ผมไอ้อ้อม ไอ้วิท ได้รับมอบหมายจากอาจารย์หัวหน้าแผนกไฟฟ้าให้ไปซื้อแผงวงจรไฟฟ้าที่โคราชเพื่อเอามาให้เพื่อนๆ ได้เรียนกัน เราสามคนเดินแผงวงจรไฟฟ้าตามที่อาจารย์สั่งหาจนทั่วก็ไม่มีตามที่ต้องการถามคนแถวนั้นบอกว่าต้องไปแถวถนนหลังย่าโม
เราไปถึงร้านบ่ายแก่ๆ ร้านดันปิดอีก ถามคนแถวนั้นบอกว่าเขาจะมาเย็น ๆ สุดท้ายเลยต้องนั่งรอไม่อยากมาเสียเที่ยว
พอร้านเปิดเราเลือกของเสร็จก็หกโมงกว่าๆ รถไม่มีกลับเลยต้องหาที่พัก ถามคนแถวนั้นบอกว่ามีที่พักราคาถูกคืนละ 5-10 บาทอยู่หน้าโรงพยาบาลมหาราช เราจ้างสามล้อไปทันที
“ลุงไปหน้าโรงบาลมหาราช เท่าไหร่”
“ไปจักคน” ภาษาโครราชจักแปลว่ากี่ ลุงแกถามว่าไปจักคนหมายถึงไปกันกี่คน
“3 คน”
“โอ้ยไม่ไหวดอกไอ้นายหลายโพดเอาสองคันเนาะ”
“พวกผมเป็นนักเรียนมาจากต่างจังหวัดเงินได้มาจำกัด ว่าจะกลับบ้านพอดีรถหมด” ผมเล่าไปตามความจริงไอ้อ้อมกับ ไอ้วิทยืนนิ่ง
“โอ้ย....วัน ๆเจ๋อแต่คนจนๆ จักอะไรดอก” แกมองผมด้วยหางตาแล้วขึ้นคล่อมสามล้อ
“เอ้า....จิไปก็ขึ่นมาถั้ว” ตอนแรกนึกว่าลุงแกจะไม่รับเห็นแกก้าวขาขึ้นถีบแต่แกขึ้นไปตั้งหลักแล้วให้พวกเราสามคนขึ้นไปนั่ง
แกถีบอ้อทอนุสาวรีย์ย่าโมแล้วเลี้ยวขวาตัดเข้าถนนมิตรภาพแล้วเลี้ยวซ้ายเข้าไปถนนหน้าโรงบาลมหาราช ระหว่างอยู่บนสามล้อก็ชวนลุงแกคุยฆ่าเวลาว่าจะไปพักบ้านเช่าราคาถูก แกเลยถีบไปส่งถึงที่พัก
“ถึงแล้วไอ้นาย”
“กี่บาทครับลุง”
“15 บาทพอ” ผมล้วงกระเป๋ากางเกงนับเหลียนบาทให้แกแทบหมดกระเป๋า
บ้านพักเป็นบ้านไม้สองชั้นทาสีฟ้าอ่อนๆ มีบันไปยื่นออกมาข้างในแบ่งเป็นห้องนอนขนาดสามคูนสามเมตร
ชั้นล่างมี8 ห้องพื้นปูน ชั้นบน 4 ห้องพื้นไม้ ปกติแกให้นอนห้องละ 4-5 คนเก็บคนละ 10 บาท
ภายในห้องจะมีมุ้งหลังใหญ่1 หลังกางไว้เต็มห้อง หมอน 4 ใบ เสื่อผืนใหญ่ 2 ผืน ไม่มีปลั๊กไฟฟ้า ไม่มีพัดลมให้ไม่มีผ้าห่มให้ เราได้ห้องชั้นบน ห้องที่ 4 ในสุด
ห้องน้ำมีห้องเดียวใช้รวมทั้งหญิงชายอยู่ชั้นล่างดีหน่อยที่มีประตูกั้นมิดชิด
