หลอกเย็ดเพื่อนร่วมหอ 56 ตอนสัปดาห์สุนทรภู่

กระทู้

จีโฟกาย.คอม
»
หน้าแรก
›
สำนักวิชาภาษาศาสตร์บอกเล่าเก้าสิบ เรื่องเสียว
›
เอกวิชาเล่าประสบการณ์ เรื่องเล่า ทั่วไป
›
หลอกเย็ดเพื่อนร่วมหอ 56 ตอนสัปดาห์สุนทรภู่ โดย Orama


   
1
2
3
4
5
6
/ 6 หน้า
ถัดไป
กลับไป
ตั้งกระทู้ใหม่
ตอบกลับ
ดู: 2693|ตอบกลับ: 116

สั่งพิมพ์ ก่อนหน้า ถัดไป
ซ่อนแถบด้านข้าง
หลอกเย็ดเพื่อนร่วมหอ 56 ตอนสัปดาห์สุนทรภู่ โดย Orama   [คัดลอกลิงก์]

orama

ประธานนักศึกษา

โพสต์
    209
พลังน้ำใจ
    8460
Zenny
    169567
ออนไลน์
    1427 ชั่วโมง

    ส่ง PM


ไปยังโพสต์
กรอกหมายเลขโพสต์ ที่ต้องการจะข้ามไปดูในแต่ละโพสต์
1#
โพสต์ 2018-3-7 17:29:50 | ดูเฉพาะโพสต์สมาชิกนี้ รางวัลสำหรับการตอบกลับ
ข้อความ/รูปภาพทั้งหมดถูกโพสโดยอัตโนมัติจากสมาชิก ผู้ดูแลไม่มีส่วนรู้เห็น หากท่านพบว่าข้อความ/รูปภาพ ไม่เหมาะสมหรือสร้างความเสียหาย ท่านสามารถกดแจ้งลบได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่อยู่มุมล่างขวาของข้อความนั้นๆ หรือ อีเมล์ G4GuysTeam@yahoo.com ขอบคุณค่ะ
หลอกเย็ดเพื่อนร่วมหอ 56 ตอนสัปดาห์สุนทรภู่โดย Orama
              ชีวิตในวัยเรียนก็เหมือนคนอื่นทั่วไปจะต่างจากคนอื่นก็ตรงที่ผมเป็นหัวหน้าห้องและเป็นที่ไว้ใจของอาจารย์และเพื่อน ๆเรื่องความมีน้ำใจผมได้รับการชมจากหลายฝ่าย ผมช่วยงานโดยไม่เกี่ยงงอนทั้งงานในวิทลัยเองหรืองานต่างสถานศึกษา โรงเรียนหลายแห่งเวลาจัดกิจกรรมต่าง ๆภายในโรงเรียนก็จะขอความร่วมมือแผนกไฟฟ้าไปช่วยดูระบบไฟฟ้าให้
              ครั้งนี้ก็เช่นเคยผมได้รับมอบหมายให้พาเพื่อน ๆไปช่วยโรงเรียนชายประจำจังหวัดเนื่องจากโรงเรียนจัดงานวันสุนทรภู่ โรงเรียนนี้สอนตั้งแต่ ม.1 – ม.6มีนักเรียนประมาณ 1,000 กว่าคน และเริ่มเปิดเรียนแบบสหะประมาณปีสองปีที่ผ่านมา  คือมีผู้หญิงมาเรียนแต่ไม่ถึง10 เปอร์เซ็น บางห้องไม่มีผู้หญิงเลย 
              ภายในงานมีการจัดนิทรรศการและจัดกิจกรรมต่าง ๆ รวมทั้งการออกร้านขายสินค้ามากมาย มีทั้งสินค้าชุมชนสินค้าที่นักเรียนทำเอง รวมทั้งของหวานของคาวต่าง ๆ มีการจัดแสดงดนตรีซึ่งที่นี่ขึ้นชื่อในเรื่องวงดนตรีลูกทุ่งวงใหญ่ เนื่องจากผู้อำนวยการโรงเรียนสนับสนุนเต็มที่มีหางเครื่องชายและชายแต่งหญิง เครื่องดนตรีครบครัน นักร้องก็เสียงสุดยอดแนวยอดรัก แนวสายยัน เสียงยังกะแกะ
              ในส่วนที่ผมรับผิดชอบเป็นการแสดงของกลุ่มวิทยาศาสตร์ประกอบแสงสีโดยจัดถายในโรงยิม จำรองเรื่องพระอภัยมณี โดยนักเรียนชายแสดงกันทั้งเรื่องต่างคนต่างแต่งตัวเป็นตัวละครเรื่องพระอภัยมณีครบครันนางเงือก ผีเสื้อสมุทร นางรเวง ล้วนเป็นผู้ชายทั้งนั้น ทุกคนแต่งเต็มที่
