยทำเป็นไม่สนใจ
อุ้มหลาน เล่นอยู่กับน้องอ้อลูกสาวของพี่ชาติไป จนหลานเริ่มติดเพราะกำลังเห่อกับตุ๊กตาหมีที่พ่อฝากมาให้
คิดๆ ดูชีวิตคนเรานี่ก็แปลกชะมัด!!!
เพราะหลายปีก่อน ลูกพี่ลูกน้องของผมแกยังเป็นหนุ่มเทคนิคที่ใช้ชีวิตไปวันๆ
เงี่ยนขึ้นมาก็ให้ผมเป็นที่ระบายความเงี่ยนให้แกอยู่แท้ๆ
มาดูตอนนี้สิ ผมต้องตามมาคอยดูแลลูกสาวแก
มาอุ้มเลือดเนื้อเชื้อไขของแกทั้งหอมทั้งดมอย่างรักใคร่
ชะตาชีวิตของคนมันช่างน่าแปลกจริงๆ ครับ
ผมนั่งเล่น พูดคุยกับหลานไป เอื้องก็เล่าและระบายเรื่องราวที่ประสบพบเจอตอนอยู่กับพี่ชาติญาติของผม
ให้กับผมฟัง ตาดู หูฟัง ใจก็คิดตาม ผมมองก็รู้ว่าเอื้องยังรักพี่ชาติมาก นี่ถ้าพี่ชาติมาง้อถึงเชียงราย
เอื้องก็คงยอมคืนดี และยกเลิกการแต่งงานที่จะมีขึ้นในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าแน่ๆ
ฝั่งพี่ชาติเองก็เล่าให้ผมฟังก่อนที่ผมจะมา ว่าแกสงสารเอื้อง
แต่ถ้าจะให้แกเปลี่ยนนิสัย ทำตัวดีๆ เป็นผัวที่ดี กลับบ้านตรงเวลา แกบอกก็คงทำได้ไม่นาน
ท้ายสุดก็จะมีปัญหากันอีกอยู่ดี
พี่ชาติเคยบอกผมว่า
“ให้มันได้ไปเจอคนอื่นที่ดีกว่ากูเถอะ!...มันจะได้มีความสุขเสียที!”
ฟังเสียงของคนทั้งคู่ บางทีปัญหาไม่ได้อยู่ที่ว่า รัก หรือ ไม่รัก หรอกครับ
แต่มันอยู่ที่ว่าเรายอมรับอีกฝ่ายได้แค่ไหน และเรายินดีที่จะเปลี่ยนตัวเองเพื่อคนที่เรารักได้ไหมมากกว่า!!!
ตอนค่ำๆ กำลังจะกินข้าวเย็นกัน พี่โก้หนุ่มคู่หมั้นของเอื้อง
ก็ขับรถส่งน้ำแข็งมาจอดหน้าบ้าน ที่ท้ายรถมีลูกน้องมาด้วยคนนึงแต่ใส่โม่งไว้ผมเลยไม่เห็นหน้า
แต่ดูจากหุ่นเห็นต้นแขนล่ำๆ แล้ว โคดน่าสนใจชะมัด!
“ป้อแม่หวัดดีครับ...ผมว่าจะมารับเอื้องไปกิ๋นข้าวแลงข้างนอกครับ!”
พ่อแม่ของเอื้องก็ชวนมานั่งกินข้าวด้วยซักพักพี่โก้ก็พาเอื้องไปคุยหน้าบ้าน
แล้วเอื้องก็กลับมาบอกพ่อแม่ว่าจะพาผมไปกินข้าวข้างนอก
ผมคิดในใจว่ายังไงผมก็ไม่ได้สนิทกับเอื้องถึงขนาดอยากพาไปเที่ยว แต่ไหงชวนผมไปด้วยก็ไม่รู้
แต่พอดูกิริยาอาการของเอื้องก็พอเดาออกว่ามีความนัยแฝง
พอเอาผมมาอ้างให้เป็นไม้กันหมาได้ พ่อแม่ของเอื้องถึงยอมให้เอื้องไปครับ
“อาวินไปแอ่วกันน่ะเจ้า...อ้ายโก้เปิ้นบอกจะพาอาวินไปกิ๋นข้าวที่เฮือนงเป๋นการขอสุมาที่เข้าใจอาวินผิดก่าเจ้า”
แววตาเอื้องดูแดงๆ เหมือนอายๆ ผมอยู่ในที ดูแป้บๆ ก็รู้แล้วครับ
ว่ายังไงเอื้องก็ยังเป็นแค่หญิงสาวคนนึงที่ว่ากันตามจริงอายุก็แค่ 21 ปีเท่านั้น
ยังอยากพบเจอกับโลกภายนอก และแม้กระทั่งเรื่องทางธรรมชาติ!