เราจองห้องเสร็จเอาของไปเก็บก็ออกไปหาข้าวเย็นกินกลับมาเจอพี่ ๆ กลุ่มใหญ่นั่งล้อมวงกินเหล้าขาวกันอย่างสนุกสนาน
“เฮ้ยไอ้น้องกินเหล้ากับพี่มั้ย”
“ผมไม่ถนัดครับ” ผมออกตัว เพราะดูจากสภาพพี่ ๆ ที่ชวนแล้วท่าทางจะเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน
“เฮ้ย เป็นลูกผู้ชายมันต้องลองหน่อยดิว๊ะ” แกลุกเดินมาจูงไอ้อ้อมกับไอ้วิทเข้าไป
ไอ้สองคนนี้ก็เดินตามอย่างว่าง่าย
“ของฟรีว่ะวิท555” ไอ้อ้อมกระซิบไอ้วิทเบา ๆ
ไอ้อ้อมกับไอ้วิทเข้าขากับพี่ๆ ได้ง่ายอย่างรวดเร็วโดยผมนั่งดูห่าง ๆ จิบไปนิดหน่อยเพื่อมารยาดเพราะเป็นเหล้า40 ดีกรีมันบาดคอสุด ๆ ส่วนไอ้อ้อมแม่งกินเหมือนตายอดตายอยาก ยื่นแก้วไหนไม่เคยปฏิเสฐไอ้วิทยังพอปฏิเสฐบ้าง
ผมเห็นว่าไม่น่าจะมีเรื่องก็เลยขึ้นห้องไปเอาผ้าขาวม้าที่อยู่ในเป้เพื่อลงมาอาบน้ำ
ผมอาบน้ำเสร็จก็ยังเห็นกินแหล้ากันอยู่อย่างสนุกสนาน ก็เลยขึ้นไปนอนเล่นจนเผลอหลบไป
“ต๊ะ ต๊ะ” ผมได้ยินเสียงเรียกลืมตาขึ้นดูเห็นไอ้วิทพยุงกึ่งลากไอ้อ้อมที่หลับกลางอากาศเข้ามาในห้องผมดูนาฬิกาเที่ยงคืนนิด ๆ
“ทำไมกินจนเมาขนาดนี้ว๊ะ”
“ไม่รู้แม่งมัน พามันไปนอนทีเดี๋ยวกูลงไปเยี่ยวก่อน...เออมึงอาบน้ำแล้วหรอกูยืมผ้าขาวม้าหน่อยนะ”
“เออ...เออ มึงก็อาบน้ำให้เสร็จไปเลยแล้วค่อยขึ้นมา”
ผมให้ไอ้วิทลงไปอาบน้ำส่วนผมลากให้ไอ้อ้อมเข้ามานอนในมุ้งจนเสร็จ เสื้อผ้าไม่ต้องเปลี่ยนให้แม่งเช้ามาจะได้คันทั้งตัวเสียให้เข็ด
ผมนอนรอไอ้วิทจนเผลอหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
“ต๊ะ ต๊ะ” ผมค่อย ๆ ลืมตาฝ่าความมืดขึ้นมาช้า ๆ อาสัยแสงไฟจากข้างนอกที่ส่องผ่านมุ้งดำ ๆ เข้ามา
ผมนอนด้านซ้ายสุดไอ้วิทนอนกลาง ส่วนไอ้อ้อมนอนขวาสุด
ผมนอนตะแคงหันหน้าเข้าหาข้างฝาพอไอ้วิทเรียกผมยกหัวแล้วเอียงหน้ามาถามไอ้วิทที่มันนั่งยอง ๆ อยู่ตรงปลายตีน
“มีไรวิท”
“เหี้ยอ้อมแม่งขี้แตกว่ะ”