              สิ่งที่ผมและเพื่อนๆ ได้รับมอบหมายให้มาช่วยคือทำน้ำตกประกอบฉาก และทำน้ำวนตอนที่นางเงือกว่ายน้ำพาพระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อสมุทรซึ่งต้องใช้มอเตอร์ตัวใหญ่ในการปั่นกวนน้ำให้เกิดคลื่นโดยการแสดงจะเลือกเอาตอนที่สำคัญ ถ้าเป็นตอนทั่ว ๆ ไปก็จะมีคนบรรยายหรือเล่าเรื่องเพื่อให้เข้าใจที่มาที่ไปเพราะถ้าเปลี่ยนฉากทุกตอนคงไม่ไหว
              เราเตรียมสถานที่และเซ็ตอุปกรณ์ก่อนวันงาน1 สัปดาห์ โดยกำหนดจัดงานทั้งหมด 5 วัน
              ในวันเปิดงานสายตาผมสดุดเข้ากับนายเงือกอย่างจังเป็นเด็กหนุ่ม ม.5 ผิวขาว หน้าหวานมาก ปากสีชมพูได้รูป ใส่หางปลาเป็นยางสวยงาม เปลือยท่อนบนมีเปลือกหอยเล็ก ๆ ปิดหัวนม ใส่วิกผมสีทอง ตอนที่มีเสื้อคลุมก็ไม่สดุดตาแต่พอถอดเสื้อคลุมแล้วลงไปแช่ในน้ำ ผิวขาวเป็นประกาย  แต่ก็ยังน้อยกว่าตัวเอกเพราะทุกสายตาจะจับจ้องแต่ตัวพระอภัยมณีเพราะหน้าตาคมสันหล่อเหลาเอาการ ยิ้มทีโรงยิมแทบแตก กระเทยหัวโปกแข่งกันตะโกนกันน้ำลายกระจายแต่สายตาผมจ้องแต่นายเงือก เอ้ยนางเงือก
              การแสดงจะมี2 รอบ ๆ ละ ชั่วโมงกว่า ๆ  โดยมีการแสดงรอบ10 โมง กับรอบ บ่าย  2 โมง
              นางเงือกจะถูกซ่อนหลังโขดหินจำลองเวลาแสดงก็จะค่อย ๆ ว่ายน้ำออกมา พอแสดงเสร็จก็จะมีเพื่อน ๆมาช่วยอุ้มขึ้นจากน้ำพาไปพักที่ห้องแต่งตัว พอถึงรอบก็จะอุ้มมาลงน้ำไว้หลังโขดหินจำลองวันนึงเล่น 2 รอบ เช้าบ่าย ผมไม่ได้ถามว่าเวลาเข้าห้องน้ำนางเงือกจะทำยังไง
              วันที่สามของการจัดงานพอแสดงรอบเช้าเสร็จมีน้องคนนึงวิ่งมาหาผมบอกให้ช่วยพานางเงือกขึ้นจากน้ำแล้วพาไปที่ห้องแต่งตัวด้วยเพราะคนที่คอยอุ้มนางเงือกไปข้างนอกยังไม่กลับมา พอแสดงเสร็จผมก็เข้าไปหลังโขดหินที่ทำเหมือนขั้นบันไดให้นางเงือกปืนขึ้นมาอยู่บนขอบสระ
              “พี่มาอุ้มผมหรือครับ”
              “ครับ”
              “แล้วผ้าเช็ดตัวผมล่ะครับพี่”ผมกำลังยืนงงว่าผ้าเช็ดตัวอะไร อยู่ ๆก็มีน้องวิ่งเอาผ้ามายื่นให้นางเงือกเช็ดตัวผมถึงบางอ้อทันทีว่าก่อนจะอุ้มขึ้นต้องเช็ดตัวให้แห้งก่อน ไม่งั้นน้ำหยดเป็นทางแน่พอน้องเขาเช็ดเสร็จ ผมก็เข้าช้อนตัวนางเงือก โดย ผมเอามือช้อนใต้ขาและใต้รักแร้และนางเงือกเอามือเกาะบ่าผมแน่น พอมาอยู่ใกล้ ๆ ตัวเล็กและเบากว่าที่คิด รูปร่างมีกล้ามเล็ก ๆ ผิวใสขาวอมชมพูและนุ่มมาก
              ผมอุ้มนางเงือกเข้าไปในห้องหนึ่งซึ่งกั้นเป็นต้องแต่งตัวชั่วคราว  ภายในห้องมีชุดการแสดงแขวนมากมายมีโต๊ะแต่งหน้าที่ทำจากโต๊ะนักเรียน แล้วมีกระจกบานใหญ่แขวนไว้ มีห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าผมเห็นโซฟาอยู่มุมห้องเลยเดินเข้าไปแล้ววางนางเงือกลงบนโซฟาตัวใหญ่ยกหางไปวางไว้บนโซฟา แล้วหาที่ลองหลังให้ จะได้ไม่เมื่อย
