“ไอ้จ้อย” ไอ้รินหันไปตามเสียงพร้อมกับเรียกชื่อผู้มาเยือน
“ไอ้เหี้ยริน บอกว่ากูชื่อจอย ยังเสือกเรียกไอ้จ้อยอีก” ไอ้จ้อย หรืออีจอยแขกที่ไม่ได้รับเชิญเข้ามาแบบไม่ให้สุ้มให้เสียงผมถึงกับตกใจควยหดแต่ยังไม่ยอมหลุดจากตูดไอ้ริน ส่วนไอ้รินมีอาการตกใจเล็กน้อย แต่คุยได้ปกติ
“เหี้ยรินไหนมึงบอกคืนนี้ไงแล้วเสือกมาแอบแดกอยู่นี่”
“คือกูไม่ได้ตั้งใจว่ะ”
“ไม่ได้ตั้งใจเหี้ยไรแดกควยไปทั้งอันขนาดนั้น”อีจอยหรือไอ้จ้อยมันชี้มือมาที่ควยผม ผมยังคงกดสะโพกใส่ตูดไอ้รินแน่นมันไม่พูดเปล่าดันเอามือมาจับเอวผมแยกออกจากตูดไอ้ริน
“ไหนดูดิว่าเข้าไปลึกมั้ย” อีจอยมันพยายามแยกผมออกจากกันกัน แต่ผมฝืนตัวไว้แน่นไอ้รินเองก็ขมิบตูดไว้แน่นเช่นกัน
“ไม่ต้องเลยเดี๋ยวคืนนี้มึงค่อยทำ”
“มันจะเหลือถึงกูมั้ยล่ะมึงเล่นแอบมาแดกก่อนแบบนี้” เสียงอีจอยมันประชดประชันเต็มที่ผมเริ่มคลายกังวล เริ่มจับทางถูก และถ้าเดาไม่ผิด อีจอยหรือไอ้จ้อยคนนี้คือคนที่แอบดูควยผมแน่นอน
อีจอยหรือไอ้จ้อยเป็นเด็กรูปร่างผอมบางสูงประมาณ 120 เซ็นไม่รู้ว่ากรรมพันธุ์เล็กหรือเล็กเพราะขาดสารอาหาร ผิดกับไอ้รินทั้งที่เรียนรุ่นเดียวกันแต่สูงถึง 150 เซ็น รูปร่างสมส่วน
“ไม่เอากูจะเอาตอนนี้กูอยากลองดูว่าจะดีอย่างที่มึงว่ามั้ย”
“เดี๋ยวเรื่องอะไรที่ว่าดี”
“ก็เอาน้ำควยเข้าทางตูดรักษาสิวนะซิพี่หนูเคยแต่กินน้ำควย แต่ไอ้รินมันบอกเห็นผลช้าต้องเอาเข้าทางตูดจะเห็นผลเร็ว”
“เออ.....”ผมถึงกับใบ้แดกเลย
เห็นมั้ยมันบอกว่าแค่ครั้งเสียวสิวมันยุบไปเยอะเลยหนูอยากหน้าใสบ้าง พี่ช่วยหนูหน่อยนะ
“แล้วคิดว่าพี่จะช่วยมั้ยล่ะ”
“ไอ้รินบอกว่าพี่ช่วยได้คืนนี้มันจะพามาหาพี่ แต่ไอ้เหี้ยรินดันแอบมาทำเสียก่อน”
“มันจะดีหรอ”
“ดีซิพี่พี่ยังทำให้ไอ้รินได้เลย พี่ช่วยหนูหน่อยดิ”ผมเริ่มใจชื้นขึ้นมาหน่อย หลังจากที่เมื่อกี้ตกใจแทบช็อก หัวใจล่วงลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม
“แล้วให้พี่ช่วยยังไง”
“พี่ก็ทำแบบที่พี่ทำกับไอ้รินนั่นแหละ”
“ตอนนี้เลยหรอ”
“ตอนนี้แหละพี่ไป ๆ ไอ้รินออกเดี่ยวให้พี่เขาทำให้กูด้วย”ไอ้จ้อยหรืออีจอยกระชากไอ้รินออกจากตัวผม ทำให้ไอ้รินหน้าคว่ำไปกับพื้นควยผมที่กำลังจะเริ่มเหี่ยวกลับมาแข็งอีกครั้งหลุดออกจากตูดไอ้รินดังบ็วบ
