วันอังคารที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2559

เรื่องเซ็กส์ของเด็กร่าน บทที่ 37 ซัมเมอร์หรรษาไปเที่ยวทะเล (1)

ช่วงปิดเทอมใหญ่ผมกะอ้น แล้วก็พวกไอ้ซัน ไอ้อี้ เลยชวนกันไปเที่ยวทะเล
พวกเราเลือกไปเกาะล้านที่พัทยา เพราะไอ้ซันมันเคยไปเที่ยวกับครอบครัวเมื่อปีที่แล้ว
มันเอารูปที่ถ่ายไว้กับโปสการ์ดเป็นรูปของหาดทรายสวยๆ ของเกาะล้านมาให้พวกเราดู
แค่ได้เห็นครั้งแรกทุกคนต่างก็ลงความเห็นกันว่านี่แหละเกาะในฝันเลยครับ

เพราะทะเลในภาพสวยมากๆยังกะเกาะสวรรค์แน่ะ (ไม่เว่อร์ด้วย)
หาดทรายสีขาวสะอาดยังกะแป้งน้ำทะเลก็สีฟ้าใสสวยงามน่าเล่นสุดๆ
นั่นทำให้พวกเราต่างก็ตกลงเป็นเสียงเดียวกันว่าที่ๆ เราจะไปคือ “เกาะล้าน”

การไปเที่ยวครั้งนี้สิ่งที่ผมดีใจสุดๆ ก็คือการที่จะได้ทำกิจกรรมต่างๆ
ได้ใช้ชีวิตช่วงซัมเมอร์ร่วมกับอ้น ก็แหม...คบกันมาเกือบปียังไม่เคยไปเที่ยวแบบสวีทๆหวานๆ กันซักที

นอกเหนือจากดูหนัง ดูคอนเสิร์ต เที่ยวเทค หรือไม่ก็อย่างเทศกาลลอยกระทง คริสมาสต์
หวานขึ้นมาอีกหน่อยก็ช่วงปีใหม่ และวาเลนไทน์ (วันนี้ขลุกกันอยู่ในห้องทั้งวัน 5555)
แต่มันก็แค่อยู่ในที่แคบๆที่เราเห็นและไปมาจนหมด จนน่าเบื่อจะตาย นอกจากนี้เราแทบจะไม่เคยได้ไปเที่ยวไหนกันไกลเกินกว่าโรงเรียนบ้านผม บ้านอ้น จบ แค่นั้น


ครั้งนี้จึงเป็นครั้งแรกที่ผมกะอ้นจะได้ไปเที่ยวไกลๆกันแถมยังเป็นทะเลด้วยดิครับผมเลยกะจะเที่ยวให้สนุกไปเลยเพราะนับจากวันที่ตกลงกันไว้ผมอ่ะนะเฝ้านับวันรอที่จะถึงวันเดินทางจะตาย
เฝ้าคิดไปต่างๆนาๆ ว่าเราจะทำกิจกรรมอะไรกันดีบ้างน๊า! คิดจะทำนั่นทำนี่  อะไรประมาณนี้

พอถึงวันเดินทางอ้นก็โทรมาหาแต่เช้า
ได้ยินเสียงปุ๊บผมก็ยิ้มแป้นเลยครับ ก็รักนิ อิอิอิ
“ฮัลโหล”
“วินเหรอ”
“คร้าบว่าไง...เนี่ยจัดของเสร็จยังอ่ะ...ถ้าจัดไม่เสร็จเดี๋ยวไปช่วยจัดเอาป่ะ”

“คือ...ยังเลย...เอ่อ”
“งั้นอ้นมารับที่บ้านดิ...จะได้ไปรอพวกไอ้ซันที่บ้านอ้นเลย”
“วิน...คือว่า...อ้นคงไปเที่ยวทะเลกับวินไม่ได้แล้วล่ะครับ”

แป่ว!