ผมตกใจรีบลุกขึ้นทันทีกลิ่นขี้ไอ้อ้อมโชยมาเตะจมูก พอผมชินกับความมืดเห็นไอ้วิทนั่งแก้ผ้าคุกเข่าควยห้อย
“มึงทำอะไรไอ้อ้อม”ผมพูดไปกัดฟันไฟ
“กูเย็ดตูดมัน”
“ไอ้เหี้ย...มึงทำกับเพื่อนแบบนี้ได้ไง”
“ก็....................” ไอ้วิทหมดทางแก้ตัว
“แล้วไปทำอีน่าไหน....แม่งเหม็นชิบหาย”
“กูก็เย็ดมันไปเรื่อยๆ พอน้ำแตกกูเอาควยออกขี้แม่งขี้ไอ้อ้อมมันเสือกไหลตามออกมาด้วย”ไอ้วิทสารภาพเสียงอ่อย
“เชี่ยแม่งลักหลับไอ้อ้อมหรอ” ผมเองก็ตกใจนิด ๆ จะขำก็ขำไม่ออกถึงแม้ไอ้สองคนนี้มันจะเคยเย็ดกันมาก่อน แต่นั่นก็เป็นการสมยอมของทั้งสองฝ่ายแต่ครั้งนี้ไอ้วิทแม่งเสือกลักหลับ ไอ้อ้อมตื่นมาไม่รู้มันจะโวยวายแค่ไหน
“ดูดิกระแทกซ๊ะขี้ไอ้อ้อมเละเป็นโจ็กเลยมึง” จริง ๆ ก็ไม่อยากอารมณ์ขันหรอก อยากจะบ่นมันมากกว่า แต่พอเห็นขี้ไอ้อ้อมไหลออกจากตูดเป็นทางยาวไปก้องที่เสื่อปูนอนเลยบ่นไปตามเรื่อง
“อย่าเสียงดังดิ ช่วยกูเช็ดขี้มันก่อนแม่งเหม็นชิบหาย” ไอ้วิทมันพยายามให้ผมพูดเบา ๆ กลัวห้องข้าง ๆ ได้ยิน
“ยังจะมาบ่นว่าเหม็นอีก มึงทำมึงก็เช็ดเองดิ” ผมตอบกลับไปด้วยอารมณ์หัวเสียอย่างสุดๆ ปลุกกลางดึกไม่พอยังให้มาดมขี้ แล้วจะให้กูเช็ดขี้อีก 3 เด้งเลยกู
“งั้นก็นอนดมขี้ไอ้อ้อมไปแบบนี้แหละ”ไอ้วิทพูดเสร็จมันก็นุ่งผ้าขาวม้าลงไปห้องน้ำทันที
การลงมาอาบน้ำกลางคืนเป็นเรื่องปกติเพราะที่พักไม่มีพัดลมให้ บางคนนอนไปได้สักพักก็ลงมาอาบน้ำ อีกอย่างมีคนเข้า ๆ ออกๆ แทบตลอดคืน จึงไม่มีใครสงสัยมาเข้าห้องน้ำกันทำไมแต่อย่าทำเสียงดังเกินไปจนรบกวนห้องข้าง ๆ ก็พอ
“อ้าว.....ไอ้เชี้ยวิท”
ผมนั่งหันซ้ายหันขวา ไม่มีอะไรพอจเช็ดขี้ไอ้อ้อมได้เลย สุดท้ายก็ต้องจำใจลงไปข้างล่างเดินออกไปหน้าปากซอย ดีที่ร้านค้าบางร้านยังปิดเพราะเปิดให้บริการญาตผู้ป่วยที่มาเฝ้าไข้ได้จับจ่ายซื้อของเพราะบางคนก็มากันดึก ๆ ดื่น ๆ เจ็บป่วยตอนไหนก็มาห้องฉุกเฉินกันตอนนั้น