              “ขอบคุณครับ” นายเงือกขอบคุณ
              “ครับ” ผมวางเสร็จกำลังจะเดินออกไปจากห้องแต่งตัว น้องเขาเรียกไว้
              “เดี๋ยวครับพี่”
              “ว่าไงครับ”
              “เพื่อนผมไปไหนกันหมดครับ  ถึงให้พี่มาอุ้มผม”
              “ไม่รู้เหมือนกันครับเห็นน้องคนนึงเขาขอให้ผมช่วยอุ้ม เพราะน้องเขาตัวเล็กคงอุ้มไม่ไหว”
              “อ้าว....แล้วใครจะพาผมทำธุระส่วนตัวล่ะนี่”
              “น้องจะเอาอะไรครับเดี๋ยวผมหยิบให้”
              “คือผมต้องเข้าห้องน้ำนะครับต้องถอดชุดออก แล้วใส่ไปใหม่”
              “งั้นเดี๋ยวผมไปตามคนมาถอดให้ครับ”
              “พี่ช่วยถอดให้ผมก่อนก็ได้ครับผมอั้นจะไม่ไหวแล้ว   ถอดไม่ยากเท่าไหร่ แต่ตอนใส่เดี๋ยวหาคนมาช่วย”
              “เอางั้นก็ได้ครับ”
              ผมเดินกลับเข้าไปอีกครั้งเข้าไปยืนข้าง ๆ น้องเขา โดยหางนายเงือกจะเป็นยางยืดสวมเข้าทางปลายตีนพอสวมเสร็จบริเวณเอวก็จะใช้กาวทาเพื่อให้ติดกับผิวหนัง แล้วมียางยืดบาง ๆ หนาประมาณ5 นิ้ว พันทับ แล้วปิดทับด้วย ยางยืดที่ทำสีเหมือนเกล็ดปลาสีเสียวกับหางปลา  เป็นอันเสร็จ ตอนถอดไม่ยาก แต่ตอนใส่ต้องค่อย ๆขยับ และคนใส่ต้องนอนหงายเหยียดปลายตีนเป็นแนวตรงโดยมีคนคอยช่วยดึงหางปลาเข้ามาทีละนิด ถ้าช่วยกันประมาณ 3-5 คนก็จะใช้เวลาประมาณ30 นาที
              ผมถอดหางปลาให้ตามขั้นตอนที่น้องเขาบอกใช้เวลาไม่นานก็ถอดออกหมดโดยน้องนุ่งเป็นกางเกงว่ายน้ำรัดรูปแบบเต็มตัวไว้ข้างในพอถอดหางปลาเสร็จน้องมันรีบวิ่งออกไปจากห้องแต่งตัวทันที
              น้องเดินกลับเข้ามาอีกครั้งด้วยสีหน้าที่สดใสขึ้นคงอั้นมานาน
              “เกือบลาดครับพี่ดีนะที่เป็นเบา ไม่หนัก” น้องคงหมายถึงแค่ปวดเยี่ยวไม่ได้ปวดขี้  ผมมองดูน้องยืนดูหางปลาน้องเตี้ยกว่าผมไม่มาก รูปร่างบางสมส่วนไม่ถึงกับขี้ก้าง มีกล้ามบ้างเล็กน้อยหน้าท้องแบนราบ ผิมขาวอมชมพู หน้าตาถูกแต่งแต้มเขียนคิ้วทาปากอย่างสวยงามสวมวิกผมสีทองยาวถึงหลัง อกเปลือยหัวนมมีฝาหอยปิดแต่ก็ยังเห็นหัวนมสีชมพู
              “เฮ้ยโทษทีเอพวกกูโดนอาจารย์ให้ไปขนของ คิดว่ากลับมาทันมึงแสดงเสร็จ”ผมหันไปตามเสียงมีนักเรียนมัธยมรุ่นเดียวกับน้องเขาเดินเข้ามาสามสี่คนผมเลยรู้ชื่อน้องเขาว่าชื่อเอ
              “กูเกือบเยี่ยวใส่หางปลาดีที่พี่เขามาช่วย”
              “ขอบคุณครับพี่” เพื่อน ๆ เอายกมือไหว้ขอบคุณ
              จริงๆ แล้วพวกเรารุ่นเดียวกัน ผม ปวช.2 น้องเขา ม.5 แต่หน้าผมคงแก่มั้งพวกเขาเลยเรียกผมว่าพี่ หรือเพราะเด็กช่างจะตัดผมรองทรง แต่สมัยนั้นม.ปลายยังคงตัดรองทรงสูงหรือตัดเหมือน ม.ต้นเลยก็มี
