“ต๊ะ...มึงยังไม่แตกหรอ”
“แตกแล้ว”
“แตกแล้วทำไมมึงไม่เอาออกล่ะ”
“ตูดมึงมันรัดมากจนดึงไม่ออกเพราะดึงออกต้นนี้มึงจะเจ็บมาก” ผมก็ตอแหลได้โล่เลย จริงเท็จไม่รู้แต่ที่แน่ ๆ อยากเย็ดมันต่อ
“อ้าวหรอ.....งั้นมึงจะทำอะไรก็ทำเถอะ”สวรรค์เข้าข้างไอ้ต๊ะอีกแล้ว
ผมนั่งยอง ๆโดยที่ควยเริ่มอ่อนตัวแต่ยังไม่หลุดออกมา ถ้าดึงตอนนี้ก็ดึงได้ แต่อยากต่อรอบสองเลยถ่วงเวลาไว้
“เป็นไงบ้างเจต เสียวมั้ย”
“เสียว แต่มันตึง ๆ จุก ๆเหมือนปวดขี้ เหมือนเสียว บอกไม่ถูกว่ะ”
“อืม งั้นก็ขออีกรอบได้มั้ย”
“มึงตามสบายเถอะ กูไม่ไหวว่ะ”
เมื่อไอ้เจตเปิดทางให้แบบนี้มีหรือผมจะปฏิเสธผมจับมันพลิกคลานท่าหมาทันทีโดยที่ควยไม่หลุดออกจากตูดมัน
“มึงจะทำอะไร”
“เอาน่า มึงทำตามกูแล้วจะดีเอง”
น้ำควยที่ขังอยู่ตูดมันเป็นสารหล่อลื่นอย่างดีเมื่อได้เจตคลานสี่ขาผมก็คุกเข่าประกบ จับเอวมันไว้ แล้วค่อย ๆส่งควยเข้าตูดมันอย่างช้า ๆ ไอ้เจตเริ่มครางอีกครั้งแต่ท่านี้เล่นได้ไม่นานเริ่มเจ็บหัวเข่า
“เจตเย็ดท่ายืนมั้ยท่านี้เจ็บเข่าว่ะ”
มันไม่ตอบแต่ค่อยๆ ยืนขึ้น เราความสูงเท่านั้น ประมาณ 172 จึงไม่เป็นอุปสรรคไอ้เจตเหมือนรู้งานมันย่อและถ่างขาเล็กน้อยพร้อมกับโก่งตูดให้ผมเย็ดอย่างเต็มที่ท่านี้เสียวและลึกสุด ๆ มันคงเสียวจนทนไม่ได้ต้องชักว่าวให้ตัวเองอีกรอบครั้งนี้เรายืนเย็ดกันนานพอสมควรก่อนที่จะแตกพร้อม ๆ กัน พอน้ำเราแตกควยผมยังกระดกในตูดมันผมจับหน้ามันหันมาทางผมแล้วเราจูบปากกันอย่างดูดดื่ม
เราลงไปล้างตัวอีกครั้งโดยไอ้เจตมีอาการเดินเซ ๆ
“เป็นไงบ้างเจต”
“แสบตูดดิถามได้เล่นกระแทกไม่ยั้งแบบนั้น มึงไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนว๊ะ”
“แหม....ก็ตูดมึงฟิตขนาดนั้นใครจะอดใจไหว”
“มึงเคยเอาใครมาหรือเปล่าทำไมมึงถึงทำเป็น”
“พูดแล้วก็เงียบไปเลยนะ”
“กูเคยเย็ดตูดไอ้ดอน”
“ไอ้ดอนที่พักกับมึงนั่นนะ”
“เออ....”
“ตอนไหน”
“ตอนสอบมิดเทอมมันให้กูทำรายงานให้แล้วมันจะให้กูดูหนังสือโป้ที่มันยืมเพื่อนมันมาพอทำรายงานเสร็จแม่งดันเสี้ยนอยากชักว่าว แล้วมันให้กูชักเป็นเพื่อนชักไปชักมาไม่มันเลยลองผลัดกันชัก ทำไม่รู้อีท่าไหนควยกูไหลเข้าไปอยู่ในตูดมันแต่มันไม่รู้ตัวคิดว่าเป็นนิ้วกู” ผมตอแหลไปเรื่อยไม่กล้าบอกชื่อไอ้นะกลัวเสียเพื่อน เลยอ้างชื่อไอ้ดอน เพราะมันไม่ค่อยรู้จักกัน
“กูไม่เชื่อว่ามันไม่รู้ตัว ควยมึงไม่ใช่เล็กๆ กูยังแสบตูดไม่หายเลย”
“มึงอย่าเที่ยวเอาไปบอกใครล่ะไอ้ดอนเอามึงตายเลยนะ คงเพราะตอนนั้นมีครีมหล่อลื่นมั้งเลยไม่รู้สึกแสบ”
“มีด้วยหรอ”
“มีดิพี่ที่หอเขาเอามาให้ดูเพราะมีพี่คนนึงเขาชอบพากระเทยมาเย็ดตูด”
“เฮ้ย กูไม่ใช่กระเทยนะเว้ย”
“กูก็ไม่ได้ว่ามึงเป็น”
“แล้วไงต่อ”
“เดี๋ยววันหลังกูเล่าให้ฟังตอนนี้รีบกลับบ้านเถอะ พ่อกับแม่รอด่าแล้วมั้ง พี่หนานกลับไปเป็นชาติแล้ว”
เราแบกไม้ไผ่กลับ2 ต้น โดยแบกปลายคนละข้าง ต้นนึงยาวประมาณ 5 เมตรกว่า ๆ ทำให้เราสองคนไม่ได้คุยกันผมสังเกตไอ้เจตเดินเกผก ๆ จนอดขำไม่ได้
