ผมรู้สึกตัวมาเกือบบ่ายโมงได้ยินเสียงเอะอะหน้าหอพัก มองไปรอบ ๆ ไม่เห็นแม้แต่เงาไอ้ดอนกลิ่นน้ำมันพืชเมื่อคืนยังเหลือตกค้างอบอวน ผมค่อย ๆ ลุกขึ้นไปเปิดประตู พอดีเจอกับพี่นาว
“เฮ้ยไอ้ต๊ะมึงนอนกินบ้านกินเมืองหรอ เพิ่งมาตื่นเอาป่านนี้” พี่นาวกำลังจะเดินขึ้นชั้นสองพอดี
“ไปไหนมาพี่นาว” ผมกำลังจะต่อว่าที่ไม่อยู่งานวันเกิดผมเมื่อคืน
“ก็ไปผ้าป่าบ้านลุงชมที่.....ไง” ลุงชมคือผัวป้ากาน หรือป้ากาญจนา เจ้าของหอ อ้าวผ้าป่าเมื่อวานหรอ
“เมื่อวานไม่เห็นมึงกับไอ้ดอนก็เลยไม่ได้ชวน” ผมถึงบางอ้อทันที เมื่อวานไอ้ดอนโดนอาจารย์ยังคับให้ไปเชื่อมเหล็กทั้งที่เป็นวันหยุด ส่วนผมก็แอบเตรียมของวันเกิดโดยไม่อยากให้ใครรู้ กะจะเซอรไพรเขา เลยโดนเองเลย
“พอดีผมกับไอ้ดอนโดนจานเรียกไปช่วยงานแต่เช้านะพี่” ผมตอแหลได้โล่เลย
“ก็ว่าอยู่เห็นห้องเอ็งสองคนใส่กุญแจเงียบ นึกว่ากลับบ้านที่ต่างอำเภอซ๊ะอีก” พี่นาวพูดไปก็เดินขึ้นห้องไป
ผมผลุบเข้าห้องเหมือนเดิมนุ่งผ้าเช็ดตัวเตรียมอาบน้ำเพราะเหนียวตัวมากกกกกกกกกกกผมนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเข้าห้องน้ำ กำลังจับควยจะเยี่ยวมือไปโดนหมอยสาก ๆ แข็ง ๆก้มลงดูมันทำไมติดกันเป็นก้อนว๊ะ ค่อย ๆก้มลงไปตรงที่สว่าง พิจารณาอย่างดีเป็นอื่นไม่ได้แน่นอนนอกจากขี้ไอ้ดอนเมื่อคืนนี้แน่ แต่ทำไมตอนเย็ดกันมันไม่รู้สึกตัวว๊ะและไม่ได้กลิ่นด้วย ผมเกิดอาการขยะแขยงทันทีรีบเอาน้ำล้างแล้วเอาสบู่ถูออกอย่างรวดเร็ว
ผมอาบน้ำเสร็จกลับมาที่ห้องกำลังเช็ดตัวเพื่อโรยแป้งเย็น เพราะผมชอบเวลาอาบน้ำเสร็จแล้วเช็ดตัวให้หมาด ๆแล้วเอาแป้งเย็นโรยตัว มันจะร้อนสลับเย็นสดชื่นดี
“ตื่นแล้วหรือต๊ะ”ผมหันไปตามเสียงที่อยู่ตรงประตูห้อง เป็นไอ้ดอนนั่นเอง
“มึงไปไหนแต่เช้า”ผมถามมันแต่ผมก็สารวนอยู่กับการทาแป้งที่ตัว
“เช้าเหี้ยไรนี่มันจะบ่ายสามแล้ว กูไปทำงานต่อให้อาจารย์”
“ทำไรว๊ะแต่เช้า”
“ประตูรั้วบ้านแกนั่นแหละ มันพังแล้วแกให้กูไปเชื่อมให้ คนอื่นเขาไม่ว่าง กูไปทำเมื่อวานไม่เสร็จวันนี้ก็เลยไปเชื่อมให้แกให้เสร็จ เดี๋ยวพรุ่งนี้เย็น ๆ ว่าจะไปทาสีให้แก” มันพูดซ๊ะยาว
