คืนสุดท้ายของการเล่นหมอลำเรามีโอกาสมาเล่นจังหวัดใกล้เคียง ห่างกันแค่ร้อยกว่าโลคืนนี้ป้าให้ผมเล่นเป็นตัวตลกหล่อขนาดนี้ทำไมให้เราเล่นเป็นตัวตลกเก็บความสงสัยไว้ในใจ แต่ผมเองก็ชอบเล่นตลกมากกว่าพอตอนแต่งตัวมีหนุ่มน้อยหน้ามลคนริมโขงมานั่งข้าง ๆ ป้าแนะนำว่าชื่อชล หรือสายชลอายุเท่ากับผม แต่เรียนจบแค่ ม.3 แล้วไม่ได้เรียนต่อ เนื่องจากชอบทางร้องทางลำก็เลยหัดร้องหัดลำพ่อแม่ก็สนับสนุนวันที่เราไปเล่นที่จังหวัดริมโขงพ่อกับแม่ก็เลยแอบมาฝากอยากให้ป้าช่วยสอนให้ หน้าตาคมคายรูปร่างสูงเกือบเท่าผม ผอมบาง ผิวออกเหลือง ๆ เหมือนผิวหนุ่มภูไท มือไม้ก็ขนาดเล็กกว่าผู้ชายธรรมดา
ถ้าให้ผมดูจากเนื้อผ้าไม่เข้าข้างตัวเองคณะของป้าถือว่าเล่นดีมาก หมอลำแต่ละคนก็เสียงดี ลูกคอไม่ต้องพูดถึงเวลาเล่นก็เข้าถึงบทบาท เข้าถึงอารมณ์ ส่งลูกกันได้อย่างสมจริง แต่ที่ทำให้ป้าไม่ดังเท่าไหร่ก็คงจะเป็นอุปกรณ์การแสดงที่ยังด้อยกว่าคณะอื่นมากป้าบอกว่าทำนาคืองานหลัก หมอลำคืองานรองถ้าจะเอาเงินไปทุ่มกับอุปกรณ์ก็ต้องหันเหชีวิตมาเอาดีทางนี้ นาก็จะไม่มีคนทำ
“นี่สายชลรู้จักกันไว้ซ๊ะต๊ะ น่าจะอายุรุ่นเดียวกัน”
“หวัดดีครับพี่ต๊ะ”
“เฮ้ยไม่ต้องไหว้หรอก” เรารุ่นเดียวกัน
“สายชลจะไปหัดร้องหัดลำกับป้าสักพักไหน ๆ ก็มาแล้วป้าก็เลยให้เขาเล่นเป็นพระรองคืนนี้ ส่วนต๊ะก็เล่นตลกไปแล้วกัน”
“ได้ครับป้า”
“จะดีหรือครับป้า” สายตาสายชลมีแววกังวลคงคิดว่ามาแย่งงานผม ซึ่งสมัยนั้นถือว่าหยามกันมาก ที่โดนลดตำแหน่ง บางคณะถึงกับจองล้างจองผลานกันเลยทีเดียว
“ต๊ะเอ็งช่วยอธิบายดิข้าพูดจนปากจะฉีกถึงรูหูแล้ว”
“คืองี้สายชล”
“เรียกชลเฉย ๆก็ได้ครับ”
“คืองี้ชลเฉย ๆ”
“5555555555555555” เสียงพี่กุ้งหัวเราะมาแต่ไกล
“เอ็งก็ไปแกล้งไอ้ชลมันนะต๊ะ”
“คืองี้ เราเองไม่ใช่หมอลำมืออาชีพมาเล่นครั้งนี้คือมาช่วยป้าแก ปกติคณะนี้เขามีพระรองประจำอยู่แล้วแต่มันดันโดนควายชนตายก่อนเดินทางไปเล่น”
“เฮ้ยจริงหรือพี่ แล้วไปเดินอีท่าไหน”
“ไอ้ห่าต๊ะ มึงนี่ยิ่งห้ามมันยิ่งพูด” เสียงพี่กุ้งสวนขึ้นมาแต่ไกล
“ไอ้พระรองมันหนีเข้ากรุงเทพไปแล้วป้าแกก็เลยให้ต๊ะมาเล่นแก้ขัด เพราะรับงานเขาไว้แล้วพอชลมาก็จะให้ต๊ะมันเล่นเป็นตลก”
“อ๋อแล้วตลกไม่มีหรือครับ”