“อ้าว!...ไมอ่ะ”
“คือแม่อ้นไม่ค่อยสบาย...พ่อก็ลางานที่สน.ไม่ได้ด้วยแถมยังงานที่ร้านอีกอ่ะ...อ้นเลยโทรมาแคนเซิ่ลวินอ่ะครับ”
แฟนผมทำเสียงเศร้าๆฟังแล้วใจผมก็ตกวูบเหมือนกัน
พ่อของอ้นที่ประจำอยู่ที่สน.ที่อุบลฯก็ค่อนข้างจะลางานยากซะด้วย

“เหรอ...อืม...ก็ๆไม่เป็นไร...ยังไงก็อยูดูแลแม่น่ะดีแล้ว...แล้วก็ขอให้แม่อ้นหายไวไวนะ”
“คร้าบ!...อืมอ้นก็ขอโทษด้วยนะที่ผิดสัญญาแล้วก็ฝากขอโทษพวกไอ้ซันมันด้วยนะ”
“บ้า!...มาขอโทษไมอ่ะ...อ้นทำถูกแล้วรู้ป่ะ...ดูแลแม่ในยามไม่สบายแบบนี้...แล้วไหนจะต้องดูแลร้านเสื้อผ้าอีกอ่ะ...เรื่องเที่ยวน่ะจิ๊บจ๊อยเที่ยวเมื่อไหร่ก็ได้”
ผมพยายามทำเสียงให้เบิกบานเพื่อให้อ้นรู้สึกดี

“จริงนะ...วินไม่โกรธอ้นนะ”
“จะโกรธทำไมอ่ะครับ...เอาน่าไม่ต้องห่วง”
“อ้นโชคดีจังที่มีแฟนน่ารักอย่างนี้...รู้ป่ะถ้าวินอยู่ใกล้ๆอ้นจะทำอะไร”

ผมถึงกับหน้าแดงเผลอยิ้มกับโทรศัพท์เลยอ่ะครับ
ฟังเสียงหล่อๆของแฟนตัวเองแล้วก็อดนึกอยากกอดขึ้นมาไม่ได้
“ไม่อ่ะ...ไม่อยากรู้”
“ถึงไม่อยากรู้ก็จาบอก...อ้นก็จะ...(ทำเสียงเสียวๆพร้อมซี้ดปาก)...อุ้มมานั่งบนตักอ้นแล้วก็จะ”
“พอแล้วๆ”

ผมยิ่งฟังก็ยิ่งเขินอ่ะครับแหมถ้าทำจริงไอ้วินไม่เคยยั่นหรอกครับ 5555
แต่ผมเป็นคนที่แพ้คนที่พูดจาอ้อล้ออ้อนๆ และหวานๆ อ่ะครับ
โดยเฉพาะอย่างที่อ้นชอบทำเพราะงี้ถึงได้รักซะขนาดนี้ ฮี่ๆๆๆ

“5555...แค่นี้ก็ทำเป็นฟังไม่ได้น๊าคนเรา...อิอิอิอิ”
อ้นทำเสียงอ้อล้อกับผมจนผมอดหมั่นใส้ขึ้นมาตะหงิดๆ ไม่ได้
แหมเขาคงจะรู้อ่ะดิว่าผมเขินเลยยิ่งแกล้งใหญ่
เดี๋ยวเหอะกลับมาจากเที่ยวทะเลเมื่อไหร่เป็นโดนดีแน่ๆ5555

“เดี๋ยวเหอะ”
“ดุจังเลยแฟนใครเนี่ย...5555...งั้นแค่นี้นะครับแล้วก็...เที่ยวเผื่ออ้นด้วยนะครับ”
“คร้าบผม”

พอวางหูโทรศัพท์เสร็จผมก็อึ้งๆ เหมือนกันนะเพราะจริงๆ แล้วผมก็รู้สึกแย่อยู่เหมือนกันนะครับ
เพราะตามปกติแล้วอ้นเขาจะเป็นคนที่รักษาสัญญาเสมอ ไม่เคยผิดนัดเลยซักครั้งเดียว
ทำให้ผมอดภูมิใจมากถึงมากที่สุดก็ว่าได้ว่ามีแฟนที่เขาใส่ใจเราขนาดนี้

แต่ครั้งนี้แม่ของอ้นไม่สบายผมก็เลยไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรไปโกรธอ้นอ่ะ
จริงป่ะครับทั้งที่ในใจก็รู้สึกขัดใจเหมือนกันแต่ก็คิดในแค่ดีว่าแฟนเราก็เป็นคนกตัญญูดีเหมือนกันกันนะเนี่ย แหะๆๆๆ
เพราะถ้าเป็นแม่เราบ้างเราก็ต้องทำอย่างอ้นเหมือนกันเลยค่อยสบายใจขึ้นมาหน่อย