“เชื่อมแรกเกรดหรอ หรือว่าขยันโดยสันดาน” ผมแกล้งแหย่มัน
“ส้นตีนกูนี่” มันยกส้นตีนใส่แล้วก็ถอดเสื้อผ้านุ่งผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าไปอาบน้ำ
ผมงงกับพฤติกรรมของมัน มันทำตัวเหมือนเมื่อคืนไม่มีไรเกิดขึ้น หรือว่ามันเมาจนจำอะไรไม่ได้
ผ่านมาหลายวันผมสองคนก็ทำตัวปกติวันนี้วันศุกร์พี่ๆ หลายคนกลับบ้านส่วนผมกับไอ้ดอนไม่กลับ เพราะปกติไอ้ดอนวันศุกร์หลังเลิกเรียนก็จะกลับบ้านรถเที่ยวสุดท้าย ประมาณบ่าย 3 ซึ่งวันศุกร์ก็เลิกประมาณนั้น กว่าจะถึงบ้านก็ประมาณทุ่มกว่า ๆ ระยะทาง 150กิโลเมตรแต่รถประจำทางขับหวานเย็นมากใช้เวลาถึง 4 ชั่วโมงกว่า เขาจะขับรับคนไปเรื่อย ๆ บางคนบอกให้รอเขาก็รอเพราะมันเป็นเที่ยวสุดท้าย
“ต๊ะเหล้ายังเหลืออยู่หรือเปล่า กินเหล้ากันมั้ย” อยู่ ๆ ได้ดอนก็ชวนกินเหล้า
“อยู่ก็ไม่ได้เอาไปไหน” ตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่ได้ดื่มเหล้ากันอีก และไม่ได้พูดถึงงานวันเกิดกับพี่ ๆ เขาเลยเหล้าเหลือสองขวด กับอีกที่เหลืออยู่ในขวดประมาณแก้วกว่า ๆ ที่เหลือจากกินกันวันนั้นส่วนแฟนต้าน้ำแดงเหลือสองขวดเต็ม ๆ
“นึกไงถึงอยากกินเหล้า”ผมหันไปถามไอ้ดอนขณะที่มันขึ้นไปนอนก่ายหน้าผากขนเตียง
“ไม่ไปกินกับพี่ ๆเขาล่ะเห็นเขาฉลองกันแทบทุกวัน”
“ไม่เอาง่ะ แต่ละคนกินยังกะน้ำ พอเหล้าเข้าปากท่าทางก็น่ากลัว กูเห็นทีไรไม่อยากเข้าใกล้ คุยกันกูนึกว่าทะเลาะกัน” พี่ ๆ หอนี้เป็นแบบนั้นจริง ๆพอเหล้าเข้าปากก็เอะอะโวยวาย มีแต่คนเก่งๆ แต่ก็แปลกไม่เคยเห็นตีกันซักที เห็นตั้งท่าใส่กันก็หลายครั้ง แต่ก็อย่างว่าแหละมีทั้งกองเชียรและคนคอยห้าม มันก็เลยเหมือนอวดเก่งกันไปงั้นแหละ
“เอานี่เหล้ากับน้ำแดง” ผมหยิบเหล้าที่เหลือกับแฟนต้าน้ำแดงขวดที่ยังไม่เปิดมาวางบนเตียงให้
“หมดแล้วมีอีกสองขวดในตู้” ผมหันไปบอกมันพร้อมกับออกไปล้างแก้วให้มัน
“มึงไม่กินกับกูหรอต๊ะ” ผมหันไปมองมันอย่างงง ๆ นึกในใจเอ๊ะวันนี้ไอ้ดอนมาแปลก โดยผมลืมเรื่องวันที่เย็ดกันวันนั้นโดยสนิท เพียงแต่คิดในใจว่ามันคงต้องมีปัญหาแน่นอน ไม่ปัญหาเรื่องเรียนก็ปัญหาทางบ้านมันแน่ ๆ