ไงก็ถือซะว่าผมชดใช้ให้นางแทนพี่ชาติแล้วกันครับผมเลยไม่ปฏิเสธรีบตกปากรับคำเอื้องทันที
เอื้องพาผมเดินไปที่รถของพี่โก้ว่าที่เจ้าบ่าวของนางที่เป็นเจ้าของโรงน้ำแข็ง
แต่รถส่งน้ำแข็งมันเป็นรถกระบะตอนเดียวนั่งได้แค่ 2 คน
ผมเลยขอไปนั่งตรงท้ายกระบะกับลูกน้องของพี่โก้แทน
เพราะตอนนี้ก็ส่งน้ำแข็งจนหมดแล้วครับนั่งได้ไม่ต้องกลัวหนาว
ลูกน้องของพี่โก้ถึงจะเลิกงานแต่ก็ยังไม่ยอมถอดโม่งคลุมหัวเปิดแค่ให้เห็นปากและคาง
เห็นก็แต่ลูกตาวาวๆแต่ถึงจะเห็นหน้าเขาไม่ชัด ผมก็รู้สึกว่าถูกหนุ่มแปลกหน้ามองไม่วางตา
จนผมไม่กล้ามองตอบ เพราะกลัวว่าเขาจะหาว่าผมหาเรื่อง! 5555
รถกระบะส่งน้ำแข็งขับไปเรื่อยๆออกไปทางถนนสายหลัก
แต่ผมก็ยังไม่กล้าอีกฝ่ายอยู่ดีครับ จนกระทั่งรถขับขึ้นถนนใหญ่ที่เป็นทางลาดเอียง
ทำให้ตัวผมไถลไปโดนลูกน้องพี่โก้เข้าดังแอ๊ก!!!
“ขอโทษครับๆ!”
นาทีนั้นนอกจากความแข็งแรงกล้ามเป็นมัดๆ แล้ว
ตอนที่ได้เข้าไปใกล้ๆ ได้กลิ่นเหงื่อกลิ่นกายหนุ่มผู้ใช้แรงงานเข้าเต็มจมูก!
ด้วยความที่ต้องแบกน้ำแข็งส่งน้ำแข็งมาตลอดทั้งวัน!กลิ่นตัวเขาจึงอับชื้นไปด้วยเหงื่อ
แต่แปลก!!! แทนที่ผมจะรู้สึกเหม็นผมกลับรู้สึกชอบ! มันทำให้อารมณ์ปั่นป่วนเกิดขึ้นอย่างแปลกประหลาด!!!
นึกอยากสูดดมเข้าปอดลึกๆ ให้สาแก่ใจ และรู้สึกได้ว่าร่างกายของเขาช่างแข็งแรงบึกบึนไปด้วยกล้ามเป็นมัดๆ!
“บ่าเป็นหยัง!”
หนุ่มส่งน้ำแข็งพูด ฟังดูก็ไม่ได้ห้วนนัก
ถึงเขาจะพูดคำเมืองแต่น้ำเสียงเขามันฟังแปร่งๆ เหมือนไม่ใช่คนพื้นที่ผมเงยหน้าขึ้นมอง
ไอ๊ย่ะ!!!
ตอนนี้เขาเปิดโม่งออกแล้วครับพอเขาเปิดไอ้โม่งคลุมหัวออก
คนที่นั่งข้างๆผมตอนนี้คือผู้ชายหน้าตาดี หุ่นแกร่งงามที่มีกล้ามกล้ามเป็นมัดๆ
ผิวขาวและรูปร่างสูงแกร่ง!!!
เข้าทำนอง
สูงชะลูดตูดปอดยอดขุนพล!!!
แท้ๆ เลยพ่อเอ๊ย!!!
ว้าว!!! ตูมาเจอช้างเผือกเข้าให้แล้วโว้ย! 555
นั่นคือความคิดผมในตอนนั้นครับ 5555
ตัวเขาถึงจะขะมุกขะมอมไปด้วยคราบเหงื่อที่มันย่อง!