ผมซื้อกระดาษชำระ2 ม้วน แล้วรีบกลับขึ้นไปที่ห้อง เอาถุงหิ้วที่ใส่แผงวงจรออก ตอนแรกว่าจะไม่เปิดไฟแต่ก็มองอะไรไม่ถนัด
พอเปิดไฟเท่านั้นแหละเจอกองขี้เหลือง ๆ ดำ ๆ ไอ้อ้อมเต็ม ๆ ไหลออกมาจากตูดขาว ๆของไอ้อ้อมลงมากองบนเสื่อปูนอน
ไอ้เหี้ยวิทแม่งคงหลับหูหลับตาเย็ดไม่ดูตาม้าตาเรือควยเลยกระแทกเอาขี้ไอ้อ้อมเละอย่างนี้
ดูจากสภาพไอ้อ้อมแล้วไอ้วิทมันคงจับไอ้อ้อมแก้ผ้าออกหมดแล้วจับนอนตะแคงแล้วมันคงเย็ดตูดไอ้อ้อมในท่าตะแคงแน่นอน เพราะแก้มตูดไอ้อ้อมเลอะขี้ข้างเดียวและคงเป็นการเย็ดเสร็จแล้วชักควยออกมา แล้วขี้ถึงไหนตามออกมา
เดาไม่ออกเลยว่าถ้าไอ้เหี้ยวิทมันเย็ดไปด้วยขี้ไหลออกมาด้วยป่านนี้ขี้ไอ้อ้อมคงแตกกระจายเต็มห้องแน่ ๆ
ไอ้วิทมันปล่อยให้ผมเช็ดขี้ไอ้อ้อมคนเดียวส่วนมันแอบลงไปล้างควย
ผมนึกอยู่ในใจว่าไอ้เหี้ยนี่เอาเปรียบเพื่อน....มันเลวจริงๆ
“เหม็นชิบหมาย” ไอ้วิทเดินบ่นเข้ามาตรงประตู
“เชี้ย...แม่งทำมันขี้แตกแล้วไม่มาเช็ด”
“ใครจะไปรู้ว่ามันจะขี้ออกมามากขนาดนี้” อาจจะเป็นเพราะเย็ดคนเมา คนโดนเย็ดเลยไม่ได้อั้นขี้ทำหูรูดหลวมเลยปล่อยออกมาหมดหรืออาจะควยไปกระทุ้งขี้จนเละ พอรูตูดหลวมขี้ที่โดนควยกระแทกจนแหละละเอียดเป็นโจ๊กมันเลยไหลออกมาเองจำไว้นะครับอย่าแอบเย็ดตูดคนเมาเด็ดขาดมิฉะนั้นท่านอาจจะได้ขี้เป็นของแถมอย่างไอ้วิท
“แล้วใครใช้ให้มึงมาแอบเย็ดมัน”
“กูแอบที่ไหนกูขอมันแล้ว มันบอก อือ อือ พอมันอนุญาตกูก็จับมันแก้ผ้ามันก็ไม่ขัดขืนพอถอดผ้าเสร็จกูก็เสียบควยเข้าไปเลย” ดีนะที่มันแก้ผ้าไอ้อ้มถ้ามันเย็ดทั้งเสื้อผ้ามันจะเลอะขนาดไหนนี่
“ไอ้เหี้ย ..............มึงดูสภาพไอ้อ้อมตอนนี้ก่อนมันเมาไม่รู้เรื่องขนาดนี้มันจะอนุญาตมึงไอ้ไง มึงอย่ามาตอแหล กูไม่เชื่อว่ามึงดูไม่ออกว่ามันสมยอมมึงหรือมันละเมอ”
“ก็มันมืดก็ไม่ได้สังเกต”ไอ้วิทหมดทางพูดนั่งก้มหน้าดูผมเช็ดตูดไอ้อ้อม
