“เหม็นเหล้าว่ะ เหม็นเหงื่อมึงด้วยไอ้ดอน” ผมหันหน้าหนี เพราะวันนี้ตัว
มันนอกจากเหม็นเหงื่อแล้วยังเหม็นเหล้าด้วย หรืออาจเป็นเพราะผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
“แต่มึงหัวห้อมหอมว่ะ”มันไม่พูดเปล่าแต่ดันเอาจมูกมาหอมที่หัวไหล่และซอกคอผมอีกด้วย
“ไม่เอาอย่าเล่นกูจักกะจี้” ผมสลัดมันหลุดออกจากตัวได้ก็ผลักมันลงไปที่เตียง
“เอาอยากกินก็กินไป”ผมวางขวดเหล้าให้แล้วก็หันมาจัดการแต่งตัวเตรียมเดินออกจากห้อง
“นั่นมึงจะไปไหน ไม่กินเหล้ากับกูหรอไอ้ต๊ะ”
“ออกซื้อกับแกล้ม กินเหล้าอย่างเดียวเมาตายห่า เดี๋ยวจะไปดูร้านป้าหน้าโรงเลื่อยว่าป้าแกมาขายกับข้าวหรือยัง
ป้าที่ผมเอ่ยถึงคือป้าม้วน อายุประมาณ 50 กว่า ๆ แกทำกับข้าวมาขายหน้าโรงเรื่อยประจำ หน้าตากับข้าวแกสีสรรแบบบ้านแต่รสชาติสุดยอด ถือว่าอร่อยเลยสำหรับผมและที่สำคัญถุงละ 5 – 10 บาท ข้าวสวยถ้าขี้เกียดหุงก็มาซื้อแกถุงละ 3 บาทกินแทบไม่หมด
“มึงกินรอไปก่อน เดี๋ยวกูมา” ผมพูดจบก็หันไปคว้าจักรยานแล้วค่อย ๆเข็นออกไปข้างนอก เพื่อไปซื้อกลับข้าว
ป้าม้วนยังไม่ขายผมเลยถีบจักรยานเข้าไปซื้อกับข้าวในตลาดได้ปลาทอดมา 1 ตัว ไส้กรอก 4 ไม้ แกงไก่ 1 ถุง หมูผัดพริกอ่อน 1 ถุง และถั่วลิสงคั่วถุงละบาทมา 5 ถุง คงพอสำหรับกับแกล้มและกับข้าวในคราวเดียวกัน วันนี้เดี๋ยวหุงข้าวแล้วใส่ไข่ไก่ต้มไปด้วยสักสี่ฟอง
ผมซื้อกับข้าวเสร็จก็ถีบจักรยานกลับหอพัก พอมาถึงหอพักเห็นไอ้ดอนนอนหลับสนิทประตูเปิดอ้าซ่า ผมจอดจักรยานแล้วไปเอาหม้อเผื่อหุงข้าวโดยไม่ลืมเอาไข่ไก่ล้างน้ำแล้วทั้งหุงทั้งต้มไปด้วยอีก4 ฟอง
“มึงทำไมไปนานจังว๊ะต๊ะกูรอจนหลับเลย” มันพูดโดยไม่ลืมตา
“ป้าม้วนแกยังไม่ขายกับข้าวกูเลยไปซื้อในตลาด วันนี้ก็เย็นมากแล้วทำไมแกยังไม่มาขายก็ไม่รู้ มึงก็ไปอาบน้ำไปเสร็จแล้วจะได้มากินข้าวรองท้องสักหน่อยแล้วค่อยกินเหล้า เดี๋ยวเมาตายห่า” ผมหันไปสั่งมันให้มันอาบน้ำ
“อืม” มันรับคำแต่มันยังคงนอนอยู่กับที่นิ่ง
“อืม....ก็ขยับซิว๊ะ”ผมพูดพร้องกับเอามือไปฉุดแขนมันให้ลุกขึ้น