“มีแต่คณะนี้มันตลกทั้งคณะ เจ้าต๊ะมันก็ชอบเล่นตลกด้วยมันบอกว่าไม่ต้องแต่งตัวมากมันขี้เกียดล้างหน้า”
“กว่าจะล้างออกเสียเวลานอนมาก”
“ไอ้ขี้เกียด” เสียงพี่กุ้งพูดใส่แล้วก็รีบเดินไปจัดการอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่จะเล่นคืนนี้
เราเล่นหมอลำคืนสุดท้ายไปด้วยความราบรื่นไม่มีอะไรตื่นเต้น สายชลเล่นเข้าขากับทางคณะได้ดี สุ้มเสียงถือว่าใช้ได้ ยิ่งพออยู่หน้าเวทีหล่อทีเดียว
ส่วนอีเขียดก็ยังคงไล่ดูดควยหนุ่มๆ ในหมู่บ้านไปทั่ว ใครเมาหลับอีเขียดแอบดูควยหมดครั้งนี้ผมเลิกเล่นเสร็จก็พาไอ้ชลกับไอ้ริน เดินไปหลังวัดเพื่อล้างหน้าอาบน้ำพอผ่านเมรุได้ยินเสียงเหมือนใครคุยกัน ผมจุ ๆ ปากให้ไอ้ชล กับไอ้รินอย่าเสียงดังแล้วค่อย ๆ ย่องไปข้างเมรุ เห็นอีเขียดโดนวัยรุ่นสามคนรุมเย็ด ไอ้รินทำหน้าปกติแต่ไอ้ชลหันหน้าเลิกลัก แล้วหันหน้าไปทางไอ้รินเพราะมันเชื่อว่าอีเขียดคือแฟนไอ้ริน พอเราสามคนรู้ว่าเป็นใครก็รีบย่องออกจากบริเวณนั้น แล้วเดินไปที่สระน้ำหลังวัด
“พี่ต๊ะ นั่นแฟนริน” ไอ้ชลคงทนเก็บความสงสัยไว้ไม่ได้เลยแอบมากระซิบถาม ผมเพราะตลอดทางเดินทางไอ้รินไม่พูดอะไรเลย
“อดีต ปัจจุบันและอนาคต อีเขียดไม่ใช่แฟนไอ้ริน ใช่เปล่าว๊ะริน”
“ใช่พี่ต๊ะ”
“ก็เห็นมันบอกผมว่าเป็นแฟนกับริน”
“แล้วคำพูดกับภาพที่เห็นเมื่อกี้มันตรงกันมั้ยล่ะ”
“เออ........คือผมไม่รู้จะพูดยังไง”
“เดี๋ยวไปถึงบ้านอีเขียดมันอาจจะไปบอกใครต่อใครทั้งหมู่บ้านว่าชลเป็นแฟนมัน555555”
“เฮ้ยพี่ผมไม่เอาหรอกแบบนี้ แรดจะตาย”
“จริงไม่เชื่อคอยดูดิ เดี๋ยวมันจะบอกว่าชลหลงเสน่ห์มันจนตามมันมาถึงบ้าน”
“ผมไม่เล่นด้วยหรอ”
เราสามคนนุ่งผ้าขาวม้าอาบน้ำพอเสร็จก็รีบกลับไปนอนต่อที่โรงหมอลำ อีก 3 ชั่วโมงกว่า ๆ ก็สว่างกว่าจะออกจากหมู่บ้านนี้ได้ก็คงประมาณ 9 โมงเช้า
*********************
เรากลับถึงบ้านประมาณบ่ายแก่ๆ ไอ้รมเลยชวนนอนบ้านมัน พรุ่งนี้จะได้ไปวิทลัยพร้อมกัน ด้วยความเพลียกะว่าจะนอนเล่นๆ ตรงระเบียง ผมกับไอ้รินเลยเผลอหลับไปจริง ๆ มารู้สึกตัวตื่นอีกที ประมาณ 6โมงเย็น แม่ปลุกมากินข้าว
“แม่นี่ตัง” ไอ้รินเดินออกมาจากห้อง
“เอ็งเก็บไว้เถอะค่าตัวเอง งวดนี้ป้าให้มาเท่าไหร่”
“พันกว่าบาทแม่ของพี่ต๊ะอีกสองพันกว่า”
“อ้าวไปเอาของพี่เขามาทำไม”
“ผมไม่ได้ใช้อะไรไอ้รินทำงานหนัก มันควรได้”
“แต่...”