              พอเพื่อนๆ เข้ามาแล้วผมก็เลยขอตัวออกมาข้างนอก
              “เดี๋ยวครับพี่ผมยังไม่รู้จักชื่อพี่เลย”
              “ไม่ต้องเรียกพี่ก็ได้ครับเราคงรุ่นเดียวกัน  ผมชื่อต๊ะ เทคนิค ปี.2ครับ”
              “อ้าวรุ่นเดียวกันนี่หว่า” เพื่อน ๆ เอพูดขึ้นมาเสียงดัง
              “อ๋อที่อาจารย์บอกว่าจะมีเด็กเทคนิคไฟฟ้ามาช่วยดูสร้างน้ำวนเป็นพวกต๊ะเองหรือ” เอนึกขึ้นได้ทันที
              “ใช่”
              “สมจริงมากแต่โคตรเมื่อยเลยตอนว่ายทวนน้ำ หนีนางยักษ์ 555555”
              “ไอ้เอมึงมาใส่หางก่อนพวกกูจะรีบไปทำธุระให้อาจารย์ต่อ” เอรีบไปนอนลงที่พื้นที่ปูด้วยพลาติก นอนเหยียดตรง โดยมีเพื่อน ๆ ค่อย ๆ ใส่หางเข้าทางปลายตีนสามคนช่วยยืดหางปลาที่ม้วนให้กว้าง แล้วเอค่อย ๆสอดขาเข้าไปในหางปลาพร้อมกันทั้งสองขา ลองนึกภาพเหมื่อนใส่ถุงเข้าแล้วถุงเท่าถูกม้วนไว้ พอปลายตีนใส่เสร็จก็ค่อย ๆ รูดถุงเท้าขึ้น ลักษณะคล้าย ๆกัน กว่าจะใส่หางปลาเสร็จ ใช้เวลาเกือบชั่วโมงยังไม่ได้พันตรงเอวให้สนิทเพื่อไม่ให้น้ำเข้า
              “เฮ้ยเร็วรถรอแล้ว” มีเพื่อนอีกคน มาตะโกนหน้าห้องแต่งตัว
     “พวกมึงไปเถอะ อีกชั่วโมงกว่าจะแสดงเดี๋ยวกูปิดยางเอง” เอบอกเพื่อน ๆ “เออ...งั้นพวกกูไปก่อน” โดยเพื่อน ๆ รีบวิ่งออกไปทั้งหลุ่ม
พอเพื่อน ๆ วิ่งออกไปเอก็ค่อยๆ ขยับตัวจะขึ้นมานั่งที่โซพา ผมเห็นเลยเข้า
ไปอุ้มเอมานั่งที่โซฟา
              “ขอบคุณครับ”
              “ครับ”
              เอค่อยๆ เอายางยืดพันปิดตะเข็บหางปลาเข้ากับสะโพก โดยร่นกางเองว่ายน้ำลงผมเห็นเอทำแบบทุกลักทุเล เลยอาสาพันให้
              “มาครับผมพันให้คอยบอกนะครับว่าพันแบบไหน” เอค่อย ๆ ยืนขึ้นตัวตรงแล้วสอนวิธีพัน ผมทากาวกับหางปลาแล้วค่อย ๆ กดรอบสะโพก พอมาถึงข้างหลังเห็นร่องตูดเอขาวจั๊ว ผมถึงกับกลืนน้ำลายด้วยความลำบาก ควยแข็งขึ้นมาทันทีดีที่นุ่งกางเกงยีนส์ แล้วใส่เสื้อช็อบทับอีกที เลยไม่เห็นอาการควยตุง
              ผมเผลอเอากาวป้ายลึกลงไปจนถึงร่องตูด
              “ไม่ต้องทากาวลึกขนาดนั้นหรอกเดี๋ยวเวลาเอาออกจะลำบาก” ผมรีบชักมือกลับทันที แล้วรีบทากาวรอบ ๆ แล้วกดหางปลาให้แนบไปกับสะโพกแล้วพันพาสติกรอบ ๆ ตามที่เอบอก ติดเกล็ดทุกอย่างเหมือนเดิม
              “เออ....ต๊ะคงต้องอุ้มเราไปลงน้ำอีกแล้วมั้งเพราะไม่มีใครอยู่เลย”
              “ได้ สบายมาก ว่าแต่จะให้อุ้มตอนไหนครับ”
              “ตอนนางยักษ์ออกไปล่าสัตว์ ก็เอาเราลงน้ำได้เลย เราจะออกไปตอนพระ
อภัยกับลูกชายออกมาเล่นน้ำหลังจากที่นางยักษ์ออกไปล่าสัตว์แล้ว”