แต่หน้าตาพี่เขาถือว่าหน้าตาดีใช้ได้เลยครับรูปหน้ายาว คิ้วเข้ม ตาเล็กแหลม และมีสันจมูกโด่งคม
พี่เขาผิวค่อนข้างขาวแต่ส่วนที่โดนแดดจะออกแดงเรื่อ
หุ่นพี่เขาไม่ได้หนา แต่สูงแกร่ง ดูแข็งแรง มีกล้ามแขนแน่นเป็นมัดๆ
เขาใส่แค่เสื้อเชิ้ตแขนกุดที่ดูขาดรุ่งริ่งเหมือนตั้งใจจะใส่ให้คุ้มค่าที่สุด
กางเกงพี่เขาเกือบหลุดตูดแล้วครับจนเผยให้เห็นขนหมอยดกๆ แพล็มออกมาตรงหน้าท้อง
เห็นแล้วทำให้ผมเกิดอารมณ์เสียววาบๆอย่างท้วมท้นเลยทีเดียว 5555
แม่ง!!! ผู้ชายห่าไรว่ะขนาดซกมกอย่างนี้ยังน่าเย็ดสัด!!!
ผมคิดคิดดังๆในใจ 5555
ทีนี้เลยเริ่มเข้าบทสนทนาเลยครับเพราะถ้าช้า เดี๋ยวอด! 555
พี่เขาก็คุยดีด้วยครับไม่ได้น่ากลัวเหมือนอย่างที่ผมคิดไว้ซักนิ
แค่ดูแล้วท่าทางจะคุยไม่ค่อยเก่งแบบนี้แหละดีเสร็จกู! 5555
ตอนนี้เลยได้รู้ว่าเขาชื่อ “พี่หนุ่ม” อายุ 25 เป็นพี่ผม 3 ปี (ในตอนนั้น)
พอคุยไปเลยยิ่งได้รู้ว่าพี่หนุ่มไม่ใช่คนไทยหรือคนเมือง
แต่แกเป็น “หนุ่มไทใหญ่” จากรัฐฉาน ประเทศพม่า ที่ข้ามมาทำงานที่ฝั่งไทย
พอได้รู้ยิ่งทำให้ผมรู้สึกสนอกสนใจในตัวพี่แกขึ้นมาอย่างมากมาย!
เพราะเคยได้ยินใครๆ ก็พูดกันว่าหนุ่มไทใหญ่น่ะ “ของใหญ่” มาก!!! อันนี้ไม่รู้ว่าเท็จจริงประการใดนะ
รู้แต่ว่าถ้ามีโอกาสก็อยากจะลองโดนหนุ่มไทใหญ่เย็ดมันๆซักหลายทีเหมือนกัน จะได้หายสงสัย 5555
เราคุยกันมาตลอดทาง เลยได้รู้เรื่องส่วนตัวพี่หนุ่มเพิ่มเติมว่ามาทำงานกับพี่โก้ได้หลายปีแล้ว
แกบอกว่าพี่โก้ใจดี เป็นกันเอง เงินถึง และเวลาขอลางานกลับรัฐฉานถ้าเร่งด่วนและสำคัญแกก็ไม่ว่าอะไร
แต่ดันมาถึงบ้านพี่โก้ที่ทำเป็นโรงงานน้ำแข็งซะก่อนเลยหยุดการสนทนาลงแค่นั้น
บ้านหลังใหญ่อยู่กันแค่ 3 คน มีพี่โก้ พี่หนุ่ม และก็น้องชายบุญธรรมของพี่โก้อีกคน
ไอ้บอยเป็นน้องชายบุญธรรมที่พ่อแม่พี่โก้รับมาเลี้ยงตั้งแต่ยังเด็กๆ แต่ตอนนี้พ่อแม่พี่โก้เสียไปหมดแล้ว
พอไปถึงพี่โก้ก็ชวนพวกเราไปนั่งดื่มกันที่โต๊ะหินอ่อน
แล้วให้ไอ้บอยน้องบุญธรรมอายุประมาณ 13 ปี ขับมอเตอร์ไซค์ออกไปซื้อของมากิน
เพราะแกเตรียมแต่เหล้าไว้ดันลืมไปว่าเชิญแขกมากินข้าวแต่ดันไม่มีกับข้าวซักอย่าง 555
แถมพี่หนุ่มลูกน้องแกข้าวก็ยังไม่ตกถึงท้องเลย
พี่โก้เป็นหนุ่มใหญ่วัย 40 ตัวสูงใหญ่ แต่เริ่มลงพุงด้วยอายุห่างจากเอื้องตั้ง 19 ปี (เอื้องอายุ 21)
มิน่าถึงได้หวงคู่หมั้นขนาดหนักอย่างนั้น
(ได้ยินว่าชอบเอื้องมาตั้งแต่เอื้องเริ่มเป็นสาวน้อยอายุ 13-14 เลยนะครับ
แต่เอื้องก็ไม่สนเพราะตั้งใจอยากไปทำงานเป็นสาวโรงงานที่กรุงเทพ ท้ายที่สุดเลยเสร็จพี่ชาติจนได้)
พี่หนุ่มนั้นพอมาถูกแสงไฟนีออนก็ยิ่งทำให้ผมเห็นถึงความแกร่งกำยำของแกได้อย่างชัดเจนที่สุด!