แต่การได้ไปเที่ยวเฉพาะกับเพื่อนๆที่ซี้ๆ กันก็สนุกดีแบบไม่ต้องมีกั๊ก ซึ่งมันก็เข้าท่าดีเหมือนกัน
ผมคิดในใจไม่งั้นผมคงไม่ได้ประสบการณ์มันส์ๆ ครั้งนี้มาฝากแน่ๆ 5555

พวกเราเลือกไปเกาะล้านที่พัทยา เพราะไอ้ซันมันเคยไปเที่ยวกับครอบครัวเมื่อปีที่แล้ว
มันเอารูปที่ถ่ายไว้กับโปสการ์ด มาให้พวกเราดู
แค่ได้เห็นครั้งแรกทุกคนต่างก็ลงความเห็นกันว่านี่แหละเกาะในฝันเลยครับ
เพราะทะเลในภาพสวยงามยังกะเกาะสวรรค์แน่ะ
หาดทรายสีขาวสะอาดยังกะแป้งน้ำทะเลก็สีฟ้าใสสวยงามน่าเล่นสุดๆ
นั่นทำให้พวกเราต่างก็ตกลงเป็นเสียงเดียวกันว่าที่ๆ เราจะไปคือ “เกาะล้าน”

.....................................................................................

พอถึงวันเดินทางก็มีผมไอ้อี้ ไอ้ซัน ไอ้เข้ม ไอ้เหม ไอ้น็อต ไอ้ทิน และไอ้สิน
พวกเราก็นั่งรถประจำทางกันไปแล้วไปต่อรถที่โคราช เพื่อต่อไปยังพัทยาอีกที
เพราะถ้านั่งรถจากจังหวัดเราแล้วไปลงที่หมอชิต มันจะอ้อมไกลมากๆ
นั่งรถตรงไปจากโคราชนี่แหละสะดวกสุด

ซึ่งการมาเที่ยวคราวนี้ก็ถือว่าครบก๊วนทีเดียวไอ้อี้ก็หิ้วกีต้าร์ตัวโปรดสะพายไปด้วย
โคดเท่ห์อ่ะครับยังกะนักร้องวงบอยแบนเลยอ่ะ5555
ทำให้เดินไปไหนมาไหนมีแต่คนมองด้วยความสนใจ

เพราะพวกผมแต่ละคนก็ค่อนข้างหน้าตาดีด้วยกันทั้งนั้น
เช่นไอ้ซันที่ตี๋อินเทรนด์ไอ้อี้หน้าหล่อ ไอ้เข้มหุ่นสูงล่ำ บึ๊ก
ไอ้เหมหน้าเซ็กส์แล้วก็ผมคุณชายสายเสมอ 5555
ในขณะที่ไอ้น็อตไอ้ทิน และไอ้สิน ถึงแม้มันสามตัวจะหน้าตาดีน้อยหน่อย
แต่ความหล่อใสแบบเด็กม.ปลาย เลยทำให้พวกเราค่อนข้างเด่นมากๆ

การมาเที่ยวครั้งนี้ของพวกเราถือได้ว่าเป็นประสบการณ์การเดินทางไกลครั้งแรกก็ว่าได้
พวกเราก็นั่งรถกันไปเรื่อยๆต่างก็เฮฮาปาร์ตี้ ด่ากัน แซวกันไป
ความที่พวกเรายังเป็นวัยรุ่นอยู่เวลาพูดคุยจึงค่อนข้างเสียงดัง
คนที่นั่งข้างๆท่าจะรำคาญกันน่าดู จนพี่กระเป๋ารถต้องมาเตือนให้พูดเบาๆ หน่อย
พวกเราถึงได้หยุดส่งเสียงโหวกเหวกกัน

สำหรับผมแล้วครั้งนี้นับเป็นการเดินทางไกลครั้งแรกและมีเพื่อนไปด้วยเป็นโขยง
การไปเที่ยวครั้งนี้มีแต่เพื่อนๆกันทั้งนั้น จึงมีแต่ความสนุก เฮฮากันไปตามประสาเพื่อนซี้

ตลอดทางที่รถผ่านผมจะคอยชมนกชมไม้ ชมบ้านเรือนสองข้างทางโดยไม่มีง่วง
หรือเพลียปล่อยให้พวกตัวดีมันคุยกันไปผมรู้สึกชอบการเดินทางตั้งแต่เมือไหร่นะ ผมนึกในใจ