              “ต๊ะกูตามหามึงตั้งนาน” ไอ้วัน กับไอ้ชัยเพื่อนสองคนที่มาช่วยกันทำน้ำวน จริง ๆ แล้วอาจารย์บอกว่าให้ชวนเพื่อนมาช่วยสองคนผมชวนไอ้เจตกับไอ้นะ แต่ไอ้สองตัวนี่บอกว่าไม่มาไม่รู้มันไปไหน ผมก็เลยชวนไอ้วันกับได้ชัยมาแทน
              “กูต้องช่วยแบกนายเงือกลงสระว่ะ” ผมเดินไปบอกเพื่อน
              “อ้าวแล้วเพื่อน ๆ เขาล่ะ”
              “เห็นว่าอาจารย์ให้ไปทำอะไรสักอย่างกูก็ไม่ได้ถาม”
              “เออ...งั้นไม่เป็นไรเดี๋ยวพวกกูดูแทนเอง ว่าแต่มึงกินข้าวยังว๊ะ”
              “ยังเลยว่ะ” พอพูดยังไม่ทันจบก็มีเด็กวิ่งเอาข้าวมาให้
              “อ้าวพี่ต๊ะมาทำไรที่นี่” เป็นเสียงไอ้ก้านน้องชายแก้วลืมไปเลยว่าไอ้ก้านเรียนที่โรงเรียนชาย
              “พี่มาทำน้ำวนให้”
              “พี่เอ  จารย์ให้เอาข้าวเที่ยงมาให้” ไอ้ก้านวิ่งเข้าไปหาพี่เอแล้วยื่นข้าวกล่องให้
              “พี่ขออีกกล่องได้มั้ยพี่คนนั้นยังไม่ได้กินเลย”
              “อ๋อพี่ต๊ะนะหรอ”
              “แกรู้จักหรอ”
              “รู้จักดีเลยแหละพี่” ผมถึงกับสะดุ้ง พอไอ้ก้านพูดว่ารู้จักดี
              “เพื่อนพี่ต๊ะเป็นแฟนกับพี่สาวผม” ผมถึงกับโล่งอก
              “ได้พี่เดี๋ยวผมไปเอามาให้  รอแปบนึงนะพี่ต๊ะ” ไอ้ก้านวิ่งออกจากห้องแต่งตัวอย่างรวดเร็วไม่ถึงอึดใจมันก็วิ่งกลับมาพร้อมข้าวผัดใส่กล่องโฟม
              “พี่ต๊ะนี่ข้าวพี่”
              “ขอบใจว่ะ” ไอ้ก้านไม่รอคำขอบใจจากผม มันรีบวิ่งออกไปทันที
              ในห้องจึงเหลือผมกับเอสองคนเราสองคนนั่งกินข้าวเงียบ ๆ รอเวลาที่จะอุ้มนายเงือกไปลงสระ
              ข้างนอกเสียงคนเริ่มดังจอแจคงเป็นคนดูที่เริ่มเข้ามาจับจองที่นั่ง ซึ่งใช้อรรถจรรย์ ตั้งเรียงรอบ ๆสระน้ำเทียม แล้วสร้างเวทีไว้ตรงหลางสระน้ำ เวลาแสดงจะใช้ไฟสปอร์ตไลท์ช่วย ด้านหลังเวทีจะเป็นฉากถ้ำหาดทราย และโขดหิน สวยงามสลับกับก้อนกินจำลอง วางตามมุมต่าง ๆและซอกหินจะมาทางออกที่ให้นายเงือกว่ายออกไปเจอพระอภัยมณี
              “รอบบ่ายเริ่มปล่อยให้คนดูเข้ามาแล้ว” หัวใจผมเต้นแรง ขนาดไม่ได้แสดงเองยังตื่นเต้นขนาดนี้แล้วเอจะตื่นเต้นขนาดไหน แต่ผิดคาด ผมหันไปมองหน้าเอ ยังมีสีหน้าปกติ
              เสียงผู้ชมข้างนอกเสียงดังหน้าขึ้นเรื่อยๆ เริ่มมีนักแสดงเข้ามาทีละคน แต่ละคนถอดชุดออกคงร้อน แล้วหยิบชุดของตัวเองใส่
              “เมื่อยมั้ยว๊ะเอ” ดูจากการแต่งตัวน่าจะเป็นศรีสุวรรณ น้องพระอภัยมณีเพราะผมเห็นพระอภัยมณีแล้วจะหล่อคมเข้มกว่านี้
              “นิดหน่อยว่ะ”
              “เออเดี๋ยวก็จบแล้วทนเอาว่ะ” พูดเสร็จก็หันไปแต่งตัวให้กับตัวเอง
