“ต๊ะ วันนี้เลิกเรียนมึงไปไหนหรือเปล่า”ไอ้นะกระซิบถามผมขณะที่เรียนวิชาวิทยาศาสตร์ คาบสุดท้ายของวันศุกร์
“เปล่านิ”
“อ้าวแล้วสิ้นเดือนมึงไม่กลับบ้านต่างอำเภอหรอ”
“โอ้ย...พ่อกับแม่กูให้กลับบ้านเทอมละครั้งได้มั้ง”
“จริงดิมิน่าล่ะกูไม่ค่อยเห็นมึงพูดเรื่องบ้าน”
“บ้านกูอยู่กันครอบครัวใหญ่พี่ชาย พี่สาว น้องชาย ยังจะมีหลาน ๆ และ ย่ากับยายกูก็อยู่ด้วยแถมมีลูกจ้างอีก 3 คน มีทั้งหมา ทั้งแมวอีกเป็น 10 ขาดกูไปซ๊ะคนนึงบ้านกูแทบไม่รู้สึกอะไรเลย”
“เออเหมือนบ้านไอ้วิทเลย”
“มึงเรียกกูทำไม” ไอ้วิทเสนอหน้าเข้ามาทันที
“เปล่า...เสือกนะมึง” ไอ้นะด่าแบบไม่ออกเสียง
“ไอ้เหี้ยก็มึงเอ่ยชื่อกูเมื่อกี้”
“กูพูดเรื่องวิทยาศาสตร์”ไอ้นะแถไปน้ำขุ่น ๆ ผมขำกับความตอแหลของไอ้นะ
“กูว่าเรียนก่อนแล้วค่อยคุยกันจารมองตาเขียวแล้ว”
ออดดังบอกสัญญาณว่าสิ้นสุดเวลาเรียนของวันนี้ ทุกคนต่างรีบเก็บหนังสือลงกระเป๋าเพราะวันนี้เป็นวันศุกร์สิ้นเดือน ต่างคนก็รีบกลับบ้านต่างอำเภอเพื่อกลับไปขอเงินมาใช้จ่ายในเดือนถัดไป
“ต๊ะไม่ไปกับกูหรอ” ไอ้เจตหันมาตบบ่า
“ไม่ล่ะกว่าจะถึงบ้านมึงก็ดึก เหนื่อยกับการโดนรถโยกว่ะ”
“งั้นไปล่ะเดี๋ยวไม่ทันรถ”
“เออโชคดีโว้ย” ผมโบกมือไล่หลังไอ้เจต
กำลังเก็บหนังสือไอ้นะก็เข้ามากระซิบ
“ว่าไงต๊ะว่างมั้ยวันนี้”
“ตอนนี้หรอ”
“เออ...ตอนนี้แหละ”
“ว่าแต่มึงมีอะไรดูลับลมคมในเหลือเกิน”
“เอาน่าไปถึงเดี๋ยวมึงก็รู้เอง”
ผมขึ้นซ้อนท้ายBMX คู่ชีพไอ้นะ โดยยืนเหยียบตรงเพลาล้อหลัง ที่มันเอาที่เหยียบใส่ไว้เวลายืนจะได้ไม่เจ็บเท้า
มันขี่อ้อมไปทางหลังวิทลัยพอพ้นถนนใหญ่ก็เป็นถนนเล็ก ๆ เลียบริมคลองชลประธาน ซึ่งไม่ใช่ทางไปบ้านไอ้นะ
“มึงจะพากูไปไหนนะ”
“เออน่าเดี๋ยวมึงก็จะรู้เอง กูมาพามึงไปข่มขืนหรอก”
“มีแต่กูแหละที่จะข่มขืนมึง 555”
“ไอ้เหี้ย...เดี๋ยวมึงจะโดน” ไอ้นะไม่พูดเปล่ามันส่ายจักรยานไปมาแกล้งจะให้ผมตกรถ
มันถีบไปเรื่อยๆ ประมาณ 2 กิโลกว่า ๆ มาจอดอยู่หน้าบ้านหลังนึง เป็นบ้านสองชั้นโดยชั้นล่างก่ออิฐถือปูน ทาสีฟ้า ชั้นบนเป็นไม้ทาสีฟ้าเหมือนกับชั้นล่าง
“บ้านใครนะ”
“โบว์ โบว์” มันตะโกนเรียก มีเด็กผู้ชายนุ่งกางเกงนักเรียนสีกากีออกมาเปิดประตู
“พี่โบว์ยังไม่กลับ”
“อ้าว นัดกันแล้ว”
“บอยรู้เปล่าว่าพี่โบว์ไปไหน”
“ไม่ได้บอกว่าแต่พี่นะมาหาพี่โบว์หรอ”
“ใช่พี่โบว์ให้พี่มาช่วยทำรายงาน” อั้ยย่ะ เดี๋ยวนี้เพื่อนกูริจะเป็นติวเตอร์แล้วหรออยู่ที่วิทลัยแม่งลอกการบ้านผมตลอด