มันกระชากผมล้มลงไปทับมันแล้วมันก็กอดผมนิ่ง ผมเงยหน้าขึ้นมาจ้องหน้ามันผมสังเกตได้ว่าตาไอ้ดอนวันนี้มันทำไมหวานเยิ้มขนาดนี้หรือเป็นเพราะฤทธิ์เหล้าที่มันกินไปเมื่อครู่นี้
“มึงจะทำไรกู เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า อายเค้า” ผมพูดเหมือนกระซิบเบา ๆซึ่งไอ้ดอนก็ยิ้มหวานแสนหวาน
“ถ้าไม่มีใครเห็นก็ไม่อายใช่มั้ย” ไอ้ดอนมันพูดไปยิ้มไป
ผมผลักอกมันแล้วทุบลงไป1พลัก
“โอ้ย” เสียงไอ้ดอนร้อง
“เล่นแรงนะมึง”ไอ้ดอนพูดออกมาขณะที่ผมลุกมาจัดกับข้าว
“เล่นอะไรไม่รู้เรื่องเลยมึง” ผมบ่นไปตามเรื่อง นั่งยอง ๆกับพื้นแล้วก็แกะกับข้าวใส่จานไปด้วย ขณะนั้นตะวันเริ่มตกดินแล้ว ความมืดเริ่มเข้ามาครอบงำ
ไอ้ดอนมันลุกขึ้นมาเปลี่ยนเสื้อผ้าตอนไหนไม่รู้ มารู้ตัวตอนมันเอาผ้าเช็ดตัวที่มันนุ่งอยู่มาครอบหัวผม และที่แน่ ๆ มันเอาไข่กระโปกมันมาฟาดหัวผมด้วย
“ไอ้เหี้ยดอน”ผมพูดได้แค่นั้นแล้วมันก็วิ่งเข้าห้องน้ำอย่างสบายอารมณ์
ผมเปิดไฟและปิดประตูห้องเพราะกลัวยุงเข้าได้ยินเสียงเคาะที่หน้าต่าง ต๊ะ เปิดหน้าต่างด้วยผมลุกไปเปิดหน้าต่างแบบสองบานพอหน้าต่างเปิดไอ้ดอนก็กระโดดเข้ามาทั้งที่ผ้ามันไม่นุ่ง หอผมเป็นแบบง่าย ๆ จึงไม่มีเหล็กดัดใด ๆ
“ประตูมีทำไมไม่เข้า เสือกมาเข้าอะไรทางนี้แล้วเสือกไม่นุ่งผ้าอีกมึง” ผมไม่พูดไปและไม่ได้สนใจมันอีกเลย หันไปปิดหน้าต่างและจัดเตรียมอาหารวางเตียงซึ่งเพียงผมถ้าเอาที่นอนลงมาก็เป็นเตียงนอน แต่ถ้าพับที่นอนเก็บมันก็จะเป็นโต๊ะกินข้าวหรือเป็นที่ทำการบ้านสารพัดประโยชน์จริง ๆ แล้วอยู่ ๆไอ้ดอนมันก็เข้ามากอดผมข้างหลัง
“เฮ้ยมึงทำไรนะดอน” ผมหันหน้าไปถามมันเป็นยังหวะที่มันยื่นหน้ามาทางไหล่ผม ทำให้ผมกับมันปากชนปากแบบไม่ตั้งใจ
“ต๊ะวันนี้กูเงี่ยนมากเลยกูอยากเอาน้ำออกมึงช่วยกูหน่อยดิ”
ไอ้ดอนมันกอดผมแน่นมากผมรู้สึกได้ว่าควยไอ้ดอนมันแข็งปั๋งและกระทุ้งไปที่ก้นผมมันไม่พูดเฉย ๆ มันเอาจมูกมาไซ้ที่ซอกคอผมแล้วก็เอาควยมันบดขยี้ใส่ตูดผมทั้งที่มีกางเกงขาสั้น ผมเอามือไปคลำดู กำไอ้ดอนมันยังไม่ใส่อะไรเลย
“วันนั้นมึงเย็ดตูดกูมาวันนี้มึงต้องให้กูเย็ดตูดมึงบ้าง” ผมถึงกับอึ้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น