ไอ้ดอนมันยังคงนอนนิ่งอยู่บนเดียง ผมเดินเข้าไปใกล้ ๆ เห็นตามันช้ำ ๆแต่ก็เอาแน่กับมันไม่ได้หรอกเรื่องตาเพราะมันเรียนช่างเชื่อมบางวันกลับมาตาแดงก่ำผมต้องไปหาผ้าห่อด้วยน้ำแข็งเอามาประคบตามันให้หายร้อน เพราะสาเหตุมาจากแสงจากการเชื่อมนั่นเอง
“มึงกินไปก่อนเดี๋ยวกูอาบน้ำแปบวันนี้ไปปีนเสามาแม่งร้อนฉิบหาย”ผมพูดเสร็จก็สลัดเสื้อผ้าแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ วันนี้ผมอาบน้ำนานเป็นพิเศษเพราะน้ำในโอ่งเย็นมาก เจออากาศร้อน ๆ จากภายนอกแล้วมาเอาน้ำเย็น ๆในโอ่งราดตัวมันช่างสดชื่นผมอาบเสร็จก็เปิดน้ำประปาใส่โอ่งให้เต็มเหมือนเดิม แล้วออกมาจากห้องน้ำเดินเข้าห้อง
ไอ้ดอนนอนหายใจอย่างสม่ำเสมอแสดงว่ามันหลับ แก้วเหล้าที่ผมผสมให้มันหมดไปแล้วรวมทั้งเหล้าที่เหลือในขวดก็หมดไปด้วย ผมนึกใจในว่าไอ้ดอนมันต้องมีเรื่องกลุ้มแน่นอนกินซ๊ะขนาดนี้
ผมกำลังเช็ดตัวและโรยแป้งเย็นตามนิสัยของผม อยู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงไอ้ดอน
“ต๊ะไหนมึงบอกว่ายังมีเหล้าเหลืออีกไง เอามาดิ นี่หมดแล้ว” ผมหันไปมองมัน และมันก็ยกขวดเปล่าให้ผมดู ไอ้ดอนมันไม่หลับนี่หว่า
ผมก้มลงไปในตู้เสื้อผ้าพลาสติกแบบมีซิบด้านหน้า เพื่อเอาเหล้าให้มันเพราะผมซ่อนไว้ในนั้นไม่อยากเอามาวางไว้ประเจิดประเจ้อ เดี๋ยวพวกพี่ ๆ มาเอาไปกินเรียบร้อยโรงเรียนจีน ผมหยิบออกมา 1 ขวดแล้วยื่นให้มัน
“เอานี่แล้วยังเหลืออีกขวดนะหมดแล้วเดี๋ยวกูเอาให้”
“มึงพูดประชดกูหรอ” อ้าวไอ้ส้นตีนไหงพูดหมา ๆ แบบนั้นว๊ะ
ๆ
“ประชดเหี้ยไร กูเห็นมึงอยากกินกูก็ให้ เก็บไว้กูก็ไม่ได้กินงั้นอย่าแดกเลย”ผมพูดพร้อมกับหันหลังกำลังจะเอาเหล้าไปเก็บที่เดิม
“เฮ่ยอย่า”ไอ้ดอนมันพูดพร้อมกับลุกขึ้นมากอดผมจากข้างหลังส่วนมือก็อ้อมมากำขวดเหล้าแน่น
“กูล้อเล่น อย่างอนดิ” มันกอดผมข้างหลังแล้วเอาคางมาเกยไหล่ผมแล้วพูดเหมือนกระซิบที่หู ผมถึงกับขนลุกซู่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น