“ตกลงมึงกำลังจะทำอะไร กูงงไปหมดแล้ว” ผมหันไปถามไอ้นะเบาๆ
“กูกับโบว์กำลังจีบกันอยู่”
“แล้วไง”
“วันนี้พ่อกับแม่โบว์ไม่อยู่กูกะว่าจะจัดการโบว์ เลยอยากให้มึงช่วยกันไอ้บอยน้องชายโบว์ออกไปหน่อยได้ปะ”
“เฮ้ย...ขนาดนั้นเลย” ผมอึ้ง ทึ่ง เสียว กับความคิดของไอ้นะ
“นะต๊ะนะ”
“แต่โบว์ไม่อยู่บ้าน”
“เดี๋ยวก็มาเชื่อกูดิมึงเอาไอ้บอยออกไปก่อน กูวางแผนไว้แล้ว” อ้าวตกลงมันวางแผนไว้แล้วนี่เอง
เอาว๊ะไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว เป็นอะไรขึ้นมามึงก็เอาตัวรอดเองแล้วกัน
“งั้นเดี๋ยวพี่นั่งรอดีกว่า”
“มารอในบ้านก็ได้พี่วันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน” ไอ้บอยเองก็พอจะรู้ว่าไอ้นะมาจีบพี่สาวมัน
เราทั้งสามนั่งรอไม่ถึง5 นาทีไอ้นะก็เริ่มแผนทันที
“เฮ้ยต๊ะไปซื้อหนมมากินรอโบว์กันมั้ย ดีมั้ยบอย”ไอ้นะหันไปขอความเห็นไอ้บอย
“กำลังหิวเลยพี่นะ” ไอ้บอยรีบแทรกขึ้นมาทันที ส่วนผมไม่ออกความเห็นเพราะกลัวเพื่อนเสียแผนได้แต่พยักหน้า ไอ้นะควักเงินออกมา 100 บาทยื่นให้ผม มันยอมลงทุนขนาดนี้เลย 55555
“บอยไปช่วยพี่ต๊ะถือนะเดี๋ยวพี่นั่งรอพี่โบว์”
“ได้พี่” ไอ้บอยเห็นแก่กินโดยลืมห่วงพี่สาว ทันที
“เอาจักรยานกูไปก็ได้ต๊ะถีบไปเรื่อย ๆ ดีกว่าเดิน” ผมรู้ความต้องการไอ้นะทันทีว่าต้องการให้ผมให้ถ่วงเวลา
“ไปบอยไปช่วยพี่ถือของว่าแต่ไปซื้อที่ไหนดี”
“ผมอยากกินโรตีใส่นมเยอะๆนะพี่”
“แถวไหน”
“มันอยู่ตรงตลาดแลง” ตลาดแลงก็คือตลาดเย็นนั่นแหละ ที่นี่จะมีตลาดเช้า คือตลาดสดเทศบาล 1ขายทั้งอาหารสด อาหารแห้ง เสื้อผ้า รวมทั้งของใช้ทุกอย่าง พอประมาณ บ่ายสามพ่อค้าแม่ค้าก็จะเริ่มเก็บของ หรือเรียกว่าตลาดวาย ส่วนตลาดแลงหรือตลาดเย็นอยู่อีกที่ ประมาณ 4โมงเย็นก็จะเริ่มคึกคัก ส่วนใหญ่จะเป็นอาหารปรุงเสร็จพร้อมกิน พวกแกงถุง อาหารทอดข้าวเหนียวหมูปิ้ง ขนมนมเนยต่าง ๆ ฯลฯ โดยตลาดจะปิดประมาณทุ่มกว่า ๆ แล้วแต่คนซื้อ
สมัยนั้นยังไม่มีถนนคนเดินยังไม่มีตลาดนัด หรือเปิดท้ายขายของแต่อย่างใด
ตลาดแลงอยู่ไปอีกทางซึ่งไกลจากบ้านไอ้บอยพอสมควรแต่เพื่อเพื่อนผมต้องเป็นคนถีบจักรยานโดยให้ไอ้บอยยืนเหยียบตรงล้อหลังเนื่องจากผมถีบจักรยาน BMX ไม่ค่อยถนัดแถมมีคนมาเกาะข้างหลังด้วย ทำให้ส่ายไปมา ตกหลุมตกบ่อตลอดทางทำให้ไอ้บอยเกาะบ่าผมแน่น ผมสังเกตได้ว่าเป้าไอ้บอยมันกระแทกใส่หลังผมตลอดเวลา