“ผมแค่เล่นตลก ไม่เหนื่อยเลย สนุกด้วย ก็ได้ทั้งค่าตัวค่าทิพมาหลายพันแม่เอาเงินไปซื้อชุดนักเรียนให้ไอ้รินก็ได้แม่ เห็นชุดมันเก่าแล้ว” ผมหันไปทางไอ้ริน มีอาการตาแดง ๆ
ไอ้รินมันโผเข้ามากอดผมอย่างแรงแล้วกอดผมแน่น
“ขอบคุณครับพี่ต๊ะ”
“กูหมั่นไส้ว่ะทีกูไม่เห็นมึงกอดแบบนี้” ไอ้รมเกิดอาการหมั่นไส้ทันที
“ไอ้พี่รมไอ้พี่บ้า” ไอ้ริน ถอยออกไปนั่งหน้าบูดเป็นตูด
พอดีมีคนเดินขึ้นมาบนเรียน
“อ้าวใครมาอีก”
“อยู่กันพร้อมหน้าเลย”
“อ้าวพี่ไปไหนมา”
“พาพระเอกใหม่มาแนะนำให้รู้จัก”
“หวัดดีครับ”
“ไหว้พระเถอะจ๊ะเป็นลูกเต้าเหล่าใครล่ะ”
“พ่อแม่เขาฝากมาให้มาหัดหมอลำเลยว่าจะลองให้เล่นพระรองไปก่อน แล้วค่อยเลื่อนเป็นพระเอก”
“อ้าว...แล้วเจ้าต๊ะเล่นเป็นพระรองอยู่ไม่ใช่หรอ”
“5555555555555555เสียงไอ้รมกับไอ้รินหัวเราะขึ้นมาแทบจะพร้อม ๆ กัน”
“พี่ต๊ะเขาแค่เล่นขัดตาทัพไม่ได้คิดจะเล่นจริง หรอกแม่” ไอ้รินช่วยอธิบายเพราะดูสีหน้าแม่มีความกังวล กลัวผมจะเสียใจที่ไม่ได้เป็นพระรอง
“ต๊ะเขามีแววทั้งพระเอกพระรอง และตลก เล่นได้หมด ถ้าเขาคิดจะเอาดีทางนี้พี่ก็จะสนับสนุนแต่ต๊ะเขาบอกไม่ไหว พ่อเขารู้เข้ากระทืบไส้แตกแน่ แค่เล่นสนุกช่วงปิดเรียนเท่านั้น”
“อ่อ....งั้นก็ดี จะได้ไม่ขัดใจกัน ว่าแต่เคยเล่นหรือยัง”
“เมื่อคืนก็ให้เล่นเป็นพระรองก็ยังไม่เข้าขากันเท่าไหร่แต่ก็ถือว่าใช้ได้เลยทีเดียว”
“เมื่อคืนมัวแต่เกร็งๆ เล่นไม่ค่อยออก อีกอย่างก็มัวแต่ขำพี่ต๊ะครับ”
“ไอ้ต๊ะนี่มันตลกในสายเลือดว่ะขนาดมันนอนกรนทุกคนยังขำได้เลย”
“มึงก็หนักไปทางไร้สาระเหมือนกันแหละไอ้รม” เสียงแม่แวดใส่ไอ้รม ตั้งแต่ผมมาอยู่ด้วย เป็นขวัญใจของหลาย ๆ คนไอ้รมเองก็โดนแม่ดุหลายครั้ง เวลาที่มันกระทบกระแทกผม จริง ๆ แล้วไม่มีอะไรแซวกันขำ ๆ มากกว่า
“พี่แสนกินข้าวมาหรือยัง” แม่ถามพี่สาวขึ้นมาหลังจากคุยกันได้สักพัก
“กินแล้วพอกินเสร็จก็พากันเดินมานี่ มาถึงแต่บ่ายแล้วแต่เพลียหลับกันเป็นแถว”
“ฉันก็เพิ่งกินเสร็จพ่อไอ้รมพอกินเสร็จก็ไม่รู้ไปไหน”
“เห็นพ่อบอกว่าจะไปวัดนะแม่” พี่เรไรเดินออกมาจากในครัวพร้อมอุ้มลูกชายขวบกว่า ๆ ออกมาด้วย
“ไปกับผัวเองหรอ”
“จ๊ะแม่หลวงพ่อให้คนมาตาม”