หน้าแกมันแผล่บเป็นมันก็จริง แต่ไม่รู้ดิ ผมโคดถูกใจในตัวพี่หนุ่มจัง!
หน้าตาแกโคดเซ็กส์! หน้าตาดีเกินกว่าจะมาหมกตัวเป็นกรรมกรแบกน้ำแข็งทั้งวันแบบนี้
แกเป็นหนุ่มไทใหญ่คิ้วเข้ม ตาเล็กแหลม หน้าตาคลับคล้ายหนุ่มเหนือ ผสมกับหนุ่มจีน
จมูกโด่งเป็นสัน มีไรหนวดบางๆ ที่ริมฝีปาก ปากหนาดูเซ็กส์น่าดูด!
แกไม่ได้หล่อ แต่ดูดีแบบบ้านๆ บุคลิกแมนๆ ทำให้แกเซ็กๆๆๆ เห็นแล้วน่าเอาเป็นบ้า!!!
ว้าวๆๆๆๆ!!! หนุ่มๆ ไทใหญ่นี่ คือดีอย่างที่เค้าร่ำลือกันจริงๆ ครับ
ส่วนขนาดจะใหญ่ ยาว หรือไม่นั้น อันนี้ต้องขอพิสูจน์ก่อนนะถึงจะให้คะแนน อิอิอิ
เราก็นั่งกินเหล้ารอกับข้าวกันไปเมื่อรู้ว่าผมเป็นใคร นาทีนี้พี่โก้ไม่ได้รู้สึกว่าผมเป็นอริแล้วครับ
ยิ่งได้มากินเหล้ากันพูดคุยกันแบบระยะประชิดตัวแบบนี้ด้วยแล้ว
ไม่ว่าจะอยู่ภาคไหนพอเหล้าเข้าปากก็คุยกันโคดจะง่ายขึ้นมันเป็นเรื่องปกติจริงๆ
นั่งกินเหล้าอีกซักพักไอ้บอยก็ไม่กลับมาพี่หนุ่มเลยขอตัวไปอาบน้ำก่อน
ทีนี้เลยเหลือผมกับ คู่ตุหนาหงันที่จะกินแขกกันอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า
ที่กำลังอี๋อ๋อ จู๋จี๋กันต่อหน้าผม เห็นแล้วก็รู้สึกประดักประเดิดจริงๆ ครับ
เลยทำทีเป็นขอไปเยี่ยว
ผมเดินไปข้างข้างหลังโรงงานพอเดินออกมาเรื่อยๆ ก็ได้ยินเสียงน้ำซู่ๆ!!!
ในหัวคิดทันที เอ๊ะ! นั่นพี่หนุ่มกำลังอาบน้ำอยู่นี่นา! ฮี่ๆๆๆ!!!
อ่ะจึ๊ยๆ!!!
คิดได้อย่างนั้นเลยเดินรีบย่องไปหาช่องเพื่อแอบดูพี่หนุ่มชายไทใหญ่หน้าเซ็กส์หุ่นแซ่บ!
ที่ผมกำลังต้องการเหลือเกินที่จะเห็นของดีของแก!ว่าจะเด็ด ว่าจะใหญ่ซักแค่ไหน!!!
พอหาที่แอบมองได้สำเร็จใจผมก็เต้นตึ่กตั่กๆๆ!!!
ตาแทบจะลุกเป็นไฟ! หัวใจแทบจะกระดอนออกมาจากปาก!!!
ตอนนี้พี่หนุ่มเปลือยเปล่าทุกส่วน! หุ่นที่สูงชะลูดตูดปอดยอดขุนพล!!!
หุ่นแกร่งงามโชว์ควย อวดไข่ อวดสายตาผม โดยที่แกไม่อาจรู้ว่าผมกำลังแอบมองแกอยู่!
โห!!! เด็ดว่ะ!!!