“มึงกระเด้าหลังกูแบบนั้นไม่กลัวควยมึงทะลุหลังกูหรือว๊ะบอย”
ไอ้บอยโก่งตูดหนีทันที
“บ้าพี่ต๊ะมันไม่แข็งมันจะแทงเข้าที่ไหนล่ะ” ผมขำกับคำตอบของไอ้บอยผมถีบมาจนถึงตลาดแลง เดินหาซื้อขนมและโรตี
โรตีใส่ไข่ขายอันละ5 บาท ถ้าไม่ใส่ไข่ขายอันละ 3 บาท ไอ้บอยเอาใส่ไข่สองอัน คงหิวอย่างแรงผมสั่งแบบไม่ใส่ไข่ 3 อัน แล้วก็ซื้อขนมอย่างอื่น และน้ำอัดลม 2 ขวด
ผมถีบจักยานกลับทางเดิมโดยไอ้บอยซ้อนท้าย มันกินไปด้วยเกาะหลังผมไปด้วยถือของไปด้วยพอพ้นถนนใหญ่เข้าทางเลียบคลองชลประธานซึ่งถนนมีหลุมขลุขละไม่เลียบทำให้ไอ้บอยพลัดตกจากจักรยานก้นจ้ำเบ้า ของล่วงลงพื้นกระจาย
“โอ้ย...” ผมรีบจอดรถแล้วไปดูไอ้บอย ไอ้บอยนั่งก้นจ้ำเบ้าชุดนักเรียนมันเลอะไปด้วยนมข้นหวานกับฝุ่น เป้ามันเต็มไปด้วยโรตีและนมข้นหวาน
“เป็นไรมั้ย”
“เจ็บตูดพี่”
“ไหนพี่ดูดิ” ผมค่อย ๆ พยุงมันลุกขึ้น ปัดตูดเอาฝุ่นออกจากก้นมัน
“โอ้ยเจ็บพี่” ผมเอามือคลำดูว่ามีตรงไหนหักหรือเปล่า เป้ากางเกงมันเลอะไปด้วยโรตีและนมข้นผมเอามือเช็ดนมออก มือผมสัมผัสเข้ากับควยน้อย ๆ ของไอ้บอย เช็ดไปเช็ดมาควยไอ้บอยแข็งขึ้น
“ยังจะมีอารมณ์แข็งอีกเนาะมึง”
“ก็พี่ไปถูกมันทำไมล่ะ” ไอ้บอยกำลังจะเอามือมากุมควยมัน แต่มือสองข้างมันเลอะไปด้วยนมและฝุ่นมันเลยยืนกางแขนไว้
ผมเช็ดเป้ามันแรงขึ้นควยไอ้บอยก็แข็งขึ้นอย่างเต็มที่ ผมปลดเข็มขัดรูดซิบกางเกงนักเรียน กางเกงนักเรียนที่มันใส่ใหญ่กว่าตัวมันมากพ่อกับแม่คงซื้อให้เผื่อโตพอถอดเข็มขัดลูกเสือและรูดซิบกางเกงได้กางเกงนักเรียนที่หลวมก็ล่วงลงพื้น ผมดึงกางเกงในที่ย้วย ๆ ของมันลง ควยไอ้บอยตีดผึงทันทีไอ้บอยรีบเบี่ยงตัวหลบ แต่ช้าไปผมกำควยมันไว้แน่น
“พี่จะทำอะไร”
“กำลังดูว่าควยมึงหักหรือเปล่า”ไอ้บอยงงกับคำตอบผม ได้แต่ยืนนิ่งผมเลยได้ใจถอกควยไอ้บอยที่หัวยังไม่เปิดมาก
ควยไอ้บอยขนาดมาตฐานเด็กมีหมอยขึ้นนับเส้นได้ ผมบี้หัวควยมันแล้วรูดปลายควยเบา ๆ ไม่ถึงสองนาทีไอ้บอยมีอาการกระตุกน้ำแตกทันที
“พี่ปวดเยี่ยว” มันกระตุกสองสามครั้ง มีน้ำควยออกมาเล็กน้อย ผมบี้หัวควยมันต่ออีกทำให้ไอ้บอยเสียวจนตัวงอ
“พี่ต๊ะอย่า ผมปวดเยี่ยว” มันโก่งตัวหนีอย่างรวด ผมเอามือกดตูดมันไว้ไม่ให้หนี ยังคงรูดควยมันต่อผมสลับเอามือขวามากดตูดมัน แล้วเอามือซ้ายรูดควยมันอีก ไอ้บอยกลับมาเสียวอีกครั้งมันยังคงยืนขาสั่น โดยไม่พูดอะไร