“เฮ้ย” ไอ้จ้อยหรืออีจอยพอเห็นควยผมถึงกับร้องเสียงหลง
“ทำไมมันใหญ่จัง”
“กลัวล่ะซิถ้ากลัวก็เอาไว้วันหลัง”
“คนอย่างอีจอยไม่กลัวอยู่แล้ว” ได้ผลเจอคำท้าเลือดอีจอยขึ้นหน้าทันที
“ต้องทำไงบ้างพี่” อีจอยลุกยืนขึ้นค่อย ๆ แก้กางเกงนักเรียนที่มันนุ่งแล้วรั้งขึ้นไปจนเกือบถึงนมสมแล้วที่เป็นกระเทยหัวโปกประจำหมู่บ้าน
ควยไอ้จ้อยหดเหี่ยวหัวห้อยแต่ก็ยังดูใหญ่ไม่สมกับตัวที่เล็กแกรน มันเดินมายืนข้างหน้าหันหลังให้แล้วถ่างขาโก่งตูด
“มาคุกเข่าตรงนี้เดี๋ยวพี่ทำให้ดู” อีจอยค่อย ๆ ย่อขาลงคุกเข่าลงกับพื้น ผมเอามือจับก้นอีจอยเจอแต่กระดูกถ้าขืนเย็ดลงไปอีจอยคงใจขาดตายแน่เลย สมองเร็วเท่าปาก
“พี่คงทำแบบรินให้ไม่ได้”
“ทำไมล่ะพี่”
“ก็ตูดเองเล็กเจอของพี่เข้าไปเอ็งใจขาดตายก่อนสิวหายแน่นอน”
“แล้วให้ทำไงพี่”
“ต้องเจอเล็ก ๆก่อน”
“ของใคร”
“ของไอ้รินไง”
“เฮ้ยไม่เอาพี่ไม่เอาของไอ้ริน”
“ถ้าไม่ให้ไอ้รินเบิกทางก่อนพี่ก็ทำให้ไม่ได้ ใช่มั้ยริน”ไอ้รินยืนนิ่งแต่พยักหน้ารับลูกผม
“เอาก็เอาแต่มึงอย่าทำแรงนะไอ้ริน” อีจอยหันไปทางไอ้รินด้วยแววตาขวาง
ผมกะว่าถ้าให้ไอ้รินเย็ดตูดอีจอยเบิกทางก่อนพอจะมีหวังแต่ถ้าเจอควยผมครั้งแรกอีจอยได้ใจขาดตายคาควยผมแน่นอนผมลุกขึ้นแล้วจับไอ้รินที่ยืนควยหดมาด้านหลังอีจอยที่คุกเข่าโก่งตูดรอการเย็ดของไอ้รินไอ้รินเดินมายืนข้างหลังอีจอยแบบงงๆ ควยไอ้รินไม่มีทีท่าว่าจะแข็งขึ้นผมเอามือไปค่อย ๆ บีบปลายควยไอ้ริน ซึ่งไอ้รินก็ยังยืนนิ่งเป็นหุ่น ผมเอานิ้วล้วงเข้าไปในตูดไอ้รินที่มีน้ำผมตกค้างและไหลออกมาทางง่ามขาป้ายเอาน้ำควยเมื่อกี้มาทาตูดอีจอย แล้วค่อย ๆ คลึงรูตูดอีจอยตามทฤษฎีเพื่อให้ตูดอีจอยคุ้นชิน
รูตูดอีจอยมีอาการขมิบเกร็งสลับผ่อนคลาย น้ำควยผมมันลื่นทำให้คลึงวนได้ง่าย
มือนึงคลึงรูตูดอีจอยอีกมือก็รูดควยไอ้ริน ไม่นานควยไอ้รินก็ค่อย ๆ แข็งขึ้น ส่วนรูตูดอีจอยก็ค่อย ๆเปิดอ้ารับนิ้วทีละนิด อีจอยมีอาการขนลุกชัน ผมค่อย ๆ แทงนิ้วชี้ลงไปในรูตูดอีจอยทีละนิด ๆ
“เจ็บพี่”
“งั้นหยุดนะ”