              ถึงเวลาแสดงทุกคนออกไปยืนหลังเวทีถ้ามองจากข้างหน้าจะไม่เห็นนักแสดงเพราะมีการแต่งฉากให้เป็นมุมบังสายตา ผมอุ้มนายเงือกออกไปตามที่เอบอกโดยเดินหลบมุมเพื่อไม่ให้คนดูเห็น แล้วค่อย ๆ วางเอลงในน้ำ
              “ขอบคุณอย่าเพิ่งไปไหนนะต๊ะรอเราก่อน” ผมงงว่าเอให้รอทำไม ไอ้วันกับไอ้ชัยอยู่ฝั่งตรงข้ามของเวทีนั่งอยู่บนนั่งร้าน รวมกับพวกมิกเซอร์ และคนคุมไฟโดยไอ้วันกับไอ้ชัยมีหน้าที่คอยคุมมอเตอร์ปั๊มน้ำให้หมุนวนตอนที่นางยักษ์ไล่ล่านายเงือกกับพระอภัยมณี
              การแสดงประมาณชั่วโมงกว่าๆ ได้รับเสียงปรบมือและเสียงกรีสจากผู้ชมเป็นอย่างมาก พอแสดงเสร็จ นักแสดงต่างโดนลากไปถ่ายรูปเป็นที่ระลึกส่วนนายเงือกที่ยังว่ายอยู่ในน้ำก็จะมีคนมาขอถ่ายบ้าง แต่ไม่มากเพราะถ้าอยากถ่ายแบบชัด ๆ ต้องลงมาอยู่ในน้ำด้วย
              นักแสดงคนอื่นถูกพาเดินไปถ่ายตามจุดถ่ายรูปต่างๆ โดยเฉพาะพระอภัยมณี กับนางยักษ์ มีทั้งแบบเดี่ยวและแบบหมู่ ที่เหลือก็ทยอยกับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องแต่งตัว
              ผมยังคนยืนอยู่แถวๆ นั้น พอคนเริ่มออกไปจากโรงยิมหมดแล้ว เหลือแต่เจ้าหน้าที่เก็บอุปกรณ์เอว่ายน้ำมาใกล้ ๆ ตรงที่ผมปล่อยลงน้ำ แล้วให้ผมอุ้มกลับไปที่ห้อง
              “ต๊ะช่วยอุ้มเอกลับไปที่ห้องหน่อยนะ”เอเอาผ้าขนหนูที่เตรียมมาซับน้ำตามตัว ผมค่อย ๆเอามือช้อนร่างนายเงือก แล้วอุ้มเดินไปที่ห้องแต่งตัว เอกอดคอผมแน่นไม่รู้ว่ากลัวตกหรือเริ่มหนาวมีนักเรียนเดินเก็บอุปกรณ์สวนกันไปมาต่างคนต่างไม่สนใจกันเพราะรีบทำงานให้จบจะได้กลับบ้านที่ก็เกือบ 4 โมงเย็นแล้ว
              ในโรงได้ยินแต่เสียงคนเดินเก็บอุปกรณ์กับเสียงพูดคุยเบา ๆ เป็นระยะ ผิดกับข้างนอก บริเวณสนามบอลกับหน้าอาคารอเนกประสงค์ที่อยู่ข้าง ๆกับคึกคักเนื่องจากผู้ปกครองจับจ่ายซื้อทั้งของกิน ของใช้เพราะเป็นช่วงเลิกงานพอดี
              ผมอุ้มเอมาวางที่โซฟาตัวเดิมโดยเอให้ผมช่วยถอดหางปลาออก
              “สงสัยต้องให้ต๊ะช่วยถอดอีกเพื่อนเราคงมาไม่ทัน”
              “ได้ครับ” ผมเข้าไปนั่งใกล้ ๆ เอ เอามืออ้อมตัวเอค่อย ๆ ลอกแผ่นยางออกตามาตัวราสองคนช่วยกันลอกแผ่นยาง และยกหางปลาที่ติดกาวออก
              “เจ็บมั้ย”
              “มันเป็นกาวทาขนตาไม่เจ็บหรอก” ตอนแรกผมนึกว่ากาวลาเท็กเพราะเห็นเป็นสีขาว ๆพอดึงออกผิวเอที่ขาวจะมีรอยแดงขึ้นมา ผมค่อย ๆ ดึงแผ่นยางออกด้วยความบรรจงผิดกับการลอกออกครั้งที่แล้วแบบรีบ ๆ เพราะเอจะรีบไปเข้าห้องน้ำเลยไม่ได้สังเกตผิว
              พอลอกแผ่นยางตรงสะโพกออกหมดแล้วก็ถึงคราวที่ต้องลอกเอาหางปลาออก ผมค่อย ๆม้วนตามที่เอบอก แล้วเอามือล้วงเข้าไปในหางปลาเพื่อขยับหางปลาให้เป็นโพลง เพื่อเอจะได้ดึงขาออกง่ายๆ  เพราะถ้าไม่เอามือค่อย ๆ ล้วงลงไปก่อนยางมันจะรัดขาแน่น