ผมบ่นไปเช็ดตูดไอ้อ้อมไปเอากระดาษเช็ดขี้ใส่ถุงหิ้วแล้วมัดปากถุงให้แน่นเอาลงไปทิ้งถังขยะข้างล่างแล้วเอากระแป๋งตักน้ำขึ้นมาล้างตูดให้ไอ้อ้อม แล้วเช็ดตูดมันจนแห้ง ผมสังเกตเห็นรูตูดไอ้อ้อมมีอาการช้ำบวมแดงอย่างเห็นได้ชัดคงหล่อลื่นไม่ดี หรือเกิดจากไอ้วิทกระแทกควยแรง
ส่วนเสื่อปูนอนที่เลอะขี้ผมก็แอบเอาไปล้างในห้องน้ำแล้วก็ตากไว้ตรงบันได
“มึงนอนกับพื้นไปแล้วกัน” ผมสั่งให้ไอ้วิทนอนที่พื้น
ไอ้วิทค่อยๆ ล้มตัวนอนหันหลังให้ผมนิ่ง
ส่วนผมก็เอาเสื้อผ้ามาใส่ให้ไอ้อ้อมจนเสร็จเรียบร้อยแล้วลากมันมานอนบนเสื่อผืนเดียวกับผม
ทั้งเช็ดขี้เช็ดตูด จับใส่เสื้อผ้าจนเสร็จ แถมยังลากมันมานอนบ่นเสื่อ ไอ้เวรนี่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะตื่นมารับรู้ห่าอะไรเลย..นึกในใจก็สมแล้วที่ไอ้วิทลักหลับถ้าอยู่ที่หอจะปล่อยให้แม่งนอนจมกองขี้ให้เข็ด
กลิ่นขี้ไอ้อ้อมยังคงตลบอบอวนไปทั่วห้องแอบเปิดประตูหน้าต่างให้มันกระจายออกไปบ้างแต่ก็ยังมีกลิ่น ผมกลั้นหายใจแล้วล้มตัวนอนก็อึดอัด นึกด่าไอ้วิทในใจสุดท้ายก็ค่อย ๆ หลับตาลงแล้วทนดมกลิ่นขี้ไอ้อ้อมไปเรื่อย ๆ จนเผลอหลับไปอีกครั้ง
ตื่นเช้ามาไม่เห็นไอ้อ้อมเห็นแต่ไอ้วิทนอนกรนเบา ๆ ผมลุกเตรียมจะเข้าห้องน้ำเห็นไอ้อ้อมเดินเข้ามาพอดี
“สงสัยเหล้าเมื่อคืนทำพิษแม่งท้องเสียว่ะแสบตูดชิบหาย” ผมกำลังจะเล่าให้ไอ้อ้อมฟังไอ้วิทลุกขึ้นมาตอนไหนไม่รู้มันกระแทกเข้าที่ไหล่ผม แล้วลากลงไปข้างล่างทันที
พอลงมาถึงข้างล่างมันลากผมหลบไปข้าง ๆ
“กูไหวแหละต๊ะมึงอย่าบอกไอ้อ้อมนะไม่งั้นแม่งกระทืบกูตาย”
“แล้วไปแอบเย็ดมันทำไม”
“กูหมั่นไส้ที่มันทิ้งกู”
“อ้าว....ไหนมึงบอกไม่มีไรไง”
“แต่มันก็น่าจะร่วมกิ้งกับกูบ้างไม่ใช่ทิ้งกูไปแอบบนี้”
“ตกลงมึงแก้แค้นมัน ถ้างั้นก็ยิ่งต้องบอก”
“อย่านะ...กูขอร้อง” ไอ้วิทยกมือไหว้ผมงก ๆ
“มึงสองคนมีอะไรกัน” ไอ้อ้อมเดินมาตอนไหนไม่รู้
“เปล่าหรอกไอ้เหี้ยวิทมันขอให้กูอยู่ต่ออีก แล้วกลับเย็น ๆ”
“มึงจะอยู่ทำเหี้ยอะไรของหนักก็หนัก รีบกลับแต่เช้านะดีแล้ว...กูคือถึงเมียกู”