“ไม่ต้องพี่พอทนได้” เด็กสมัยนี้มันทนกันจริง ๆ ผมเอานิ้วมาปาดน้ำควยจากตูดไอ้รินเพิ่มอีกแล้วเอามาป้ายที่ตูดอีจอยคราวนี้มันเข้าไปได้คล่องขึ้น อีจอยเริ่มคราง สลับกับการกระตุกเป็นระยะผมสอดนิ้วเข้าไปเพิ่มเป็นสองนิ้ว ชักเข้าชักออกอย่างช้า ๆโดยมีไอ้รินจ้องดูการกระทำทุกขั้นตอน
ตอนนี้ควยไอ้รินกลับมาแข็งเต็มที่ธรรมดาของเด็กแตกเร็วแข็งเร็ว ผมมองหน้าไอ้รินเพื่อขอคำตอบว่าพร้อมมั้ยไอ้รินพยักหน้าว่าพร้อม มันค่อย ๆย่อตัวลงผมเอามือจับปลายควยไอ้รินให้ตรงกับรูตูดอีจอยที่เปิดอ้าจากนิ้วผมไอ้รินค่อย ๆ กดปลายควยลงไปเรื่อย ๆ จนหัวควยผ่านเข้าไปได้
“เจ็บควยมากเลยพี่” แทนที่อีจอยจะเป็นฝ่ายบอกว่าเจ็บ ดันเป็นไอ้รอนเจ็บเสียเอง รูตูดอีจอยคงครูดหนังควยไอ้รินจนร่นทำให้หนังปลายควยปลิ
“ไหวมั้ยริน”
ไอ้รินไม่ตอบแต่กดควยลึกลงไปเรื่อยๆ ส่วนอีจอย กำมือเกร็งหน้าซบไปกับพื้นหญ้า
ผมส่งสัญญาณให้ไอ้รินกระเด้าโดยเอามือไปดันที่ตูด ซึ่งไอ้รินทำตามโดยว่าง่าย
“เป็นไงบ้างริน”
“มันเฉย ๆนะพี่” เสียงไอ้รินพูดเบา ๆ เหมือนกระซิบ
“ไม่เสียวเลยหรอ”
“ยังไม่เสียวเลยครับ” ผมหาทางให้ไอ้รินเสียวโดยเอามือล้วงเข้าไปในตูดไอ้รินแล้วเริ่มคว้านลำไส้มันไอ้รินมีอาการเกร็งขึ้นมาทันที จากที่ไอ้รินนิ่ง ๆ เริ่มมีอาการเสียวขึ้นมาบ้างผมย้ายตัวเองไปประกบหลังไอ้ริน ค่อย ๆ สอดปลายควยเข้าไปในตูดไอ้รินช้า ๆรูตูดไอ้รินมีอาการตอดรัด ไอ้รินเริ่มเด้าเย็ดตูดอีจอย พอถอนควยออกตูดก็มากระแทกเข้ากับควยผมไอ้รินครางเสียงหลง ผมแค่คุกเข่าประกบหลังไอ้รินเฉย ๆ โดยไม่ต้องเด้า ให้ไอ้รินคุมเกมส์
ไอ้รินจับเอวอีจอยมั่นก่อนที่มันจะค่อยๆ ซอยเย็ดเร็ว ๆ ขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนตูดไอ้รินก็ตอดควยผมเต็มที่ไอ้รินซอยเย็ดตูดอีจอยได้ไม่นานก็มีอาการเกร็ง เชื่อว่าคงใกล้แล้วผมขยับเข้าไปใกล้ก่อนที่ไอ้รินจะฟุบลงไปที่หลังอีจอยพร้อมกับมีอาการกระตุก และขมิบตูดใส่ควยผมคิดว่าไอ้รินน้ำแตกแล้วแน่ ๆ ส่วนอีจอย โก่งตูดครางไม่สนใจใคร
ไอ้รินพอน้ำที่สี่แตกก็เกิดอาการหมดแรงล้มลงไปนอนหงายข้างๆ อีจอยทำให้ควยที่แข็งโด่ของผมหลุดออกจากตูดไอ้รินส่วนอีจอยยังคงโก่งตูดที่กวงโบ๋นิ่งไม่ไหวติง