              ผมค่อยๆ เอามือแซะเข้าไปเริ่มจากข้างสะโพกซ้ายอ้อมไปข้างหลังมือผมสัมผัสเข้ากับก้นนิ่ม ๆของเอ ผมก้มมองดูร่องตูดที่ขาวเนียนแอบกลืนน้ำลายลงคอ ผมค่อย ๆ แซะไปเรื่อย ๆจนอ้อมมาถึงข้างหน้า มือผมสัมผัสเข้ากับควยนิ่ม ๆ ของเอเอรีบดึงมือผมออก
              “เดี๋ยวข้างหน้าเราเอาออกเองก็ได้” ผมเงยมองหน้าเองที่มีอาการหน้าแดง ๆ
              “ครับ” ผมเห็นเอเอามือล้วงข้างหน้าอยู่นาน ซึ่งผมคอยรูดหางปลาออกสังเกตอยู่นานจึงเดินไปใกล้ ๆ แล้วถามเอ
              “ติดดึงไม่ออกหรือครับ” เอมีอาการสดุ้งทันที
              “มะ ไม่ไม่ติดครับ  ออกแล้ว” ผมรีบเข้าไปช่วยจับขอบหางปลาเตรียมรูดลงแต่เอยังคงเอามือล้วงด้านหน้าไว้แน่น ทำให้ดึงหางปลาออกไม่ได้
              “เอามือออกครับเดี๋ยวจะรูดหางปลาออก”
              “แปบนึงครับ” เอพูดเสร็จก็ขยับมืออีก
              “กาวเยอะไปเอาไม่ออกหรือครับ”
              “เปล่าครับ” เอหน้าแดง หูแดงขึ้นเรื่อย ๆ
              “คือ” ผมสังเกตเป้านายเงือกนูนขึ้นเรื่อย ๆ ตอนแรกคิดว่าเป็นมือ ที่เกาะกุมแต่ตอนนี้คิดว่าใต้มือต้องเป็นควยเงือกกำลังแข็งแน่ ๆ
              “ควยนายเงือกแข็งซ๊ะแล้ว” ผมเข้าไประซิบเบา ๆ
              “เปล่าซ๊ะหน่อย”เอแก้ตัวเสียงเบาหวิว
              “อาการมันฟ้องขนาดนี้”
              “ก็นายเอามือมาโดนมันมันก็แข็งนะดิ”
              “อ้าว...ไหนเมื่อกี้บอกว่าไม่แข็งไง55555555”
              “อย่าหัวเราะดิ”
              “รอให้มันหดก่อนก็ได้ครับค่อยถอด”
              “จะบ้าหรอเมื่อยจะตาย”
              “แล้วเอาไงครับ”
              “เฮ้ยต๊ะเสร็จยังว๊ะ” เสียงเพื่อนผมตะโกนจากข้างนอก ผมหันมามองหน้าเอ ซึ่งเอเหมือนจะร้องไห้เพราะเพื่อน ๆ ก็ยังไม่มา คงถอดหางคนเดียวไม่ได้แน่
              “เออ...พวกมึงกลับก่อนเลยเดี๋ยวกูช่วยเขาถอดชุดก่อน”
              “เออ...งั้นพวกกูกลับก่อนะ” ไอ้ชัยชโงกหน้าเข้ามาแล้วออกไปอย่างรวดเร็วทิ้งให้เราสองคนอยู่ในห้องพียงลำพัง
              ผมหันกลับมาหาเอซึ่งใบหน้าเอปรากฏรอยยิ้มขึ้นมาทันที
              “ขอบคุณนะ”
              “ไม่เป็นไรมาเดี๋ยวช่วยถอด มันหดหรือยัง”
              “จะบ้าหรอหดตั้งนานแล้ว” ผมค่อย ๆม้วนหางปลาลงเพื่อให้หลุดออกจากสะโพกก่อน พอม้วนหางปลามาได้คลึ่งสะโพกเอเอามือกุมกดกางปลาตรงเป้าแน่น ผมสังเกตว่าควยเอเริ่มแข็งอีกแต่ก็ยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังคงรูดหางปลาลงเรื่อย ๆแต่สายตาก็แอบชำเรืองดูว่าเอจะทำยังไงต่อ