เราคุยกันได้สักพักตะวันตกดินมืดสนิท
“ไปอาบน้ำที่สระกันมั้ยรม”
“ไม่ดีกว่ากูอาบนี่แหละ มึงไปกับไอ้รินเถอะ”
“ผมไปอาบด้วยพี่ต๊ะ” ไอ้ชลขอตามไปด้วย
เราสามคนเดินมาอาบน้ำที่ท่าน้ำคนเริ่มบางตา เพราะตะวันตกดินแล้ว ผมลงไปอาบน้ำก่อนเพราะตื่นมายังซึม ๆเลยอยากดำน้ำเย็น ๆ ให้สดชื่น
“พี่ต๊ะกับพี่ชนอาบไปก่อนนะผมไปปักเบ็ดตรงโน้นก่อน”
“เออรีบไปรีบกลับล่ะ” ผมลงไปอาบน้ำได้สักพักฃนก็ค่อย ๆลงไปอาบน้ำตาม โดยอ้รินเดินเป่าปากตัวปลิวไปปักเบ็ด ซึ่งไอ้รินมันทำเป็นประจำทุกวันก่อนอาบน้ำตอนเย็นมันจะไปปักเบ็ด พอตอนเช้ามืดมันก็มากู้เบ็ดก็จะได้ปลาไปให้แม่ทำกับข้าวทุกวัน
ผมอาบน้ำได้สักพักก็เห็นสายชนตีน้ำแรงขึ้นผมหันไปดูตอนแรกคิดว่าเล่นน้ำ ที่ไหนได้ กำลังจะจมน้ำ ผมรีบว่ายไปช้อนไหล่แล้วเกาะที่สะพาน
“เป็นไรชล”
“ตะคริวกินนะพี่น้ำมันเย็นมากจนเป็นตะคริว”
“ไหวมั้ย”
“แปบนึงพี่ปวดขามากเลย” ผมค่อย ๆ พยุงไอ้ชนขึ้นไปนั่งบนสะพานคลำดูที่น่องแข็งเป็นไต แสดงว่าเป็นตะคริวจนกล้ามเนื้อเกร็งผมเอามือมาเป่าที่ปากเพื่อเพิ่มความอุ่นแล้วไปลูบที่น่องข้างขวาที่เป็นตะคริว ค่อยๆ ถู ค่อย ๆ นวดไปเรื่อย ๆ จนไอ้ชนเริ่มผ่อนคลายมากขึ้น
“เป็นไงบ้าง”
“ดีขึ้นมากแล้วพี่ขอบคุณครับ”
“อุ้ย.....” พอขาขายปวดไอ้ชนถึงกับตกใจ เพราะผ้าขาวม้าที่มันนุ่งอาบน้ำไม่รู้หายไปไหนมันนั่งเปลือยอยู่บนสะพาน พอตั้งสติได้มันรีบหดขา เอามือกุมเป้า
“โอ้ย....” มันหดขาเร็วทำให้กล้ามเนื้อเกร็งเป็นตะคริวอีกครั้ง ต้องรีบเหยีดขาออกมาไอ้ชนรีบเอามือตะปบที่ขาด้วยความปวด จนลืมปิดควยตัวเอง
“เป็นไรชน”
“มันปวดอีกแล้วครับ” ไอ้ชลใช้มือหนึ่งกุมควย อีกมือหนึ่งบีบน่องดูมันทุกลักทุเลมาก จากแสงเดือนข้างขึ้นที่เริ่มส่องพอมองเห็นหน้าว่าเป็นใครผมก้มลงดูควยไอ้ชนที่กำลังขยายพ้นมือ
“ตกลงเอ็งปวดขาหรือเงี่ยน ควยแข็งเชียว 5555”
“พี่ต๊ะบ้าผมปวดขาจริง ๆ “
“ปวดขาขนาดนี้ยังมีอารมย์ควยแข็งอีกเนาะ”
ไอ้ชนไม่พูดแต่ก้มหน้านิ่งคงอาย ถ้าสว่างกว่านี้คงเห็นสีหน้ามันชัดเจน
“ไม่ต้องอายหรอกผู้ชายด้วยกัน”
“ผมไม่ได้อายแต่ควยพี่ก็โผล่ออกมา”
“เฮ้ย” ผมรีบก้มมองเป้าตัวเอง ผ้าขาวม้าที่นุ่งเปิดอ้าออกเห็นควยผมกลางดงหมอยเต็ม ๆ ถึงแม้มันจะไม่แข็งแต่ก็ทำให้ไอ้ชนถึงกับจ้องตาไม่กระพริบ