ผมขยับไปใกล้ๆ อีจอยค่อย ๆ กดปลายควยให้ตรงรูตูดที่กลวงโบ๋มันคับแน่นแต่ก็ไหลเข้าไปเรื่อย ๆอีจอยเงยหน้าผวาตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็วเป็นยังหวะที่ผมเสยควยเข้าไปเต็มที่ผมเอามือกอดรัดตัวอีจอยไว้แน่น อีจอยมือเท้าเกร็งตัวเย็นเฉียบ มีอาการกระตุกตูดมันตอดรัดอย่างรุนแรง มันพยายามจะลุกขึ้นยืน แต่ผมกอดอีจอยไว้แน่น แล้วค่อย ๆประคองลุกโดยอุ้มอีจอยขึ้นไปด้วย ถ้าผมยืนตรง ๆ อีจอยตีนไม่ติดพื้นแน่นอนมืออีจอยป่ายสะเปะสะปะ ขาสองข้างแกว่งไปมา ผมเอามือสองข้างกอดเอวอีจอยไว้แน่นควยผมยังฝังอยู่ในตูดมันแน่น
อีจอยมีอาการหายใจรวยรินแต่วินาทีนี้ผมไม่สนใจอะไรแล้ว ค่อย ๆ ย่อตัวลงให้ตีนสองข้างอีจอยแตะพื้นเล็กน้อยแต่มันเหมือนไม่มีแรงพร้อมจะทรุดตัวลงกับพื้นได้ตลอดเวลา ดีที่ควยผมฝังค้ำตูดมันไว้อีจอยตัวเบามากจึงไม่เป็นการยากที่จะประคองไปด้วยเย็ดไปด้วย
มือหนึ่งประคองอกอีจอยอีกมือหนึ่งประคองสะโพกอีจอย ส่วนเอวผมก็กระเด้าเย็ดตูดอีจอยไปเรื่อย ๆตูดอีจอยตอดรัดเป็นระยะแต่ไม่เท่าการตอดรัดเหมือนตูดไอ้ริน
น้ำเสียวผมเริ่มเดินทางมาถึงปลายท่อผมเริ่มเร่งสปีดเร็วขึ้น อีจอยผวาคว้าอากาศ สะเปะสะปะผมอัดอีก10กว่าทีก็กดตูดแน่นปล่อยน้ำควยเข้าตูดอีจอยอีจอยมีอาการสั่นเกร็งอย่างเห็นได้ชัด ผมตกใจรีบปล่อยมือ อีจอยทรุดฮวบลงกับพื้นแล้วกลิ้งลงไปนอนกับกอหญ้าข้างหน้าผมตกใจรีบเข้าไปดู
“จอย จอยเป็นไงบ้าง”
“ไม่ไหวพี่ จุกเสียวถึงหัวเลย” อีจอยตอบเสียงสั่น ผมรีบคว้ากางเกงมาใส่ปลุกให้ไอ้รินลุกขึ้น
“ริน รินลุกเร็ว อีจอยชัก” ไอ้รินลืมตาโพลงอย่างตกใจหันหน้าไปทางอีจอย
“อีจอยเป็นไรพี่”
“พี่ไม่รู้”ไอ้รินรีบนุ่งกางเกงอย่างรวดเร็วแล้วรีบไปดูเพื่อนที่นอนขาถ่างตูดบานอยู่ที่พื้นหญ้าโดยมีน้ำควยผมผสมกับน้ำควยไอ้รินแล้วก็เลือดของอีจอย ไหลออกมาจากรูตูดที่กลวงโบ๋
“อีจอยเป็นไงบ้าง” จากเมื่อกี้อีจอยนอนนิ่ง ๆ ไม่ไหวติง ก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างช้า ๆ
“กูไม่เป็นไร” เสียงอีจอยแหบเบาหวิวผมรีบวิ่งลงไปที่สระน้ำเอาใบบัวตักน้ำขึ้นมาพรมใส่หน้าอีจอยสีหน้าอีจอยดีขึ้นเป็นระยะ