รอบนี้มันยืนให้รูดโดยดีผมเอามือซ้ายรูดควยมันเบา ๆ แล้วเอามือขวาที่เลอะน้ำไอ้บอย ไปป้ายที่ร่องตูดไอ้บอยค่อย ๆ คลึงตรงรูตูดแล้วกดปลายนิ้วชี้เข้าไป มันรื่นจากน้ำไอ้บอยเองไอ้บอยขยับตูดหนี ควยมันก็กระแทกเข้ากับมือผม มันเสียวจนถอยควยหนีรูตูดมันก็กระแทกเข้ากับนิ้วชี้ผม จนนิ้วชี้ผมไหลเข้าไปใส่ตูดไอ้บอยได้สองข้อไอ้บอยขมิบตูดแน่น ตูดมันตอดนิ้วผมรุนแรงมากไม่นานไอ้บอยก็เกิดอาการกร็งแล้วกระตุกอีกครั้ง ซึ่งแทบจะไม่มีน้ำไหลออกมาเลยมันยืนเกร็งตูดแน่น ตัวสั่น หายในแรง ไม่ถึง10 นาทีไอ้บอยแตกไปสองน้ำผมกำลังจะชักนิ้วออกจากรูตูดไอ้บอย ไอ้บอยเผลอเอามือมากำข้อแขนผมแน่น
“เบาพี่...เจ็บ” หูรูดรูตูดมันเกร็งหดตัวอย่างแรงตอนน้ำแตก ทำให้มันรัดนิ้วผมแน่นถ้าผมดึงออกตอนนี้ ตูดไอ้บอยฉีกแน่ มันกดมือผม ผมเลยอยากแกล้งมัน ค่อย ๆ งอนิ้วชี้เขี่ยลำไส้มัน
“พี่ต๊ะอย่ามันจักกะจี้” ไอ้บอยเกิดอาหารจักกะจี้แล้วเผลอผ่อนคลายรูตูดทำให้ผมดึงนิ้วออกมาไอ้
“ตรวจเสร็จแล้วควยไม่หัก” ผมพูดหน้าตาย ไอ้บอยยังคงยืนนิ่ง
“ใส่เกงได้แล้วจะได้กลับบ้าน” ไอ้บอยค่อย ๆ ก้มดึงกางเกงใส่เหมือนเดิม ผมตั้งจักรยานได้ ก็ให้มันขีซ้อนจนมาถึงหน้าบ้านไอ้บอย
ผมใช้เวลาประมาณเกือบชั่วโมงทั้งไปและกลับหวังว่าไอ้นะคงจัดการโบว์เรียบร้อย
พอผมเดินเข้าไปในบ้านเห็นไอ้นะนั่งหน้าบูดเป็นตูดบอกบุญไม่รับ ในครัวมีเสียงผู้หญิงคุยกันสองสามคน
“เสร็จยัง” ผมหันไปทำปากว่าเสร็จยัง
“เสร็จเหี้ยไรล่ะเพื่อนโบว์ดันมาด้วย”
“5555555555555” ผมกลั้นหัวเราะจนหน้าแดง
“แล้วนั่นไปโดนหมาที่ไหนฟัดมา”
“หมาที่ไหนล่ะ ไอ้บอยมันตกรถมัวแต่ห่วงกินโรตี”
“เป็นไรมากมั้ยบอย” พี่สาวไอ้บอยออกมาเห็นสภาพน้องชายเลอะแบบนั้นก็ตกใจ
“ไม่เป็นไรมากหรอกพี่โบว์แค่เจ็บตูด” มันพูดเสร็จก็แหงนหน้าขึ้นมามองผมผมเลยรีบหันหน้าไปทางอื่นแบบไม่รู้ไม่ชี้
“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ ดูซิเสื้อเลอะไปหมด เดี๋ยวพี่ทายาให้”
“มัวแต่เห็นแก่กินก็แบบนี้แหละ”พี่สาวด่าไล่หลัง
“เออโบว์งั้นวันนี้เรากลับก่อนนะค่ำแล้ว” โบว์หันมายิ้มเจื่อน ๆ ด้วยความเข้าใจ
“ผมเดินตามหลังไอ้นะออกมาสภาพมันไม่กระดี๋กระด๋าเหมือนตอนที่มันมาเลย”
มันถีบรถไปส่งผมที่หอแล้วมันก็รีบกลับบ้านโดยไม่พูดอะไร...สักคำแม้แค่คำขอบคุณที่อุตส่าไปเป็นเพื่อนมัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น