ตอนแรกว่าจะปิดไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วอยากจะยั่วลองใจไอ้ชลดูว่ามันจะคิดยังไง ก็เลยไม่หุบขานั่งอ้าปกติ แล้วสังเกตควยไอ้ชลว่ามันขยายขึ้น มันใช้มือกดแนบไปกับตัวเพื่อไม่ให้ผมเห็นว่ามันควยแข็ง
ผมแกล้งบีบน่องตรงที่เป็นตะคริวแรงๆ ไอ้ชลถึงกับเผลอปล่อยมือจากกุมควย มาบีบมือผมแน่น ควยมันดีดผึงออกมาทันที
“ควยใหญ่เหมือนกันนะเรา5555” ผมแอบกระซิบข้าง ๆ หูแล้วเอามือลงไปเขี่ยหัวควยไอ้ชลเบา ๆ
“พี่ต๊ะอย่าเดี๋ยวใครมาเห็น” นั่นแน่ถ้าไม่มีใครมาเห็นแสดงว่าให้เขี่ยได้ซินะ ผมค่อย ๆ เอามือรูดควยไอ้ชลเบา ๆ หัวควยยังเปิดไม่หมดไอ้ชลถึงกับถอยก้นหนี ผมรีบเข้าประชิด แล้วเอามือบี้หัวควยไอ้ชลแรงขึ้น
“อ้า พี่ต๊ะอย่า ผมเสียว” ไอ้ชลปล่อยมือจากขา แต่มากุมมือผมแน่น ปากก็ร้องห้ามแต่คนอย่างไอ้ต๊ะมีหรือจะหยุด ลองแบบนี้แล้วมีได้มีเสียชัวร์ ผมรุกหนักขึ้นอีกมือหนึ่งก็บี้หัวนม ไอ้ชลถึงกับแหงนหน้าครางเสียงหลง
“พี่ต๊ะผมเสียว อย่า ผมเสียว” ผมรูดควยไม่กี่นาทีไอ้ชลมีอาการกระตุกน้ำควยพุ่งใส่มือผมอย่างแรง น้ำเยอะมาก ไอ้นี่สงสัยไม่เคยเอาน้ำออกแหง ๆพอน้ำแตกมันกดมือผมแน่น ไม่ให้ผมทำต่อ
“พี่ตะ พอก่อนผมเสียว” ไอ้ชลหายใจแรงมากหลังจากน้ำแตก ตัวมันอุ่นขึ้นขาหายจากการเป็นตะคริว ผมถอยออกมาห่าง ๆไอ้ชลก้มหน้านิ่ง มือผมยังเต็มแด้วยน้ำว่าวไอ้ชล ผมก้มลงล้างน้ำในคลองพอดีมือไปโดนผ้าขาวม้าไอ้ชล เลยดึงขึ้นมาให้
“เอาผ้าน้ำแตกแล้วใส่ซ๊ะ5555”
“พี่ต๊ะบ้า” ไอ้ชลรีบเอาผ้าไปนุ่งอย่างรวดเร็วพอนุ่งเสร็จก็ได้ยินเสียงคนเดินมาแต่ไกล คงเป็นไอ้รินแน่ ๆ จริงอย่างที่คิดไอ้รินเดินผิวปากมาแต่ไกล
“พี่ต๊ะผมปักเบ็ดไปเกือบ 50 คัน พรุ่งนี้เดี๋ยวให้แม่แกงส้มให้พี่กินก่อนไปวิทลัย”
“ปลาทอดก็อร่อยนะริน”
“ไอ้เลยพี่เดี๋ยวผมมาทำปลาให้แม่ทอดให้แต่เช้า” ไอ้รินพูดไปถอดเสื้อผ้าเปลี่ยนเป็นนุ่งผ้าขาวม้าแล้วโดดน้ำตูมทันที
ไอ้ชลไม่กล้าลงน้ำอีกไอ้แต่กวักน้ำอาบบนสะพาน อย่างเงียบ ๆ
“อ้าวพี่ชลไม่ลงมาเล่นน้ำหรือครับ”
“พี่ชลเขาเป็นตะคริวเพราะน้ำมันเย็น เพิ่งขึ้นไปเมื่อกี้นี้เอง”
“อ้าวหรอเป็รไรมากมั้ยครับ ไหนดูดิ”