              เมื่อเอไม่พูดอะไรผมก็เริ่มคิดแผนชั่วทันทีโดยพยายาม ม่วนหางปลาแล้วดึงขึ้น ดึงลง บริเวณสะโพกด้านหน้าใกล้ ๆ กับเป้ายิ่งผมพยายามม้วนเท่าไหร่ เอก็ยิ่งกดเป้าแน่นขึ้นเรื่อย ๆ
              “เอปล่อยมือซิครับผมจะได้รูดหางปลาออก”
              “เออ......รอก่อนแปบนึง”
              “รอให้ควยหดก่อนหรือครับไหนบอกว่าไม่แข็งไง” ผมพูดสวนออกไปตรง ๆ
              “ก็ต๊ะเล่นรูดขึ้นรูดลงแบบนั้นมันเสียดสีก็แข็งนะดิ”
              “เอาไงครับรอหดก่อนมั้ย” เอเกิดอาการลังเล แล้วค่อย ๆ ดึงหางปลาลงผมสังเกตเห็นควยเอแข็งเป็นลำในกางเกงว่ายน้ำ
              ผมให้เอยืนขึ้นแล้วเอามือยึดขอบหางปลาเตรียมกดลงพื้นเพื่อถอดตอนผมทิ้งน้ำหนักตัวลงเพื่อถอดหางปลาจนถึงหัวเข่า หางปลาได้รูดเอากางเกงว่ายน้ำม้วนติดลงมากองที่หัวเข่าด้วยเอไม่ได้นุ่งกางเกงใน จึงทำให้ควยเอดีดผึงออกมาทันที ด้วยความตกใจเอรีบเอามือมากุมเป้าไว้จึงทำให้เอเซหงายหลังและก่อนที่เอจะก้นจ้ำเบ้ากับพื้น ผมรีบยึดต้นแขนเอข้างที่กุมเป้าไว้ทำให้ผมเซล้มไปนั่งข้าง ๆ เอ
              เอใช้มืออีกข้างนึงยันพื้นส่วนมือที่กุมเป้าโดนผมยึดไว้ ทำให้ควยเอแข็งโด่ชี้ฟ้า เอหน้าแดงหนักกว่าเดิม
              “เฮ้ย...”
              ผมเองก็ตกใจจ้องมองดูควยเอที่ขาวหัวแดงสดเอสะบัดมือออกจากผมแล้วเอาไปกุมควยตัวเองทันที
              “จะบ้าหรอทำไมกระชากแรงขนาดนั้น” ผมหน้าเสียทันที
              “ขอโทษครับไม่คิดว่าควยจะโผล่” ผมก้มหน้าขอโทษด้วยเสียงอ่อย ๆ
              “ยังจะมาพูดอีก” เอนั่งกับพื้นแบบตูดเนียน ๆ ขาวเอามือนึงกุมควยไว้ อีกมือนึงก็ค่อย ๆดึงกางเกงว่ายน้ำขึ้น แต่มันม้วนลงมาพร้อมกับหางปลาทำให้มันดึงไม่ขึ้น ผมนั่งข้างๆ ไม่กล้าเข้าไปช่วย
              “จะนั่งดูอีกนานมั้ยช่วยแกะออกหน่อยดิ”
              “เออ...ครับ” ผมตีโง่รู้ว่าให้ช่วยแกะอะไร แต่มือดันไปแกะมือเอที่เกาะกุมควยไว้ซึ่งควยยังไม่เลิกแข็ง มือเอก็กุมไม่มิด พอกุมควยกระโปกก็โผล่พอกุมกระโปกควยก็โผล่
              “แกะหางปลาดิมาแกะมือเราทำไม” ผมอมยิ้มพร้อมกับหัวเราะออกมาเบา ๆ
              ผมพยายามแกะกางเองออกจากหางปลาช้าๆ ซึ่งมันม้วนรวมกันไปด้วย แต่คงแกะไม่ออกแน่ ผมเลยดึงทั้งกางเกงว่ายน้ำและหางปลาออกจากขาเอพอกางเกงและหางปลาหลุด เอก็รีบลุกเอาผ้าขนหนูมาพันกายทันทีแล้วมาดึงเอาหางปลาจากผมไปแกะเอากางเกงว่ายน้ำออกโดยไม่พูดอะไร
              ต่างคนต่างเงียบผมเองก็ยืนดูเอแกะเอากางเกงว่ายน้ำออกจากหางปลาเงียบ ๆ พอเสร็จก็เอาผ้ามาเช็ดให้แห้งแล้วสวมเสื้อผ้าแล้วรีบวิ่งออกไปนอกห้องแต่งตัวอย่างรวดเร็ว ผมยืนรอสักพักไม่เห็นเอกลับมาเลยค่อย ๆเดินออกมาจากห้องแต่งตัวแล้วกลับหอทันที