“ส้นตีน” ไอ้วิทไม่วายยกส้นตีนใส่ไอ้อ้อม
“เออ..อ้อม” ผมแกล้งจะเล่าไอ้วิทโดดเอามือปิดปากผมอย่างรวดเร็ว พร้อมทำขาเขียวใส่ผม
“มีไรต๊ะ”
“มึงอาบน้ำแล้วหรอ”
“อืมเรียบร้อยไปมึงสองคนรีบไปอาบจะได้รีบกลับ อย่าไปเอาใจไอ้เหี้ยวิทมากนัก”
ไอ้อ้อมพูดเสร็จมันก็เดินขึ้นไปเก็บของในห้อง
“ต๊ะ ต๊ะ” ไอ้อ้อมเรียกออกมาจากในห้อง ผมรีบเดินขึ้นไป
“มีไรอ้อม”
“กูจำได้ว่ามันมีสี่ถุงแล้วทำไมเหลือ 3 ถุง”
“อ๋อ....พอดีป้าแกอยากได้ถุงใส่ของเลยแบ่งให้แกอีกอย่างแบ่งเป็น 3 ถุงเท่า ๆ กันจพได้คือกันคนละถุง”
“อืม......” ผมพูดเสร็จก็หันมามองหน้าไอ้วิทที่ยืนทำหน้าจ๋อยข้าง ๆ
“เหี้ยวิทไปอาบน้ำได้แล้ว”
“เออ.......”ไอ้วิทรีบคว้าผ้าขาวม้าแล้วลงไปอาบน้ำ
“แม่งเมื่อกี้กูขี้แสบตูดชิบหายเลยว่ะ”
“สงสัยเหล้าเมือคืนมันออกมาทางตูดมึงด้วยเลยแสบ”
“มันแสบ ๆ ขัดๆ เจ็บ ๆ ยังไงไม่รู้”
“อืมท้องเสียก็แบบนี้แหละ......เดี๋ยวก็หาย” ผมพูดไปโดยไม่กล้าสบตาไอ้อ้อม
พอไอ้วิทขึ้นมาผมก็ลงไปอาบน้ำขึ้นมาอีกทีเห็นไอ้อ้อมบ่น
“ไอ้วิทมันเป็นเหี้ยไรดูเงียบ ๆ ไม่ยอมคุยกับกู กะอีแค่กูไม่ให้มันอยู่ต่อแค่นี้มันโกรธกูมากขนาดนี้เลยหรอ”
“เดี๋ยวมันก็หาย อย่าไปเอาอารมณ์มันเลย”ไอ้วิทช้อนตาขึ้นมามองผมนิ่ง
“เออ....ช่างแม่ง”
เราสามคนลงไปบอกเจ้าของว่าจะกลับแล้วแล้วเดินออกไปปากซอยเพื่อหาสามล้อ
ไอ้อ้อมเดินถือถุงแผงวงจรไฟฟ้านำหน้า เวลามันเดินทิ้งน้ำหนักดูมันเดินเอียงๆ ขัด ๆไอ้วิทกับผมเดินตามหลังมันชี้ให้ดูไอ้อ้อมแล้วเอามือปิดปากกลั้นหัวเราะจนหน้าแดง
“ไอ้วิท.....ถึงบ้านมึงกับกูมีเรื่องต้องคุยกัน” ผมชี้หน้ามันขณะที่เดินออกไปปากซอยหาสามล้อ ไอ้วิทหน้ามันเจื่อนลงทันที
ถึงบขส.เราขึ้นรถนั่งเบาะเดี๋ยวกันสามคน โดยไอ้อ้อมนั่งขวาผมติดริมหน้าต่างผมนั่งกลาง แล้วไอ้วิทนั่งซ้ายมือ
รถออกมาจากโคราชยังไม่ถึงหัวทะเลพวกเราสามคนก็หัวชนกันหลับเป็นตาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น