ผมคิดอย่างรู้สึกจี๊ดๆ!!! ที่หัวใจ! เมื่อได้มาเห็นหุ่นแซ่บๆของแกว่ามันโคดเด็ดแค่ไหน!!!
ทีแรกแกนั่งถูสบู่หันหลังอยู่(นั่งอาบน้ำ)เลยได้เห็นแต่ก้นปอดๆของแก
จนกระทั่งแกหันมาทางผมปุ้บ!!! เท่านั้นแหละ!!!
นาทีนั้นผมจ้องไปที่ควยไว้ก่อนเลยครับ!!!5555
โหๆๆๆๆๆ!!!!
ควยแกขนาดไม่แข็งนะ ยังใหญ่ซะขนาดนั้นนี่ถ้าแข็งจัดขึ้นมาจะใหญ่แค่ไหน ผมไม่อยากคิด!!!
ควยอ่อนปวกเปียกของแกห้อยโตงเตงไปมากลางดงหมอยที่ดกหนา และต้นขาล่ำแกร่งงาม
ควยแกสีเนื้อสวยอวบอ้วนหัวบานๆ เปิดให้เห็นความแดงสด เห็นแล้วน่ากินสุดๆ!!!
หมอยแกดกดำดีชะมัด! ดกทั้งโคนควยและตามหน้าท้อง
ต้นขาก็แน่นและแข็งแรงผิวภายในแกขาวตัดกับผิวที่ต้นแขนที่เป็นสีแดงอย่างชัดเจน
เห็นแล้วยิ่งรู้สึกว่าพี่หนุ่มหนุ่มชาวไทใหญ่คนนี้เซ็กส์และน่ารับประทานแค่ไหน!!!
นาทีนั้นคิดเพียงอย่างเดียวจริงๆ ครับว่า
อยากโดนควยไทใหญ่กระซวกลำไส้ใหญ่ของผมจริงๆ 555
ความเงี่ยนทำเอาผมล้วงมือเข้าไปกำควยตัวเองแล้วว่าวตามหนับๆๆๆ!!!
พร้อมมองภาพตรงหน้าไปอย่างเสียวจี้ดๆๆๆ!!! สาวไปน้ำเกือบจะแตกแล้วนะนั่น!!!
พี่หนุ่มเองพอล้างสบู่เสร็จก็คงเกิดเสี้ยนๆ หงี่เงี่ยนขึ้นมาเหมือนกัน
เพราะเห็นแกเริ่มกำควยตัวเองสาว และถอกหนับๆ! จนตอนนี้ควยแกชูชันแข็งจัด!!!
ผมจ้องที่หัวบานแดงของแกอย่างเอาเป็นเอาตาย แม่งน่าลงลิ้นเป็นที่สุด!
ดุ้นควยก็อวบหนา ใหญ่ยาว สะใจใหญ่โตเต็มขนาด!!!
โอ้โห้!!! ควยแกโคดใหญ่สุดๆๆๆๆ!!!!ไปเลยครับพ่อแม่พี่น้อง!!!
แถมยาวมากๆๆๆๆๆๆ!!! ด้วยครับ!!!
นั่นมัน!!! 8 เกือบ 9 น้ิว!!! เลยนะนั่น!!!
ถึงผมจะโดนขนาดนี้มาบ้างแต่ก็ยังต้องการจะพิชิตขนาดที่ที่ใหญ่และอลังการขึ้นไปเรื่อยๆ
เพราะนึกเสมอว่ามันคือกำไรของชีวิต! 555
มือผมสาวว่าวให้ตัวเองไปตาก็จ้องที่ควยดุ้นใหญ่ ยาว หัวบานแดง ดุ้นสีเนื้อน่าเขมือบนั้น
พรางกลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อกๆ! อย่างกะคนหิวโซสุดๆ
โอ!ควยแม่งก็ทั้งใหญ่ ทั้งหนา ทั้งยาว หมอยก็ดกดำ หน้าท้องแกแกร่งสวยน่ากัด
ผมสาวว่าวแรงขึ้นๆจนผมเกือบจะน้ำแตกพร้อมกับพี่หนุ่มแล้วครับ!
แต่ดันมีมารมาขัดขวางความสุขเสียก่อน!
“พี่หนุ่มไปกินข้าว!!!”
ไอ้บอยน้องชายบุญธรรมของพี่โก้นั่นเองครับ ร้องบอกพี่หนุ่มที่หน้าประตูห้องน้ำ
นาทีนั้นผมไม่สนอะไรแล้วครับ วิ่งกระเจิงออกมาก่อนเลยครับก่อนที่ใครจะมาเห็น! 5555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น