“ไม่ต้อง ไม่ไม่เป็น ไม่เป็นไรแล้ว เสร็จแล้ว เอ้ยหายแล้ว” ไอ้ชลพูดตะกุกตะกัก
“งั้นรีบอาบรีบกลับเถอะพี่น้ำเย็นมากเลยวันนี้”
“ดีเหมือนกันเดินทางมาเหนื่อย ๆ จะได้พักผ่อน” เราสามคนรีบอาบน้ำแล้วแต่งตัวพอกำลังจะเดินกลับ
“โอ้ย” เสียงไอ้ชลร้องดังขึ้น ผมหันกลับไปดู
“ไหวมั้ยชลมาพี่พยุง”
“พอไหวครับ”
“พอไหวแต่กระเผลกๆ นี่นะ”ผมรีบเข้าไปเอาแขนข้างนึงของไอ้ชนมาเกาะที่คอแล้วค่อย ๆ พยุงเดินไปอย่างช้า
“ให้ผมช่วยอีกข้างมั้ยพี่”
“เอ็งเดินไปเถอะทางกว้างแค่นี้แบกสองข้างได้ล้มกันพอดี”ไอ้รินเลยเดินตัวปลิวน้ำหน้าไปไกล
“ปวดขาหรือหมดแรงว๊ะชล” ขณะที่เดินมาผมกระซิบข้างหูไอ้ชล
“พี่ต๊ะบ้าเดี๋ยวรินมันได้ยิน” ไอ้ชลเอามือทุบที่อกผมดังพลั๊กผมเอามืออ้มไปพยุงใต้รักแร้ไอ้ชล โดยเอามือเกาะกุมที่นมไอ้ชลส่วนอีกมือก็ยึกแขนมันที่กอดคอผมไว้ เราสองคนค่อย ๆ เดินมาเรื่อย ๆโดยอีกมือหนึ่งก็แกล้งคลึงนมไอ้ชลไปด้วยแบบเนียน ๆ
“พี่ต๊ะเลิกคลึงนมผมไอ้แล้ว”
“พี่คลึงที่ไหนไม่มี้”
“พี่อย่ามาเนียนพี่แอบเขี่ยหัวนมผมหลายครั้งแล้วนะ” ไอ้ชลหันมาทำตาเขียว
“เดินพยุงกันมาแบบนี้มันก็ต้องโดนหัวนมกันบ้างแหละ”
“พี่อย่ามาพูดเลยปล่อยได้แล้วจะถึงบ้านแล้ว” ผมมองเห็นหลังคาบ้านไกล ๆไอ้รินอยู่บนเรือนเรียบร้อย
ก่อนถึงบ้านประมาณ50 เมตร ผมหันหน้าไปประชิดแก้มไอ้ชล หายใจลดหน้ามันแรง ๆ พร้อมกับทำปากจู๋ไปจุบที่แก้มมันไอ้ชลหันหน้ามาอย่างตกใจ
“พี่ต๊ะเล่นบ้าอะไรนี่”
“น้ำแตกแล้วคิกจะแยกทางหรอ” ผมหันไปกระซิบอีกครั้ง
“บ้าพี่ต๊ะไม่เอา ไม่เล่น ขนลุก”
“แน่ใจนะว่าลุกแต่คนควยไม่ลุก” ผมไม่พูดเปล่าเอามือไปตะปบเข้าที่เป้าไอ้ชลเต็ม ๆควยมันแข็งสู้มือ ไอ้ชลถึงกับสะดุ้ง ก่อนที่จะมีอะไรเกิดขึ้นไอ้รินวิ่งมาพร้อมกับรถเข็นน้ำ
“มาพี่ชนขึ้นบนรถเดี๋ยวผมเข็นไปส่งบ้าน”
“อ้าวแล้วป้าล่ะ”
“ป้ากลับไปตั้งนานแล้วพี่ต๊ะขึ้นเรือนเถอะ เดี๋ยวผมไปส่งพี่ชลเอง”
ไอ้รินไม่รอคำตอบมันให้ไอ้ชลนั่งบนรถเข็นน้ำแล้วมันก็ลากรถเข็นน้ำเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อไปยังบ้านป้าแสน
ผมมองจนลับตาก่อนที่จะเดินขึ้นเรือนไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น