เราไปถึงสถานีขนส่งที่พัทยาแล้วก็ต่อรถสองแถวไปลงที่พัทยาใต้อีกต่อนึง
แค่ได้เห็นทะเลที่พัทยาแม้จะไม่ได้สวยมากไปกว่าทะเลที่ตราดเมื่อปีที่แล้วก็ตาม
แต่การเดินทางที่มาด้วยกันกับเพื่อนหลายๆคนก็ทำให้รู้สึกตื่นเต้นและชวนให้เบิกบานอย่างแปลกประหลาด

เราซื้อตั๋วที่ท่าเทียบเรือแล้วก็ไปรอขึ้นเรือที่ท่าเรือโห! สุดยอดอ่ะครับ
สะพานที่ยื่นออกไปในทะเลยังกะในทีวีแน่ะสวยมากๆ ลมก็เย็นสบาย ทั้งๆ ที่แดดออกจะร้อนขนาดนี้
แต่พวกเรากลับมีแต่ความกระตือรือร้นทั้งตื่นเต้นและแปลกตา
กับประสบการณ์ใหม่ๆที่เพิ่งได้พบเจอ

ระหว่างที่รอเรือออกพวกเราก็หามุมแชะๆๆถ่ายรูปกันไป
สายตาผมนั้นจ้องอยู่ที่กลุ่มนักท่องเที่ยวไม่แน่ใจว่าเป็น ฮ่องกง เกาหลี หรือญี่ปุ่น
แต่ที่เห็นมาด้วยกันกลุ่มสิบกว่าคนไกด์อีก1  คน

ที่ผมสนใจเป็นพิเศษคือหนุ่มตี๋อินเทรนด์สุดหล่อผิวขาว หน้าตาเขาไม่ได้หล่อ
ซีดๆที่เห็นกันทั่วไป แต่เขาดูดี เก๋ๆ แล้วก็บุคลิกก็เตะตาชะมัด ประมาณว่าโดนใจอ่ะ
อายุเขาน่าจะไม่เกิน 18 แต่หุ่นแน่นไปด้วยกล้ามที่กำลังงาม
คงจะชอบเล่นเวทแน่ๆช่วงอกถึงได้แน่นเปรี๊ยะ! ขนาดนั้น
  
ภายใต้เสื้อเชิ้ตลายดอกสีฟ้าสดกับกางเกงขาสั้นสีขาวที่พวกนักท่องเที่ยวนิยมใส่
เขาน่ามองจนผมอดเหม่อมองอย่างลืมตัว

ผมเผลอมองจนเจ้าตัวรู้สึกตัวผมถึงกับหน้าแดงรีบ
เมื่อไอ้หนุ่มตี๋สุดเท่ห์หันมามอง
เขาคงจะแปลกใจอ่ะน่ะว่าทำไมผมถึงได้จ้องหน้าเขานานนักหนา

ผมไม่รู้จะทำไงเพราะเป็นเหตุการณ์ที่จวนตัวเลยแก้สถานการณ์ด้วยการยิ้มกว้างๆ
และก็เป็นผลครับเมื่อหนุ่มตี๋ต่างชาติก็ยิ้มๆ แล้วก้มหัวแบบสุภาพ ได้อย่างน่ามอง
แต่แค่รอยยิ้มเท่ห์ๆของเขาก็ทำเอาผมยิ้มออกมาด้วยความพอใจแล้วครับ หล่อ สาดอ่ะ ผมคิดในใจ
แม้กระทั่งยิ้มยังหล่อโคดเลยครับผิวรึก็ขาวจนน่ากัดอ่ะ

ผมถึงกับปลื้มเขาขึ้นมาอีกเท่าตัวเลยครับความคิดที่ว่าอยากจะพูดคุยยิ่งรุนแรงขึ้นไปอีก
แต่เรารึไอ้เรื่องภาษาก็ไม่ได้เก่งกาจนักแถมยังไม่รู้ว่าจะหาเหตุผลอะไรเข้าไปคุยด้วยดิ
เฮ้อ! ทำไงดีน้าอยากคุยด้วยจังแค่ได้คุยก็ดีใจสุดๆ แล้วครับ
ไม่หวังไปมากกว่านี้จริงๆเพราะนักท่องเที่ยวอย่างพวกเขา
คงจะสนใจเรื่องเที่ยวมากกว่าเด็ก ม.ปลายอย่างผม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น