“ตกใจหมดเลยกูนึกว่ามึงตาย”เสียงไอ้รินพูดด้วยความห่วงใย
“ตายเหี้ยไรกูเสียวยันเส้นผม” ผมค่อย ๆ ประคองให้อีจอยลุกขึ้นพอจะยืนอีจอยก็ทรุดล้มลงไปนอนกับพื้นอีก
“ไม่ไหวพี่เจ็บตูดระบมไปหมดเลยยืนไม่ไหว” ผมค่อย ๆเอามือเช็ดคราบเลือดกับน้ำควยที่ไหลมาตามขาออกจนหมดอีจอยนอนถ่างขาให้เช็ดอย่างว่าง่ายรูตูดมันเริ่มกลับคืนสู่สภาพไม่กลวงโบ๋เหมือนเมื่อกี้ ผมค่อย ๆ จับมันใส่กางเกง
“ลุกไหวมั้ยจอย”
“ไม่ไหวพี่รอแปบนึง” ตะวันบ่ายคล้อยคนเริ่มเดินมาตักน้ำในสระเพื่อไปใช้ในครัวเรือนผมเริ่มกังวัลกับสิ่งที่ผมได้ทำลงไปเมื่อสักครู่ ดีนะที่ลูกเขาไม่ตายคาควยไม่งั้นคงฉาวไปทั้งบางแน่
ผมค่อยๆ พยุงแล้วอุ้มจอยขึ้นมา ตัวอีจอยเบามากคงพออุ้มกลับบ้านไหว
“มาเดี๋ยวพี่อุ้มกลับบ้าน” ผมอุ้มอีจอยแล้วค่อย ๆ เดินออกจากใต้ต้นไม้ใหญ่ไปตามทางเจอชาวบ้านสองสามคนทัก
“อ้าวอีจอยเป็นอะไรนั่นให้พี่เขาอุ้มไม่มีตีนเดินเรอะ”
“ฉันวิ่งล้มหน้าหน้าคะมำขาแพงด้วยนะป้า พี่เขาเลยพาไปส่งบ้าน” โหอีจอยนี่มันขั้นเทพจริงๆ โกหกได้เนียนมาก
“แหมเอ็งก็แรดเหลือเกิ้น” น่านแทนที่จะสงสารกลับซ้ำเติมอีก แสดงว่าประวัติอีจอยก็ไม่เบา
ผมอุ้มอีจอยเดินมาตามทางเรื่อยๆ โดยมีไอ้รินเดินตามมาเงียบ ๆ ไม่มีเสียงพูดใด ๆ ส่วนอีจอยสภาพเหมือนไม่มีแรงมือห้อยตีนห้อย ส่วนไอ้รินก็เดินเซเป็นระยะ ไม่รู้เจ็บตูดหรือหมดแรงเพราะเสียน้ำ ไป 4น้ำติด ๆ
ผมไปส่งอีจอยปากทางเข้าหมู่บ้านอีจอยบอกจะเดินกลับบ้านเอง ส่วนผมเดินเลียงไปอีกทางเพื่อเดินกลับบ้านกับไอ้ริน
“เดินไหวมั้ยริน” ผมสังเกตเห็นไอ้รินเดินเซ ๆ เหมือนจะล้ม ผมรีบเข้าไปประคอง กึ่งลากกึ่งประคองพากลับมาจนถึงบ้าน
ขึ้นเรือนได้ไอ้รินก็รีบมุดมุ้งนอนทันที
“อ้าวไอ้รินเป็นอะไรว๊ะต๊ะ” เสียงไอ้รมทักมาแต่ไกล
“เห็นบอกว่าเพลียคงเพลียแดดมั้ง”
“ก็สมควรเพลียอยู่หรอกเมื่อคืนก็นอนดึก เช้าก็ดันตื่นแต่เช้าอีก ปกติบ่ายๆมันจะนอนหลับนี่ไปเที่ยวไหนมาก็ไม่รู้” ผมไม่พูดต่อเดินไปล้างเท้าแล้วนั่งที่ระเบียงเงียบ ๆ คืนนี้คงหลับเป็นตายพรุ่งนี้สาย ๆ ก็กลับตัวจังหวัดแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น