เราสองคนเดินฝ่าแจงจันทร์บางๆ มาจนถึงบ้านประมาณ ทุ่มกว่า ๆ อีแต้มเห่าขรมเลย เราโยนไม้ไว้ได้ถุนบ้านพ่อลงมาส่องไฟดูว่าใคร
“โห...ขยันจริงลูกกูทำงานหามรุ่งหามค่ำหรือเล่นน้ำหามรุ่งหามค่ำว๊ะ” พ่อบ่นแต่เจือไปด้วยแววเอ็นดูมากกว่า
“แม่นึกว่าพากันจมน้ำตายไปแล้วไอ้ทิดหมานมาบอกว่าเล่นน้ำกันอย่างเริงร่าเลยสบายใจ ไม่ต้องทำบุญหา”
“แหม...แม่ก็ผมตัดไม้ไผ่ได้ตามแม่สั่งนะครับ”
“ก็ใครจะไปนึกว่าแกจะตัดวันเดียวเหลืออีกตั้งหลายวันค่อย ๆ ไปตัดมาวันละต้นสองต้นก็ได้”
“อ้าว........”ไอ้เจตร้องอ้าวพร้อมกับหันหน้ามาทางผม
“มาขึ้นบ้านอาบน้ำอาบท่ากินข้าว เหนื่อยไม่ต๊ะ”
“ไม่เหนื่อยครับ สนุกดี”
“แทนที่จะถามลูกตัวเองว่าเหนื่อยมั้ยอุตส่าไปตัดไผ่ให้”
“เออน่าทำงอนเป็นผู้หญิงไปได้ ลูกแม่เก่งอยู่แล้ว”ไอ้เจตเผลอวิ่งเข้าไปจอดแม่จนลืมว่าตัวเองเจ็บตูดอยู่
“โอ้ย...”
“เป็นไรเจต”
“เออ..เดินตกคันนาตอนมานะแม่แบกไผ่คนละด้านจะเลี้ยวก็ไม่บอก”
น่านนนนนนเพื่อนกูตอแหลได้โล่อีกแล้ว เหมือนกูเด๊ะเลย 555555555
“ไหนแม่ดูดิ”
“ไม่ต้องหรอกแม่แค่นี้ไกลหัวใจตั้งเยอะ ลูกแม่เก่งอยู่แล้ว”
เราสองคนรีบขึ้นเรือนไปอาบน้ำแล้วออกมากินข้าวพ่อ แม่ พี่ต้อย พี่หมาน กินกันหมดแล้ว วันนี้พี่ต้อยลงครัวเองกับข้าวจึงอร่อยเป็นพิเศษ
พี่หมานเดินทานั่งไกล้ๆ
“ขอบใจเอ็งสองคนนะที่อยู่ช่วยงาน”
“ไม่เป็นไรครับพี่หมานเพราะต่อไปพี่หมานก็เหมือนพี่ชายผมคนหนึ่ง”
“แนะ...ไอ้นี่ปากหวานใช้ได้เลยว่ะ”
“อย่าไปหลงกลมันนะพี่ได้เจตมันประเภทตลกบริโภค หวาน ๆ แบบนี้ทีไรกระเป๋าตังเดือดร้อนทุกที”
“แหม...พี่อ้อย ผมไม่ถึงขนาดนั้นหรอกแค่ประตูเงินประตูทองก็อย่าให้มันน่าเกลียดนัก นึกถึงเด็กวัยกำลังโตบ้าง”
“นั่นไงล่ะ แผนมันสูงเหนือเมฆจริง ๆ”
“ว่าแต่พี่อ้อยทำกับข้าวใช่ปะวันนี้อร่อยเป็นพิเศษเลย”
“ใช่ พี่อ้อยเขาทำนี่แหละที่ทำให้พี่รักพี่อ้อยมาก แม่ศรีเรือนสุดๆ” พี่หมานพูดอย่างปราบปลื้ม
“แหวะ...ไปหวานกันที่อื่นไป้เดี๋ยวผมกินข้าวไม่ลง”
“5555555555555” พี่หมานเอามือขยี้หัวผมแล้วลุกขึ้นเดินไปหาพี่อ้อยพากันเข้าห้องนอน ส่วนผมก็นั่งกินข้าวกันสองคนอย่างเงียบ ๆ
พี่อ้อยถือว่าเป็นผู้หญิงที่เป็นแม่ศรีเรือนทุกกระเบียดนิ้วจริงๆ งานบ้านงานครัวไม่เคยเกี่ยง กับข้าวกับปลา ปัดกวาดเช็ดถู ซักผ้าทำให้ทุกคนในบ้าน ก่อนนอนก็เข้าไปกางมุ้งปัดที่นอนให้ทุกคน เช้าก็ตื่นก่อนเพื่อนหาข้าวหาน้ำ ห้องไอ้เจตก็เช่นกัน ได้พี่อ้อยมาดูแลรวมทั้งกางมุ้ง ปูที่นอนให้
ผมมุดมุ้งเข้าไปนอนก่อนสักครู่ได้เจตก็ตามเข้ามา
“ยังไม่หายเจ็บหรอเจต”
“ดีขึ้นมากแล้วไม่เจ็บเท่าไหร่ แต่ยังขัด ๆ อยู่”
“กูขอโทษว่ะทีหลังกูไม่ทำรุนแรงแล้ว”
“มึงหมายความว่าไง ทีหลัง”
“เอาน่านอนเถอะ อย่าคิดมาก” ผมกดมันลงนอนแล้วค่อย ๆเอามือไปโอบมัน มันหันหนเมามองผมแต่ไม่ดึงมือออกผมไม่สนใจแกล้งหลับไปจนเผลอกลับไปจริง ๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น